Το επεισόδιο στο σταθμό της Βικτώριας του ηλεκτρικού σιδηρόδρομου, μπορεί να φαίνεται τυχαίο αλλά δεν είναι καθόλου τέτοιο. Οταν μάλιστα εμφανίζεται οργανωμένη και εξοπλισμένη ομάδα (με επικεφαλής αστυνομικό με πολιτικά, αυτοαποκαλούμενη Μ4) να δρα αυτόκλητα, ανεξέλεγκτα και παράνομα σε "επιχείρηση αρετής" ενάντια στους Αλβανούς, σε στιλ made in USA, τότε τα πράγματα γίνονται ακόμη πιο επικίνδυνα. Οταν φτάνουν να σταματούν το τρένο, κραδαίνοντας κλομπ και ουρλιάζοντας "έξω οι Αλβανοί", σε πιάνει ανατριχίλα, σου ανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι. Η σκηνή μοιάζει με αναπαράσταση εποχών που νομίζεις ότι πέρασαν ανεπιστρεπτί αλλά ξετυλίγεται ολοζώντανη, μπροστά σου, είναι μια πραγματικότητα. Και αν θυμάσαι και πρέπει να θυμάσαι ότι πριν λίγες μέρες ο Κ. Σημίτης μίλησε για "αυγό του φιδιού" χρεώνοντάς το στο ΚΚΕ, η αγανάκτηση γίνεται οργή γιατί βλέπεις όχι πια το αυγό αλλά το ίδιο το φίδι να εκκολάπτεται επίδοξα, επωασμένο από την άθλια "γονιμότητα" της πολιτικής του "εκσυγχρονισμού".

Οι Αλβανοί, θύματα της πραγματικότητας που διαμόρφωσε στη χώρα τους η παλινόρθωση του εγκληματικού καπιταλιστικού καθεστώτος, με τη συμβολή των ιμπεριαλιστών και των εδώ πολιτικών εκπροσώπων του κεφαλαίου, αναγορεύονται δακτυλοδεικτούμενοι από το κατεστημένο στην Ελλάδα (κρατικός μηχανισμός, ΜΜΕ κλπ,), θύτες της εγκληματικότητας, γέννημα - θρέμμα αυτής της "καθωσπρέπει" κοινωνίας, μόνο και μόνο γιατί είναι Αλβανοί, γιατί είναι "λαθρομετανάστες". Οι πόρτες ήταν ολάνοιχτες για την είσοδο των Αλβανών στον εδώ "παράδεισο". Μόνο που επίσημα δε νομιμοποιήθηκαν, ακόμη κι όταν πρόσφατα η κυβέρνηση ασχολήθηκε με τους μετανάστες στη χώρα. Ετσι είναι χρήσιμοι οι Αλβανοί. Αποτελούν το πιο εξαθλιωμένο προλεταριάτο, βορά στην αχόρταγη επιχειρηματική δράση. Ετοιμο να υποταχτεί, αφού είναι "παράνομο", στις ορέξεις της πιο στυγνής και άγριας εκμετάλλευσης της εργατικής του δύναμης, αφού η τιμή της (το μεροκάματο των Αλβανών), είναι εξευτελιστικά χαμηλή για την αξία της. Αξιοποιούνται για να υποδαυλίζεται ο ανταγωνισμός ανάμεσα στους εργάτες, για να πέφτει το μεροκάματο, για να τους φορτώνονται οι αιτίες της ανεργίας. Και όταν υπάρχει η όποια έξαρση της εγκληματικότητας, ένοχοι είναι "εκ των ουκ άνευ" οι "λαθρομετανάστες Αλβανοί". Τότε το κράτος αφού έχει προετοιμάσει κατάλληλα την κοινή γνώμη, ξεκινά "επιχειρήσεις αρετής" ενάντιά τους για να ξεμαγαρίσει την κοινωνία από τη "βρωμιά", που το ίδιο δημιουργεί με την πολιτική του. Οι λαθρομετανάστες απελαύνονται, αλλά επανέρχονται. Η κατάσταση στα σύνορα σε συνδυασμό με το άλυτο πρόβλημα της νομιμοποίησής τους, της εξίσωσής τους με τους Ελληνες εργάτες, διαιωνίζει το πρόβλημα. Και όταν το κράτος "ομολογεί" την εκούσια αδυναμία του να αντιμετωπίσει το πρόβλημα, ο νόμος αφήνεται να περάσει στα χέρια όσων ήδη με την κατάλληλη προπαγάνδα θεωρούν ότι είναι θύματα των Αλβανών.

Ποιος οπλίζει τους αυτόκλητους και επίδοξους "υπηρέτες αρετής" και πρωταγωνιστές του επεισοδίου στη Βικτώρια; Είναι η πολιτική που ασκείται και δημιουργεί το πλαίσιο εκδήλωσης όλων αυτών των φαινομένων. Που οικοδομεί με τους νόμους για τη Σένγκεν, τις ιδιωτικές αστυνομίες, το αρχείο δακτυλικών αποτυπωμάτων, όχι μόνο το πιο αυταρχικό κράτος, αλλά και την καλλιεργούμενη, ανάλογη συνείδηση αποδοχής του, "επιτρέποντας" τη δράση κατάλληλα αυτοεκπαιδευόμενων ομάδων με σιδηρογροθιές για την "επιβολή της τάξης". Και τότε οι "επιχειρήσεις αρετής" δε θα κάνουν διάκριση σε Αλβανούς και Ελληνες. Μήπως αυτός δεν είναι ο στόχος; Ο λαός πρέπει να αντιδράσει πριν είναι αργά.