Και για όσους δεν το κατάλαβαν ακόμα (αν υπάρχει κανείς, δηλαδή), ο καιρός άνοιξε! Οι άστατες συνθήκες, οι μουντάδες, τα ψιλόβροχα, οι συννεφιές οι περίεργες, που έκαναν τις μέρες μας να μοιάζουν με ..."κουλτουρέ" ταινίες του γαλλικού κινηματογράφου του '70, τρέπονται σιγά - σιγά σε άτακτη φυγή. Ξυπνάς, πλέον, το πρωί και σε στραβώνουν οι ακτίνες του ήλιου, από την μπαλκονόπορτα που ξέχασες να κλείσεις χτες το βράδυ. Πίνεις καφέ στο μπαλκόνι, όχι σε κούπα, αλλά σε ποτήρι με καλαμάκι, αφού η - εδώ και χρόνια ελληνική - "φραπεδιά" εκθρόνισε το αντίστοιχο ζεστό ρόφημα, με το οποίο θα τα ξαναπούμε κατά το Νοέμβρη. Τα "ΙΧ" κυκλοφορούν με ανοιχτά τα παράθυρα, ενώ ο εξίσου ελληνοπρεπέστατος αγκώνας του οδηγού προεξέχει επιδεικτικά, στις μηχανές δε λείπουν κι αυτοί που καβαλάνε ακόμα και με κοντομάνικα. Οι μαθητές πάνε και γυρίζουν από τα σχολεία με "το πάνω" της φόρμας δεμένο στη μέση, ενώ - όπως κάθε χρόνο τέτοια εποχή - οι δεσποινίδες ομορφύνανε... Ο "ψυλλιασμένος" κάτοικος της μεγαλούπολης γνωρίζει πως αυτή η εποχή είναι η καλύτερη. Γιατί, κάπου στο τέλος, περιμένει ο σαδιστής καύσωνας του Ιούλη, του Αυγούστου και του Σεπτέμβρη, όπου οι καταστάσεις αλλάζουν άρδην, προφανώς προς το χειρότερο. Ομως, ας μην προτρέχουμε...

Για την ώρα, η εικόνα του "ιδανικού γεύματος" δεν είναι πια "κάτι σε μαγειρευτό και πικάντικο" μέσα σε πέτρινο εστιατόριο με τζάκι. Το ...όραμα του τραπεζιού δίπλα στη θάλασσα, με τη δροσερή χωριάτικη, τα "κατά πώς πρέπει" τηγανισμένα μπαρμπουνάκια, τις τηγανητές πατάτες και το άσπρο κρασί σε θερμοκρασία 10 βαθμών Κελσίου είναι ...ρεαλιστικότατο, καθώς και προκλητικό για το Σαββατοκύριακο (υπάρχουν, άλλωστε, πολύ καλά μέρη, αν ψάξεις). Οσο για τις νύχτες, τα πολύβουα κέντρα και μπαρ απέκτησαν ξαφνικά ...ανεπαρκή εξαερισμό, ενώ, αντίθετα, τα ουζερί στις πλατείες είναι εκεί και περιμένουν. Πιο ήσυχα, πιο καλά... Εν τω μεταξύ, είναι παρατηρημένο - το βεβαιώνουν, άλλωστε, ως κι οι πιο έγκριτοι κοινωνιολόγοι ή άλλοι αρμόδιοι επιστήμονες - πως οι δουλιές γίναν ...πιο βαρετές, πιο δύσκολες. Αυτό για όσους θεωρούν περίεργη, ή ύποπτη, μια έντονη παρόρμηση, που νιώθουν όταν κοιτάζουν από το παράθυρο "εν ώρα εργασίας", να πηδήξουν έξω. Οχι δεν πρόκειται για τάσεις αυτοκτονίας, το αντίθετο μάλιστα, για "τάσεις ζωής" πρόκειται! Φυσικά, δεν μπορούμε να αγνοήσουμε ότι τούτος ο καιρός, παρόλη την αισιοδοξία που προκαλεί, είναι και περίοδος ...γόνιμου προβληματισμού, περισυλλογής και φαντασίας. Αναμφισβήτητα, τούτες τις μέρες εκπονούνται μεγαλεπήβολα σχέδια με προοπτική, που λαμβάνουν υπόψη τους όλες τις επιμέρους παραμέτρους, τα κοινωνικά, οικονομικά, πολιτιστικά και άλλα δρώμενα. Αν δεν το αντιληφθήκατε, η αναφορά γίνεται για το ...σχεδιασμό των καλοκαιρινών διακοπών, που πλησιάζουν απειλητικά!

Αυτά μέχρι στιγμής... Ας ελπίσουμε πως, όλοι αυτοί οι κακομούτσουνοι, κακορίζικοι, γκρινιάρηδες, σπαστικοί, ανέραστοι, γρουσούζηδες και ξενέρωτοι, που κάθονται στα γραφεία τους και απεργάζονται το πώς "θα μας χαλάσουν τη δουλιά" με διάφορα "κακά στραβά κι ανάποδα" νομοσχέδια ή διακρατικές συμφωνίες, θα είναι φέτος λιγότερο αποτελεσματικοί από άλλες χρονιές.