Η παρουσία του Κ. Σημίτη στην εκδήλωση για την Κεντροαριστερά στη Νίκαια δεν εξηγείται μόνο από τη στήριξη που θέλει να προσφέρει ο πρωθυπουργός στη δραστηριότητα του "Ομίλου για τον εκσυγχρονισμό της κοινωνίας", δημιούργημα του στενού του συνεργάτη Γ. Πανταγιά.

Ο Κ. Σημίτης επείγεται να δώσει ώθηση στην ιστορία με την Κεντροαριστερά τόσο σαν "αριστερό" άλλοθι για την αντιλαϊκή πολιτική που εφαρμόζει όσο, ταυτόχρονα, και ως όχημα για την παραπέρα επιβολή της. Κάτω από την ομπρέλα της Κεντροαριστεράς θέλει να δημιουργήσει ένα νέο πολιτικό υποκείμενο, το οποίο με μεγαλύτερη ευχέρεια και από "ηγεμονική θέση" θα μπορέσει να "συμπορευτεί" με τις διεθνείς εξελίξεις, δηλαδή να προωθήσει τον νεοφιλελεύθερο "εκσυγχρονισμό", όπως το κάνουν οι Μπιλ Κλίντον, Τόνι Μπλερ και Μάσιμο ντ' Αλέμα, και βέβαια η κυβέρνηση Σημίτη.

Σε αυτή την επιχείρηση η ηγεσία του κυβερνώντος κόμματος επιδιώκει, για πολλούς λόγους, να προσδώσει "λαϊκή υπόσταση". Να φανεί δηλαδή ότι συναντά τη λαϊκή αποδοχή, τη συναίνεση και - γιατί όχι - και ενεργή υποστήριξη.

Από αυτή την άποψη επιθυμεί να υπάρξουν άμεσα αποτελέσματα στη συγκρότηση του "πλειοψηφικού ρεύματος" της Κεντροαριστεράς και τουλάχιστον θέλει να καλλιεργηθεί η εντύπωση ότι η υπόθεση δε βρίσκεται "στον αέρα" ή και σε αδιέξοδο.

Επειδή, όμως, μια συνεργασία κορυφής με την ηγεσία του ΣΥΝ δεν μπορεί, τουλάχιστον άμεσα, να περπατήσει, επιχειρείται να συντηρηθεί η όλη επιχείρηση με διάφορες εκδηλώσεις, όπως η προχθεσινή που πολυδιαφημίζονται.Η ηγεσία του ΣΥΝ έχει εκφράσει επανειλημμένα τους φόβους της - τους μετέφερε και ο Λ. Κύρκος στην εκδήλωση στη Νίκαια - ότι μέσω της Κεντροαριστεράς επιχειρείται να "διεμβολιστεί" η εκλογική βάση του και έτσι να αποδυναμωθεί η διαπραγματευτική θέση της ίδιας. Γι' αυτό στέκεται με καχυποψία και προσπαθεί να περιχαρακώσει τις γραμμές της απέναντι στα κεντροαριστερά ανοίγματα της κυβέρνησης. Η ηγεσία του ΣΥΝ προτιμά να διαπραγματεύεται απευθείας με την κυβέρνηση για την ενδεχόμενη συνεργασία τους, την οποία δεν κρύβει ότι επιδιώκει ακόμα και σε κυβερνητικό επίπεδο. Αλλωστε, είναι ο ίδιος ο Ν. Κωνσταντόπουλος που έχει δηλώσει με νόημα ότι ο ΣΥΝ "έχει τηλέφωνο και διεύθυνση"...

Από την άλλη η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ όπως κατέστησε σαφές ο Θ. Πάγκαλος στη Νίκαια προτιμά τη "συνεργασία στη βάση", από τη "συμφωνία κορυφής", καθώς και τη σύμπραξη σε εκλογικές αναμετρήσεις, όπως οι δημοτικές εκλογές. Αυτή η κατεύθυνση, τουλάχιστον προς το παρόν, βολεύει τα σχέδιά της. Ταυτόχρονα, θέτει μια σειρά από προϋποθέσεις από την ηγεσία του ΣΥΝ, όπως να αναγνωρίσει και διακηρύξει ότι το ΠΑΣΟΚ "δεν είναι μια μορφή κεντροδεξιάς", αλλά "η μεγάλη συνιστώσα της Αριστεράς". Ως αντάλλαγμα διαβεβαιώνει ότι θα αντιμετωπίσει το ΣΥΝ ως "ισότιμο συνομιλητή" και, ίσως, επανεξετάσει το εκλογικό σύστημα.

Πάντως, η συζήτηση στη Νίκαια απέδειξε ότι διαρκώς και περισσότεροι από το χώρο του ΣΥΝ αφήνονται να πιαστούν στο δίχτυ της Κεντροαριστεράς του Κ. Σημίτη, ενώ ταυτόχρονα χρησιμοποιούνται ως "μαγιά" για την προσέλκυση και άλλων από τον ίδιο χώρο. Ειδικά ο Λ. Κύρκος ήταν χαρακτηριστικά ασυγκράτητος, απαιτώντας "εδώ και τώρα συνεργασία".

Ομως η όλη επιχείρηση πάσχει σοβαρά, τουλάχιστον μέχρι στιγμής, γιατί συναντά την παγερή αδιαφορία και αντίθεση των εργαζομένων και των πλατιών λαϊκών στρωμάτων. Ακριβώς γιατί αντιλαμβάνονται ότι πρόκειται για μια υπόθεση που κινείται ενάντια στα συμφέροντά τους.

Π. Κ.