Αλλαγή φρουράς στο υπουργείο Πολιτισμού, όχι όμως και πολιτικής, καθώς ο νέος υπουργός, Σταύρος Μπένος, ήδη, δήλωσε την πρόθεσή του να συνεχίσει την ίδια πολιτική στο ΥΠΠΟ. Μια πολιτιστική πολιτική, που παρότι για δυο συνεχή έτη ασκήθηκε από έναν ταλαντούχο συνθέτη, δεν ήταν και ιδιαίτερα φιλόστοργη όσον αφορά και στα μουσικά μας πράγματα. Η προκλητικά ευνοϊκή μεταχείριση του Μεγάρου Μουσικής και η "αναβάθμιση" του Οργανισμού του σε ηγεμονική θέση ήταν ίσως το μεγαλύτερο "αγκάθι" της πολιτικής που ασκήθηκε τα τελευταία χρόνια.

Την ίδια στιγμή το μοναδικό λυρικό θέατρο της χώρας, η Εθνική Λυρική Σκηνή, αναγκασμένη να προσδεθεί στην "κούρσα" της ιδιωτικοποίησης, γευόταν τις σοβαρότατες συνέπειες, που έφερε για το καλλιτεχνικό της δυναμικό, αλλά και την ίδια την παρουσία της, η μετατροπή της σε ΝΠΙΔ. Αλλά και η πρώτη συμφωνική ορχήστρα, η Κρατική Ορχήστρα Αθηνών, αν και σε καθεστώς μονοθεσίας εδώ και καιρό, δεν έχει λύσει ουσιαστικά προβλήματα, καθώς βρίσκεται ακόμη με 40 κενές οργανικές θέσεις. Η Κρατική Ορχήστρα Θεσσαλονίκης βρίσκεται χωρίς στέγη. Τα Μουσικά Σύνολα της ΕΡΤ ολοένα και περισσότερο οδηγούνται στην υποβάθμιση. Η αναγωγή της "Καμεράτα" του ΜΜ στην "καλύτερη ορχήστρα της Ευρώπης" (σ.σ. όχι δική μας η κρίση) σίγουρα δε μας παρηγόρησε... Ούτε η εναπόθεση των ελπίδων για οικονομική ενίσχυση στο ΛΟΤΤΟ και τον τζόγο γενικότερα...

Η κυβερνητική πολιτική που ασκήθηκε, είναι γεγονός, ότι δεν κατάφερε να δώσει ουσιαστικές λύσεις στα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα μουσικά μας πράγματα. Προβλήματα, που ολοένα και περισσότερο οδηγούν τα μεγάλα μουσικά σύνολα της χώρας στο μαρασμό. Συνεπώς, η πρόθεση του νέου υπουργού για πλεύση στην ίδια ρότα προμηνύει τη συνέχιση των δύσκολων καιρών.