Η καθημερινή συστηματική μας παρέμβαση στα προβλήματα των φοιτητών είχε σαν αποτέλεσμα τη σταθερή ανοδική πορεία της παράταξής μας στα πανεπιστήμια και την κατοχύρωσή της ως του μοναδικού αριστερού ριζοσπαστικού πόλου σήμερα στα Πανεπιστήμια. Πρέπει όμως να προσέξουμε κάποια ζητήματα:

- Το ζωντάνεμα, τη μαζικοποίηση της παράταξης, το άπλωμά της και σε άλλες δραστηριότητες.

- Να ασχολούμαστε ολοκληρωμένα με τα μικρά - μεγάλα καθημερινά ζητήματα που απασχολούν τους φοιτητές, να καταφέρνουμε να μιλάμε στη γλώσσα των ενδιαφερόντων τους, συνδέοντάς τα με τη γενικότερη πολιτική που ασκείται και τις δικές μας προτάσεις. Στο βαθμό που πετυχαίνεται αυτό και δίνεται προοπτική και αποτέλεσμα στους μικρούς - μεγάλους αγώνες της νεολαίας, θα κατακτάμε συνεχώς καλύτερες θέσεις στο κίνημά της.

Το προηγούμενο διάστημα πολύ λίγο ασχοληθήκαμε με τα τοπικά, λαϊκά προβλήματα, η συμβολή μας στο πλευρό της δημοτικής παράταξης στην ανάπτυξη αγώνων γι' αυτά, η λειτουργία νεανικών ομάδων στα πλαίσια των κινήσεων πολύ λίγο προχώρησε. Παρόλο που θα μπορούσε η σύνδεση με τη δουλιά της δημοτικής παράταξης να δώσει σημαντικές διεξόδους, ειδικά στη δουλιά των συνοικιακών ΟΒ, γιατί μέσα από αυτή τη δράση για τα τοπικολαϊκά προβλήματα είναι δυνατόν να ανοίγονται δρόμοι παρέμβασης - επικοινωνίας με τους νέους της γειτονιάς, να οικοδομούνται μορφές συσπείρωσης. Να πώς θα έρθουμε σε επαφή με πρωτοπόρους νέους, από τους οποίους θα αντλήσουν δυνάμεις και οι οργανώσεις μας.

Γενικότερα για την ανάγκη να ενταθεί η πολύπλευρη - πολύμορφη δραστηριότητα μέσα κι έξω από την Οργάνωση. Αναφέρεται στις Θέσεις ότι η αλλαγή των συσχετισμών στο νεολαιίστικο κίνημα μπορεί να γίνει στο βαθμό που με την πολιτική - ιδεολογική - μαζική δράση της ΚΝΕ επιδρούμε στις συνειδήσεις, τις αξίες, τη στάση της νεολαίας, στο βαθμό που οι νέοι διαμορφώνουν ανυπότακτες προσωπικότητες, αγωνιστική στάση ζωής. Χρειάζεται, λοιπόν, η Οργάνωση να μπει περισσότερο στην ψυχολογία, στα ενδιαφέροντα, τα προβλήματα, τις ανάγκες της νέας γενιάς (ξεκινώντας από τα μέλη της, να θυμηθεί και τη μορφωτική - διαπαιδαγωγητική πλευρά της ΟΒ), γιατί έτσι θα παλέψει αποτελεσματικότερα γι' αυτά. Ακόμα και η γλώσσα που χρησιμοποιούμε, η δυνατότητα διαλόγου με πλατιά τμήματα νέων πάνω σ' αυτά που τους απασχολούν, πρέπει να 'ναι στόχοι προς κατάκτηση, δεν είναι πολυτέλεια.

Οι ανάγκες, τα ενδιαφέροντα, οι απαιτήσεις της νεολαίας συνεχώς μεγαλώνουν. Η άρχουσα τάξη επενδύει πολλά στο να διαμορφώσει τη νεολαία που θέλει, χρησιμοποιεί όλους τους μηχανισμούς που διαθέτει. Χρειάζεται λοιπόν, να προβληματιστούμε, να επιταχύνουμε τα αδύνατα ακόμα βήματά μας. Να ξεπεράσουμε αδυναμίες υποτίμησης, έλλειψης κατανόησης της σημασίας τέτοιου ανοίγματος, κάτω από το άγχος των καθημερινών χρεώσεων. Να ξεπεράσουμε τη μονομέρεια που παρατηρείται σε μέλη - στελέχη και όργανα: Ο καθένας, δηλαδή, να ασχολείται με τον τομέα ευθύνης του, χωρίς να είναι μόνιμα στην προσοχή μας η συνδυασμένη πολύπλευρη δραστηριότητα.