«Οι αμερικανικές οικογένειες μεσαίου εισοδήματος αποκόμισαν ελάχιστα από την αναπτυσσόμενη οικονομία (...) η κυβέρνηση δεν είναι υπεύθυνη γι' αυτό που συμβαίνει. Οι κινητήριες δυνάμεις είναι παγκόσμιες και μακροπρόθεσμες. Αυτό, όμως, δε σημαίνει ότι το αυξανόμενο χάσμα μεταξύ της παραγωγικότητας των εργαζομένων και των μισθών τους δε συνιστά πολιτική πρόκληση. Την περίοδο 2000 - 2005, η απόδοση ανά ώρα στον επιχειρηματικό κλάδο αυξήθηκε κατά 17%, το μέσο ωρομίσθιο, ωστόσο, αυξήθηκε μόλις κατά 3%. Το συνολικό εισόδημα ενός μέσου νοικοκυριού είναι τώρα χαμηλότερο από ό,τι το 2000 (...) το εμπόριο ωφελεί την οικονομία συνολικά, όχι όμως τον καθένα ξεχωριστά» (από άρθρο στους «Financial Times» / «ΗΜΕΡΗΣΙΑ»).

«Γνωστοί ή άγνωστοι; δύο εκ διαμέτρου αντίθετες έννοιες έχουν γίνει ταυτόσημες και ουδείς θίγεται. Η Ελληνική Αστυνομία μας το λέει ευθαρσώς. Εμείς τους γνωρίζουμε, αλλά εσείς δε θα τους μάθετε ποτέ (...) όπως ο καλός μαθητής που αριστεύει σε όλα τα μαθήματα και εντελώς αναιτιολόγητα υστερεί σε ένα. Δε θα απορήσει ο δάσκαλος; Ετσι κι εμείς. Οταν βλέπουμε τα όργανα της τάξης να επιδεικνύουν την ισχύ τους παλεύοντας σώμα με σώμα με τους φιλήσυχους διαδηλωτές - εργαζόμενους, συνταξιούχους, φοιτητές και μαθητές - πώς να μην αξιώσουμε την καταστολή των πάσης φύσεως εκτρόπων; Αφού έχουν αποδείξει ότι στα... άλλα μαθήματα μπορούν. Την... αδυναμία των αστυνομικών ακριβώς σε αυτόν τον τομέα εντόπισε έως και ο Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου ο κ. Γ. Σανιδάς κάνοντας ευθέως λόγο στον αρχηγό της ΕΛ.ΑΣ. για συλλήψεις ασχέτων. Το πιο αστείο μάλλον απέφυγε να το πει αν και ασφαλώς θα το έχει ζήσει. Αν κατά λάθος ξεπέσει στο εδώλιο και κανένας "γνωστός", ο αστυνομικός μάρτυρας που τον συνέλαβε φροντίζει ώστε ακόμη και στο δικαστήριο να εξακολουθήσει να διατηρεί την ταυτότητα του αγνώστου. "Τον αναγνωρίζετε;". "Οχι. Αυτός που συνέλαβα φορούσε κουκούλα...". Μην τους αποδεκατίσουμε από μια βλακεία της στιγμής...» (η Σίλα Αλεξίου στα «ΝΕΑ»).