H είδηση δεν είναι χτεσινή. Χτες, απλά, διαπιστώθηκε. Οτι οι "ευρωπαϊστές" της Νομαρχίας Αθήνας έχουν μπει "στα γεμάτα" στην υπόθεση προώθησης του ενός από τα επτά Τοπικά Σύμφωνα Απασχόλησης που έχει προεγκρίνει για τη χώρα μας η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και έχουν προσδιοριστεί ως προς τις περιοχές εφαρμογής τους από το Ινστιτούτο Εργασίας της ΓΣΕΕ. Η είδηση δεν αφορά αυτή καθαυτή την κομπίνα που στήνεται με τα Τοπικά Σύμφωνα Απασχόλησης, αλλά το γεγονός ότι η αιρετή Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Αθήνας εμφανίζεται να διεκδικεί ρόλο πρωτοπόρου στην προσπάθεια της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και της ελληνικής κυβέρνησης, να προωθηθεί πάση θυσία η ριζική αποδιάρθρωση των εργασιακών σχέσεων. Να μετατραπούν, δηλαδή, μαζικά, οι εργαζόμενοι σε "απασχολήσιμους" κατά την πρωθυπουργική ρήση, με αντικατάσταση των κατακτημένων μέσα από την ταξική πάλη, συλλογικών συμβάσεων, από τα ΤΣΑ.

Το θέμα παρουσιάστηκε για πρώτη φορά ενώπιον των νομαρχιακών συμβούλων, προχτές το μεσημέρι. Η ανάγνωση όμως των υλικών του σχετικού φακέλου, αποκαλύπτει ότι από τον Νοέμβρη του '96 ο νομάρχης Αθήνας ζητά από το υπουργείο Εργασίας να του αναγνωριστεί ένας πρωταγωνιστικός ρόλος σ' αυτήν την υπόθεση, η οποία, εκτός των άλλων, σχετίζεται και με τη διαχείριση κάποιων δισ. Το πρόβλημα δημοκρατίας που προκύπτει από το γεγονός ότι μέχρι και προχτές το αιρετό νομαρχιακό συμβούλιο κρατήθηκε στο σκοτάδι, ενώ αντίθετα η διορισμένη ΟΚΕ της Νομαρχίας πρωταγωνιστούσε στο σχεδιασμό, καταγγέλθηκε ήδη από τον εκπρόσωπο της "Νομαρχιακής Αγωνιστικής Συνεργασίας". Οπως, επίσης, επισημάνθηκε από τον κομμουνιστή νομαρχιακό σύμβουλο, το γεγονός ότι οι εργάτες δε ζητούν να μοιραστούν τη φτώχεια τους μέσα από διάφορα προγράμματα κατάρτισης και διάθεση μίας θέσης εργασίας για δυο και τρεις εργάτες, παρά ζητούν καθαρά μια αξιοπρεπή σταθερή δουλιά με πλήρη μισθό και δικαιώματα που μπορεί να υπάρξει μόνο σαν αποτέλεσμα ενός συνολικού πραγματικά αναπτυξιακού προγραμματισμού.

Το πρόβλημα που παραμένει αφορά το ρόλο που παίζει τελικά η αιρετή Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση. Οι κομμουνιστές εξαρχής προειδοποίησαν ότι η κυβέρνηση θέλει το θεσμό να λειτουργεί σαν το μακρύ της χέρι που θα υλοποιεί την πολιτική της έχοντας απέναντι στο λαό τη νομιμοποίηση που παρέχει η αιρετότητα. Τόνισαν ότι κόντρα σ' αυτήν την κυβερνητική επιδίωξη, οι αιρετοί πρέπει να αρθούν στο ύψος των ευθυνών που τους φορτώνει ακριβώς η αιρετότητά τους, να εκπροσωπήσουν δηλαδή, από το βήμα του θεσμού, τα λαϊκά συμφέροντα, να αξιοποιήσουν τις αγωνιστικές παραδόσεις του χώρου της πρωτοβάθμιας αυτοδιοίκησης, να διεκδικήσουν, τελικά.

Ομως αντί για μια τέτοια πορεία διεκδίκησης, διαπιστώνουμε ότι ο ένας μετά τον άλλο οι νομάρχες σπεύδουν να δηλώσουν υποψήφιοι πρωταθλητές στον αγώνα δρόμου για την εφαρμογή μέτρων που συντείνουν στην όσο το δυνατόν ταχύτερη εξαχρείωση των εργαζομένων, αυτών δηλαδή που τους εκλέγουν. Το κάνουν, βέβαια, εκ του ασφαλούς. Με τη βεβαιότητα ότι μέσα σε ένα περιβάλλον συνεχούς αποδιάρθρωσης της παραγωγικής βάσης, άρα και αύξησης της ανεργίας, ως διαχειριστές κάποιων κοινοτικών κονδυλίων, μπορούν να εμφανίζονται στους ψηφοφόρους τους και ως σωτήρες τους, αφού θα τους μοιράζουν κάποια ψίχουλα για την αντιμετώπιση μιας κρίσης την οποία με τη στάση τους έχουν ενθαρρύνει.