"Σίγουρα, αν ήμουν γιατρός, / την άσπρη μπλούζα σάβανο/ στην ψυχή μου θα φορούσα".Με το τρίστιχο αυτό κλείνει - παραπλανητικά είναι αλήθεια και γι' αυτό γοητευτικά - το ποίημα "Γιατρός" στην πρώτη ποιητική συλλογή του Παναγιώτη Καρακούλη "Ελενα και κάποιες σκέψεις".Μια συλλογή δεκατριών ποιημάτων, που "συνάδουν" ποιητικά με δεκατρείς, επίσης, (προτασσόμενες σε κάθε ποίημα) αισθαντικές εικόνες του ζωγράφου Δημήτρη Κούκου.Παρά την "Ελενα" του τίτλου, η συλλογή αφιερώνεται σε μια Στέλλα "που με μαθαίνει ελληνικά". Μια ακόμα, σκόπιμη, - ποιητική αδεία - "παραπλάνηση" του αναγνώστη, μέχρι αυτός να φτάσει στο ποίημα "Ελληνας αναμενόμενος", για να διατρανωθεί μέσα του η αίσθηση της αγάπης και βαθιάς σχέσης του ποιητή με τη γλώσσα και τον πολιτισμό μας:

"Ψυχή προστατευμένη/ με κρούστα ονείρων παιδικών, / κρατάς από καιρό λύπες/ πολύτιμες. / Χρόνια πολλά ζώντας μετά θάνατον/ χωρίς συμπεράσματα ή μεταμέλεια. / Στον κόρφο σου όμως θερμαίνεις/ ανοξείδωτες λέξεις, / λέξεις ελληνικές, περιμένοντας την ανθοφορία. / Καλά φυλαγμένα, επίσης, / έχεις ειδώλια πέτρινα, / προσδοκώντας την ανάστασή τους".

Συνειδητά, "παραπλανά", ο Π. Καρακούλης τον αναγνώστη της πρώτης συλλογής του, με το "Γιατρό", σαν ο ίδιος να "απεκδύεται" την άλλη ιδιότητά του, τουγιατρού,για να παραδοθεί "γυμνός" στην ποίηση, εξομολογούμενος: "Πάντα με ελκύει η ποίηση, / ιδιαίτερα οι αδέσποτοι στίχοι, / λόγοι παραμυθητικοί, / που ραντίζουν την ψυχή μου/ και σε χώρους νηφάλιους/ την οδηγούν". Παραδινόμενος στον "έρωτα" της ποίησης σαν ψυχο - πνευματικής, αλλά και κοινωνικής λειτουργίας, ο γιατρός Π. Καρακούλης υπερασπίζεται την ελευθερία αυτής της λειτουργίας: "Τα έργα των αφανών διακρίνω, / γιατί, ασύλητα ως έχουν, / ηρωικά ανθίστανται/ στου αναλυτή το παγερό νυστέρι". Και "διεκδικώντας" το αύριο αυτής της ελευθερίας λέει: "Αυτούς τους στίχους προτιμώ/ για έναν επιπλέον λόγο, / δεν έχουν γραφτεί ακόμη".

Αν και "παρθενική" η συλλογή του Π. Καρακούλη εντυπωσιάζει με την καθάρια, λιτή, στοχαστική, μουσική αίσθηση του ποιητικού λόγου και μέτρου, με την ελευθερία της έκφρασής της: "Αυτάρκης, ορειβατώ/ στα ύψη των ονείρων/ με τα χέρια στις τσέπες. / Πλήρης, αιωρούμαι/ στην άσπρη αυγή/ με τα μάτια ανοιχτά. / Αντάρτης, σφυρίζω/ σκοπούς ομηρικούς".

(Το βιβλίο μπορείτε να προμηθευτείτε από τον Π. Καρακούλη (Κρυστάλλη 22, Κηφισιά) και τις εκδόσεις Χ. Τερζόπουλο (Φραγκοκλησιάς 7, Μαρούσι, 15125).

Α. Ε.