- Η πρώτη συνάντηση ΓΣΕΕ - εργοδοτών για την Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας έληξε, με κύριο στοιχείο την αδιαλλαξία του ΣΕΒ. Πόσο μπορεί να αλλάξει αυτή η στάση στην αυριανή συνάντηση;

- Η εργοδοτική πλευρά και μιλάμε κυρίως για τον ΣΕΒ, εμφανίστηκε αδιάλλακτη και με θέσεις ταυτόσημες με τα κυβερνητικά επιτελεία στα πλαίσια των στυγνών πολιτικών λιτότητας που επιβάλλονται από το πρόγραμμα "σύγκλισης". Οι βιομήχανοι θέλουν στην ουσία εφαρμογή των προσταγών της "Λευκής Βίβλου", γι' αυτό και συνδέουν τη μείωση των ωρών εργασίας με τη μείωση των αποδοχών και την αποδιάρθρωση των εργασιακών σχέσεων, αν και αρχικά εμφανίζονται ανυποχώρητοι και δέχονται μόνο μια συζήτηση χωρίς προοπτική. Η άρνησή τους και στα οικονομικά αιτήματα και σε σχέση με το35ωρο και σε σχέση με άλλα θεσμικά αιτήματα, δείχνει σαφέστατα το αντεργατικό πρόσωπό τους και έχει μεγάλη σημασία αυτή η στάση να κατανοηθεί σωστά από τους εργαζόμενους. Πολύ περισσότερο επειδή πιστεύω ότι αυτή η στάση θα διατηρηθεί και στην επόμενη συνάντηση και θα χαρακτηρίσει τη γενικότερη αντιμετώπιση των βιομηχάνων απέναντι στα αιτήματά μας.

- Μ' αυτά τα δεδομένα, ποια πρέπει να είναι η στάση της ΓΣΕΕ ώστε να ενισχύσει τη διαπραγματευτική της δύναμη;

- Αν η ΓΣΕΕ επιθυμεί να αλλάξει την κατάσταση, δεν έχει παρά να διαβεί τον δοκιμασμένο δρόμο της ενεργοποίησης της βάσης, των σωματείων. Οι εργαζόμενοι έχουν πολλά αναπάντητα ερωτήματα για τη στάση της κορυφαίας συνδικαλιστικής οργάνωσης. Η άκαμπτη στάση των εργοδοτών δεν μπορεί να μεταβληθεί σε επίπεδο συναντήσεων. Αποφασιστικός ήταν και θα είναι και στο μέλλον, ο ρόλος των εργατών και υπαλλήλων που είναι μέλη στα σωματεία τους. Και εδώ είναι που λείπει προς το παρόν, η σφραγίδα της συνδικαλιστικής ηγεσίας της ΓΣΕΕ, η οποία δεν ενεργοποιεί αυτόν τον παράγοντα, δεν παίρνει πρωτοβουλίες, δεν έχει οριοθετήσει μορφές πάλης, συγκεντρώσεις, συλλαλητήρια, στάσεις εργασίας και ανάλογες κινήσεις, ώστε να συνδέει αυτές τις μορφές με την προκλητική στάση των εργοδοτών. Το πιο σημαντικό σημείο στις διαπραγματεύσεις της κάθε σύμβασης και πολύ περισσότερο της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης, είναι αν θα γίνει στοιχείο μαζικής διεκδίκησης. Η ΓΣΕΕ Θα έπρεπε να ξεσηκώσει κυριολεκτικά, αυτούς που θίγονται βάναυσα και δεν το κάνει, μάλλον επειδήη πλειοψηφία της έχει συγκροτήσει ένα πλαίσιο, που αποδέχεται τα όρια που θέτει το πρόγραμμα "σύγκλισης".

- Ποια είναι η ευρύτερη σημασία της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας και του περιεχομένου της για το συνδικαλιστικό κίνημα;

- Παίζει αποφασιστικό ρόλο. Επηρεάζει εκείνα τα τμήματα των εργαζομένων που έχουν τα χαμηλότερα εισοδήματα, τους ανειδίκευτους, τους χαμηλότερα αμειβόμενους. Επηρεάζει επίσης, τα επιδόματα των ανέργων και αποτελεί "πιλότο" για τις άλλες συλλογικές συμβάσεις εργασίας που υπογράφονται σε κλαδικό επίπεδο. Οσο πιο συντηρητικοί είναι οι στόχοι της ΕΓΣΣΕ, τόσο το χειρότερο για όλο το συνδικαλιστικό κίνημα. Οσο περισσότερο βελτιώνεται το πλαίσιο των διεκδικήσεων, όσο καλύτερα παλεύεται η προώθησή του και συνδέεται με ένα πρόγραμμα παρεμβάσεων και ενεργοποίησης της βάσης, τόσο καλύτερα διαμορφώνονται και οι όροι για τη θετική εξέλιξη των άλλων ζητημάτων και την αποτελεσματική διεκδίκηση, από την πλευρά των εργαζομένων, των δικαιωμάτων τους.

Γ. Φ.