- Πώς διαμορφώνεται η κατάσταση στη Βορειοκεντρική Εύβοια, 6 χρόνια μετά το κλείσιμο των επιχειρήσεων "πρώην Σκαλιστήρη" και "Παπαστρατή";

- Η κατάσταση είναι απελπιστική. Δεν έχει παρθεί κανένα ουσιαστικό μέτρο ανακούφισης των ανέργων, ούτε κάποια άμεσα ή μεσοπρόθεσμα μέτρα σε κανέναν τομέα της οικονομίας (αγροτικό, βιομηχανικό - βιοτεχνικό, υπηρεσιών, εμπορίου, τουρισμού). Από τότε που τα συμφέροντα των πολυεθνικών, το Διευθυντήριο των Βρυξελλών και η συντηρητική πολιτική ιδιωτικοποιήσεων επέβαλαν το κλείσιμο των μεταλλείων, που απασχολούσαν 3.500 εργαζόμενους, οι τρεις πρωθυπουργοί (κ. Μητσοτάκης, Α. Παπανδρέου και Κ. Σημίτης), που πέρασαν, επέδειξαν για την περιοχή μας το ίδιο ενδιαφέρον. Αυτό, που επιτάσσουν τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου, που κάνει τους φτωχούς φτωχότερους και τους πλούσιους πλουσιότερους. Για μας, αυτή η πολιτική σημαίνει μαράζωμα, περισσότερη ανεργία και φτώχεια, μεγαλύτερη παραγωγική υποβάθμιση. Σαν επιστέγασμα, το 1996, ολοκληρώθηκε το ξεπούλημα της επιχείρησης (πρώην Σκαλιστήρη) στη ΒΙΟΜΑΓΝ, αντί "πινακίου φακής", που θα καλύψει ελάχιστες θέσεις εργασίας.

- Ποια ανάγκη επέβαλε τη δημιουργία του Σωματείου Ανέργων - Εργαζομένων;

- Το σωματείο μας, καρπός της ανάγκης, έχει συσπειρώσει γύρω στα 600 άτομα, κυρίως ανέργους και καλύπτει 29 κοινότητες και το Δήμο Λίμνης. Οι εργαζόμενοι που έχουν γραφτεί στο σωματείο είναι ελάχιστοι και αυτό, λόγω του φόβου της απόλυσης από τον βιομήχανο Βαρβούτη. Οι δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε είναι πάμπολλες, σχετικά με την οργάνωση και την ενημέρωση των ανέργων. Να ληφθεί υπ' όψιν ότι έχουμε ν' αντιμετωπίσουμε τους πρώην εργατοπατέρες του κυβερνητικού συνδικαλισμού, τους βουλευτές που καλλιεργούν τις πελατειακές σχέσεις και, βέβαια, τις πιέσεις και εκβιασμούς που δέχεται ο κόσμος για να μην οργανωθεί και κινητοποιηθεί.

- Σε τι ενέργειες έχετε προχωρήσει ως τα σήμερα και πώς σας αντιμετωπίζουν οι αρμόδιοι φορείς και η κυβέρνηση;

- Προτείναμε στο υπουργείο Εργασίας μια σειρά μέτρα που έπρεπε να ληφθούν για τα μέλη μας, όπως έκτακτη οικονομική ενίσχυση (150 χιλιάδες δραχμές), λειτουργία των σχολών ΟΑΕΔ στα Μαντούδι, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη των ανέργων και των οικογενειών τους, μείωση των ενσήμων από 125 στα 60 για το Ταμείο Ανεργίας και άλλα. Παλεύουμε την πρότασή μας για "Ενιαίο Δημόσιο Φορέα Λευκολίθου", που έχει εγκαταλείψει το ΠΑΣΟΚ και οι κοινοτάρχες της περιοχής. Ζητάμε την απαλλοτρίωση της μοναστηριακής περιουσίας της μονής Γαλατάκη, που κατέχει τη μεγαλύτερη μεταλλοφόρο περιοχή. Να γίνει το δασοβιομηχανικό συγκρότημα για το οποίο υπάρχουν έτοιμες, αλλά "καταχωνιασμένες" μελέτες. Γι' αυτό να απαλλοτριωθούν τα τσιφλίκια Μπέκερ(4.500 στρέμματα), Αβέρωφ και Ριτσώνη, Τομπάζη και άλλα. Να αποπερατωθεί το αρδευτικό στο κάμπο Μαντουδίου και να επεκταθεί. Να κατασκευαστεί το λιμάνι Μαντουδίου και να χαραχτεί νέος δρόμος Αγ. Γεωργίου Προκοπίου προς ευρύτερη περιοχή Ψαχνών.

Αυτά, αν υλοποιηθούν, τότε θα μπούμε στη διαδικασία της παραγωγικής ανάπτυξης. Το σωματείο μας έχει γίνει "μαύρο πανί" για την κυβέρνηση, την κυβερνητική πλειοψηφία της ΓΣΕΕ και του ΕΚ Εύβοιας, καθώς και για τους κυβερνητικούς κοινοτάρχες της Β/Κ Εύβοιας (πλην εξαιρέσεων), όπως και για τον ιδιοκτήτη της ΒΙΟΜΑΓΝ. Ομως εμείς δεν το βάζουμε κάτω και με την πάλη μας, μαζί με τους εργαζόμενους, πιστεύουμε ότι θα επιβάλουμε την ανάπτυξη που έχει ανάγκη ο τόπος και οι κάτοικοί του.

Γ. Π.