Τις τεράστιες ευθύνες της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ και των προηγούμενων κυβερνήσεων, που όλα αυτά τα χρόνια παραδίδουν τα δάση στο έλεος των κερδοσκόπων γης, των καταπατητών και των οικοπεδοφάγων, έρχονται να αναδείξουν για άλλη μια φορά οι καταστροφικές πυρκαγιές - εμπρησμοί των τελευταίων ημερών, που τύλιξαν τη χώρα στις φλόγες.

Η "καυτή" αλήθεια όμως έρχεται να ξεσκεπάσει την καταστροφική πολιτική της κυβέρνησης, που σε καμία περίπτωση δεν έχει ως σκοπό την ανάπτυξη και την προστασία των δασών. Τα χρόνια προβλήματα του ιδιοκτησιακού καθεστώτος και του δασικού κτηματολογίου δε λύνονται. Το δασοκτόνο νομοσχέδιο του υπουργείου Γεωργίας, το μόνο που κάνει είναι να οπλίζει το χέρι των εμπρηστών και να δίνει τη χαριστική βολή στα δάση, αφού προωθεί τον αποχαρακτηρισμό περισσοτέρων από 50 εκατομμύρια στρεμμάτων δασικής γης και τη νομιμοποίηση των μεγαλοκαταπατητών και οικοπεδοφάγων, ανάβοντας έτσι το "πράσινο φως" για νέους εμπρησμούς. Για παράδειγμα, η καταστροφική πυρκαγιά στο δάσος του Σέιχ Σου στη Θεσσαλονίκη, δεν μπορεί να θεωρηθεί τυχαία, αφού το ίδιο το υπουργείο Γεωργίας προωθούσε απόφαση για τον αποχαρακτηρισμό 14.000 στρεμμάτων στην περιοχή αυτή. Η πολιτική εμπορευματοποίησης των δασών και του φυσικού περιβάλλοντος, που ακολουθείται όλα τα προηγούμενα χρόνια, εξηγεί γιατί το 65% των αιτιών των πυρκαγιών είναι εμπρησμοί και αφορούν δασική γη οικοπεδικού και τουριστικού ενδιαφέροντος.

Από την άλλη, όλα τα παραπάνω εξηγούν τα δραματικά κενά και ελλείψεις στην αντιπυρική προστασία των δασών. Η κυβέρνηση και φέτος, για λόγους εντυπωσιασμού, διαφήμισε την καταστολή πυρκαγιών από αέρος, με την αγορά τεσσάρων μεταχειρισμένων πυροσβεστικών αεροπλάνων από τη Νέα Γιουγκοσλαβία. Ομως ούτε τα αεροπλάνα αυτά έχουν πετάξει ακόμα, ούτε η αεροπυρόσβεση, όπως έχει αποδειχτεί, συμβάλλει αποτελεσματικά στην κατάσβεση των δασικών πυρκαγιών. Η αλήθεια είναι ότι ο αντιπυρικός σχεδιασμός είναι αναχρονιστικός, υπάρχουν τεράστιες ελλείψεις σε υποδομή και τα σύγχρονα επιτεύγματα της επιστήμης - τα οποία, αν είχαν εξασφαλιστεί, θα συνέβαλαν σε αποτελεσματικότερη παρέμβαση - δεν εφαρμόζονται. Ειδικότερα οι ελλείψεις σε επίγεια μέσα και προσωπικό, είναι τεράστιες, αφού το 50% των οργανικών θέσεων στις δασικές υπηρεσίες είναι κενές, (για παράδειγμα τα 300 Δασονομεία της χώρας είναι κλειστά) και υπάρχει μόνο το 1/3 των αναγκαίων πυροσβεστικών οχημάτων. Τα κενά σε έμψυχο δυναμικό καλούνται να καλύψουν οι εποχικοί, οι οποίοι προσλαμβάνονται με καθυστέρηση την τελευταία στιγμή και ρίχνονται ανεκπαίδευτοι να σβήσουν τις δασικές πυρκαγιές. Ακόμα, χαρακτηριστικό είναι ότι οι δαπάνες για τα δάση χρόνο με το χρόνο μειώνονται και φέτος είναι μόλις το 0,45% - 0,48% του προϋπολογισμού. Μόνο για τη δασοπροστασία φέτος, η Γενική Γραμματεία Δασών είχε ζητήσει 24 δισ. και δόθηκαν μετά βίας τα 11. Εδώ αξίζει να σημειωθεί ότι οι πιστώσεις που δίνονται φέτος για την αναδάσωση δεν καλύπτουν ούτε τα έξοδα συντήρησης των φυτωρίων! Μέσα σε όλα αυτά, η ΕΕ, με την οποία η κυβέρνηση συμφωνεί, δεν ενισχύει την ανάπτυξη των δασών, αλλά βασική της κατεύθυνση είναι η προσαρμογή των δασών στην οικονομία της αγοράς και η... συμβολή τους στην ανάπτυξη του τουρισμού.

Για να δοθεί αποτελεσματική λύση στο πρόβλημα των δασικών πυρκαγιών και της προστασίας των δασών, χρειάζεται μια άλλη δασική πολιτική, η οποία θα επιλύει τα βασικά προβλήματα των δασών (ιδιοκτησιακό, Δασικό Κτηματολόγιο, σχεδιασμός χρήσεων γης, μεγαλύτερη οικονομική ενίσχυση). Ειδικά για την αντιμετώπιση των δασικών πυρκαγιών, είναι αναγκαία η δημιουργία, επιτέλους, του Ενιαίου Φορέα Δασοπροστασίας στα πλαίσια του υπουργείου Γεωργίας, όπως έχουν προτείνει οι φορείς και έχει υιοθετήσει η Διακομματική Επιτροπή της Βουλής για τα Δάση. Χρειάζεται ακόμη σύγχρονος αντιπυρικός σχεδιασμός, που θα αξιοποιεί τη σύγχρονη τεχνολογία και τα επιτεύγματα της επιστήμης, θα δίνει βάρος στην πρόληψη και θα εξασφαλίζει τις απαραίτητες υποδομές αντιπυρικής προστασίας στα δάση. Αυτά όμως τα μέτρα - τα οποία και η σημερινή κυβέρνηση δεν προτίθεται να υλοποιήσει - μπορεί και πρέπει να αποτελέσουν αιτήματα πάλης, γιατί και στον τομέα των δασών πρέπει να πάρει ο λαός την υπόθεση στα χέρια του. Πρέπει οι εργαζόμενοι, σε συνεργασία με τους φορείς, να αναπτύξουν ένα κίνημα προστασίας και ανάπτυξης των δασών, ενάντια στα μεγάλα συμφέροντα, το οποίο θα συμβάλλει στην αλλαγή των συσχετισμών και στην οικοδόμηση του συνολικού μετώπου πάλης.