Στη διαρκή επεξεργασία των κατευθύνσεων και πρωτοβουλιών που πρέπει να αναλαμβάνονται στη πορεία για τη συγκρότηση του αντιιμπεριαλιστικού, αντιμονοπωλιακού δημοκρατικού μετώπου, αναφέρθηκε στο δεύτερο μέρος της ομιλίας της η Γενική Γραμματέας της ΚΕ του ΚΚΕ.

"Εκτιμώ, είπε, ότι ένα από τα πιο σημαντικά τμήματα της εισήγησης του ΚΣ είναι αυτό που αναφέρεται στα μέτωπα και στις επιμέρους πολύμορφες νεολαιίστικες συσπειρώσεις γύρω από προβλήματα, δικαιώματα, ανάγκες και ενδιαφέροντα της νεολαίας. Αυτές οι κατευθύνσεις δεν είναι συνηθισμένες, έχουν πρόσθετη αξία σήμερα γιατί αποτελούν τα ρυάκια που θα τροφοδοτήσουν με νεανικές αγωνιστικές δυνάμεις τη διαδικασία συγκρότησης του Αντιιμπεριαλιστικού Αντιμονοπωλιακού Δημοκρατικού Μετώπου. Βεβαίως, η επεξεργασία αυτή του Συνεδρίου είναι κατ' ανάγκην γενική, δεν είναι δυνατό ούτε το Κόμμα, ούτε πολύ περισσότερο η ΚΝΕ να σχεδιάσει επί χάρτου, μακριά από τις ζωντανές διαδικασίες του αγώνα και των εξελίξεων, με λεπτομέρειες, πώς ακριβώς θα είναι το Μέτωπο. Η επεξεργασία των κατευθύνσεων και των πρωτοβουλιών μας πρέπει να γίνεται συνεχώς με την κριτική εξέταση της δουλιάς μας και τη μελέτη της πείρας.

Μετά το Συνέδριό σας πιστεύω ότι αυτό το ζήτημα πρέπει να γίνει μόνιμο ζήτημα συζήτησης, ελέγχου, εξέτασης της πείρας. Η δράση για τη διαμόρφωση ευρύτερων αγωνιστικών συσπειρώσεων χρειάζεται να γίνει συνείδηση, όχι ένα ανάμεσα στα πολλά καθήκοντα. Να είναι τρόπος σκέψης και στιλ καθοδηγητικής δουλιάς.

Είναι σχετικά εύκολο να αναλύσεις τα διάφορα προβλήματα που απασχολούν και συγκινούν τη νεολαία. Δε φθάνει όμως. Πρέπει να μελετάς συνεχώς την τακτική, τους τρόπους και τις μεθόδους, τις συγκεκριμένες ενέργειες που βοηθούν να ξεδιπλωθεί η πολιτική σου. Συζητώντας μόνο για τα προβλήματα, με στατιστικές της ανεργίας δεν κάνεις σήμερα και πολλά πράγματα, από μια άποψη ενισχύονται αυτοί που εμφανίζουν τα προβλήματα σαν ένα φυσικό και αναπόφευκτο φαινόμενο. Τη σημαία των προβλημάτων τη σηκώνουν όλοι σήμερα, η ανεργία έχει γίνει καραμέλα στα κείμενα και στα λόγια, ξεκινώντας από την ΕΕ ως την κυβέρνηση, τα άλλα κόμματα και όλες τις πολιτικές νεολαίες. Τα προβλήματα χρησιμοποιούνται από την ολιγαρχία και τα κόμματα διαχείρισης του συστήματος ως άλλοθι για να περάσουν καπιταλιστικοί "εκσυγχρονισμοί" και αναδιαρθρώσεις που βυθίζουν τη νεολαία σε απόγνωση.

Αρα για την ΚΝΕ αυτό που προέχει είναι να βρίσκει κάθε φορά τους δρόμους, τα μέσα, τις μεθόδους που η συσπείρωση μιας ομάδας νέων, η δράση των μαζικών οργανώσεων της νεολαίας, θα αποκτά ριζοσπαστικά κοινωνικοπολιτικά χαρακτηριστικά, θα μετατρέπει την αμφισβήτηση και τη δυσαρέσκεια σε διάθεση σύγκρουσης με την πολιτική και την εξουσία των μονοπωλίων, με τους σχεδιασμούς των ιμπεριαλιστικών οργανισμών, είτε αφορούν την οικονομική και κοινωνική πολιτική, είτε τις διεθνείς σχέσεις.

Να μη φοβόμαστε σε ένα χώρο, π.χ. σε μια γειτονιά, σε ένα σχολείο, να ακολουθήσουμε πρωτοβουλίες νέων ανθρώπων που ξεκινάνε έξω από τη δική μας παρέμβαση ή με μια διαφορετική ιεράρχηση από αυτή που εμείς κάνουμε. Σημασία έχει να μετέχουμε παντού, όπου συσπειρώνεται η νεολαία. Ταυτόχρονα, σε κάθε μικρή ή μεγάλη συσπείρωση, να μη φοβόμαστε να προβάλλουμε τη δική μας πολιτική αντίληψη και πρόταση, να αντιπαλεύουμε με επιχειρήματα λαθεμένες και επιζήμιες απόψεις, να μη διστάζουμε να υιοθετούμε σωστές απόψεις και πείρα που διαμορφώνεται και έξω από εμάς.

Να μη διστάζουμε πρώτοι εμείς να ανοίγουμε ζητήματα που από πρώτη ματιά δε φαίνεται να ενδιαφέρουν τη νεολαία, να μην κάνουμε πίσω ακόμα κι αν συναντήσουμε το ειρωνικό χαμόγελο ή και την αντίθεση".