Οι μεγάλοι ρυθμοί της οικονομικής ανάπτυξης, της αύξησης της παραγωγικότητας της εργασίας, κλπ., δεν αρκούν από μόνοι τους, για να βελτιωθούν οι συνθήκες της ζωής και της εργασίας των εργαζομένων, σημείωνε η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, στην πρόσφατη προ ημερήσιας διάταξης συζήτηση στη Βουλή, για την οικονομία. Αν τα οφέλη των προαναφερόμενων μεγάλων ρυθμών τα καρπώνονται οι πολυεθνικές και το μεγάλο κεφάλαιο, οι φτωχοί και περισσότεροι θα γίνονται και φτωχότεροι.

Θυμηθήκαμε την παρατήρηση, διαβάζοντας μια είδηση από τη Σιγκαπούρη. Μια χώρα, που θεωρείται γοργά αναπτυσσόμενη και παράδεισος για το πολυεθνικό κεφάλαιο. Σύμφωνα, λοιπόν, με την είδηση αυτή, η οικονομική ανάπτυξη της χώρας αυτής θα ξεπεράσει φέτος το 7%, η παραγωγικότητα θα αυξηθεί περισσότερο απ' ό,τι στις ΗΠΑ και τη Γερμανία, ενώ το κατά κεφαλήν Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν θα ξεπεράσει το "όριο" των 30.000 δολαρίων ή των 8.500.000 περίπου δραχμών. Ελα, όμως, που για τη συντριπτικά μεγάλη πλειοψηφία των εργαζόμενων της Σιγκαπούρης το τελευταίο αυτό νούμερο - ακόμη και ένα μικρό υποπολλαπλάσιό του - αποτελεί όνειρο θερινής νυκτός...