Προχτές, στην πολυκατοικία που μένω αλλάξαμε διαχειριστή. Είναι ο 89ος στη σειρά από τότε, που στήθηκε και λειτούργησε το σαράβαλό μας, και μας υποσχέθηκε πολλά. Είπε πως θα προσπαθήσει να ανακαινίσει και να εκσυγχρονίσει το κτίριο, που έχει το χάλι του, αλλά οι περισσότεροι από τους ενοίκους δεν τον πιστέψαμε. "Δε βαριέσαι λόγια του αέρα λέει κι αυτός", είπαμε σκεφτικοί και θυμηθήκαμε όλους τους τέως διαχειριστές μας, που λαγούς με πετραχήλια μας έταζαν για να αναλάβουν την "εξουσία" και λησμόνησαν όλες τις υποσχέσεις τους πριν "αλέκτωρ φωνήσαι τρις". Αξέχαστος, ειδικά, μας έχει μείνει εκείνος ο κυρ Αντρέας, που πέτυχε να πάρει τρεις φορές τη διαχείριση, με μια παμπόνηρη συνθηματολογία και με σωρεία υποσχέσεων. "Εκλέξτε με για να φέρω τα πάνω κάτω" είπε. Και ήταν ο αθεόφοβος τόσο πονηρός, ώστε είχε διαλέξει ως έμβλημά του τον ήλιο, δείγμα, όπως έλεγε, ότι θα δουν φως και καλύτερες μέρες τα ανήλιαγα υπόγεια και γενικά τα διαμερίσματα των κάτω ορόφων. Αυτά μας υποσχέθηκε τρεις φορές και το τι τελικά έκανε είναι γνωστό. Εμάς, τους ενοίκους των υπογείων και των ισογείων, μας χαντάκωσε ακόμη περισσότερο, ενώ αντιθέτως τους ενοίκους των άνω ορόφων και των ρετιρέ τους βοήθησε ποικιλοτρόπως να ζήσουν ακόμη πιο άνετα.

Τα παθήματά μας όμως από τη διαχείριση του κυρ Αντρέα δεν ήταν μόνο προσωπικά. Με την τακτική που κράτησε η πολυκατοικία μας κατάντησε σωστό αχούρι. Μέσα σε λίγο καιρό, λόγου χάρη, γέμισε "ποντικούς" που ροκάνιζαν αλύπητα το ταμείο της διαχείρισης, ενώ ταυτόχρονα ό,τι κοινόχρηστο είχε το κτίριο ο κουμανταδόρος μας άρχισε να το πουλάει. Ούτε λίγο ούτε πολύ ο κύριος έβγαλε "στο σφυρί" τα φώτα των διαδρόμων, τα κουδούνια και το μεγάλο καθρέφτη που είχαμε στην είσοδο. Ετοιμαζόταν μάλιστα να ξεπουλήσει και το χαλί της σκάλας, αλλά δεν πρόλαβε. Αρρώστησε ξαφνικά και αποχώρησε από την "εξουσία", παρότι η συμβία του τον πίεζε σφόδρα να μην παραιτηθεί, διότι πολύ της άρεσε να είναι η "κυρία διαχειριστού"!

Αυτή η ασθένεια του πρώην ήταν ακριβώς που μας έφερε το νέο διαχειριστή. Τον 89ο στη σειρά, όπως σας είπα στην αρχή, που μας εμφανίζεται ως εκσυγχρονιστής. Αντε να τον πιστέψουμε όμως τον κύριο, όταν υπήρξε στο παρελθόν βοηθός ή επί το απλούστερον τσιράκι του προηγούμενου και όταν γνωρίζουμε ότι: Οι εντολές και οι σχεδιασμοί για ό,τι αφορά το οίκημά μας και εμάς τους ενοίκους θα έρχονται κατευθείαν από το "γραφείο κοινοχρήστων" της ΕΟΚ και αυτός απλώς θα εκτελεί πειθήνια ό,τι του λένε. Κι όταν μιλάμε για ντιρεκτίβες και ειδικά για "λογαριασμούς", που εκδίδουν οι Βρυξέλλες ξέρετε τι γίνεται. Ολα τα βάρη ρίχνονται στα διαμερίσματα των χαμηλών ορόφων και οι ένοικοι στα άνω πατώματα δε δίνουν ούτε φράγκο!