Γεννήθηκε στα στενοσόκακα του Μπουένος Αϊρες κι έγινε αναπόσπαστο στοιχείο της αργεντίνικης ψυχής, καταφέρνοντας να εκφράσει με γοητευτικό τρόπο τους πόθους και τα πάθη των ανθρώπων της λατινοαμερικάνικης χώρας, τους καημούς και τις αγωνίες τους, τους έρωτες και τις ελπίδες τους. Κινούμενο από έναν θαυμαστό εσωτερικό δυναμισμό, στους ήχους και στα βήματά του όχι μόνο έκλεισε όλο τον αργεντίνικο αισθησιασμό, αλλά κατέκτησε και τις καρδιές των απλών ανθρώπων σε όλη τη Γη. Ο λόγος για το τάνγκο,αυτή την εξαίρετη "χημεία" μουσικής και χορού, που παρότι κλείνει πλέον ενός αιώνα ζωή, συνεχίζει να έχει εκατομμύρια οπαδών σε όλο τον κόσμο και να συγκινεί. Αυτή τη γεμάτη ζωή μουσική θα έχουν την ευκαιρία να απολαύσουν όσοι βρεθούν στις 21 και 22 Ιούνη στον ειδυλλιακό χώρο της Μονής Πεντέλης, στο διήμερο, με τίτλο "Φλόγα του Τάνγκο",που διοργανώνουν η Στέγη Καλών Τεχνών και Γραμμάτων και το Αιολικό Πνευματικό και Πολιτιστικό Κέντρο του Δήμου Καισαριανής. Σημαντικοί εκπρόσωποι του αυθεντικού, λαϊκού αργεντίνικου τάνγκο, μουσικοί, τραγουδιστές και χορευτές θα μετατρέψουν το χώρο σε σκηνή, παραδομένη στη φλογερή μουσική. Ο εξαίρετος μπαντονεϊστας και ένας από τους αυθεντικούς εκπροσώπους του τάνγκο σήμερα Χουάν Χοσέ Μοζαλίνι με την "Γκράντε Ορκεστρα ντε Τάνγκο" και ο κιθαριστής Λεονάρντο Σαντέζ θα διηγηθούν γνωστά αργεντίνικα τάνγκο (21/6). Την ίδια βραδιά θα προβληθεί το ντοκιμαντέρ του Ροβήρου Μανθούλη "Το Τάνγκο πεθαίνει κάθε αυγή" και θ' ακολουθήσει συναυλία της Τάνιας Τσανακλίδου,η οποία θα καταθέσει την ελληνική εκδοχή αυτής της μουσικής. Η γνωστή ερμηνεύτρια θα τραγουδήσει ελληνικά τάνγκο των Γιαννίδη, Σουγιούλ, Μαυρουδή, Σαββόπουλου κ.ά.

Ο Μοζαλίνι, η "Γκράντε Ορκεστρα" και δυο χορευτές τάνγκο θα μονοπωλήσουν τη δεύτερη βραδιά (22/6), μεταφέροντας τους θεατές στην καρδιά της Αργεντινής.

Ομως, πότε γεννήθηκε το τάνγκο; Πληροφορίες αναφέρουν ότι προέρχεται από ένα χορό του δρόμου στην Αργεντινή, στο τέλος του 19ου αιώνα, ενώ από μια έρευνα στην Εθνική Βιβλιοθήκη του Μπουένος Αϊρες μαθαίνουμε ότι πριν ακόμη το 1880 υπήρχαν 65.000 τάνγκο που είχαν δημοσιευτεί.Αξίζει να σημειωθεί ότι το 1969 η Εταιρεία Πνευματικών Δικαιωμάτων του Μπουένος Αϊρες επέδωσε στον συνθέτη Μάρκο Ζίτλερ πιστοποιητικό, που ανέγραφε ότι η σύνθεσή του "Κιλομέτρο Ζέρο" ήταν το εκατομμυριοστό τάνγκο της Αργεντινής. Σε ό,τι αφορά, πάντως, την ιστορία του είδους υπάρχει μεγάλο χρονολογικό κενό. Σίγουρα, όμως, δεν έχει αριστοκρατική προέλευση, καθώς κατάγεται από το πάντρεμα του ανδαλουσιανού τάνγκο με το αφρικανικό ταμπούρλο.Ηταν τότε (δεύτερο μισό του περασμένου αιώνα), που οι μαύροι σκλάβοι είτε για να διασκεδάσουν το αφεντικό τους, είτε για να ξεσπάσουν οι ίδιοι από τη σκληρή καταπίεση, επαναφέρουν αταβιστικά πολιτιστικά ακούσματα όπως το καντόμπε, ένα αφρικάνικο ταμπούρλο και το συνδυάζουν με τη μουσική που προέρχεται από την πολιτισμική κληρονομιά των Ισπανών.

Στα πρώτα όργανα που χρησιμοποιήθηκαν περιλαμβάνονται το φλάουτο, το βιολί και η άρπα, ενώ αργότερα προστέθηκαν η κιθάρα και το κλαρινέτο. Χορός ιδιαίτερα αισθησιακός, το τάνγκο στην πορεία απέκτησε ρομαντικό ύφος με φωνές, κλάματα, ομιλίες και διηγήσεις, με αποτέλεσμα το κοινό όχι μόνο να χορεύει, αλλά και ν' ακούει και το τάνγκο να γίνει η φωνή του λαού. Βεβαίως, δεν έπαψε να ισχύει ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά του τάνγκο, η απόλυτη κυριαρχία της μουσικής, της μελωδίας πάνω στις λέξεις.

Το αργεντίνικο τάνγκο έφτασε στην Ευρώπη γύρω στα 1911. Σε μια εποχή που σε κάθε χώρα έπνεε άνεμος ανανεωτικός και στο πολιτιστικό πεδίο δρούσαν καλλιτεχνικές πρωτοπορίες, το τάνγκο γνώρισε την πιο γρήγορη και μεγάλη επιτυχία στη Γαλλία και Γερμανία. Κομίζοντας ριζοσπαστικές αλλαγές στο πεδίο των ηθών το τάνγκο και οι φανατικοί του ακόλουθοι θέλησαν να μεταμορφώσουν ένα χορό αισθησιακό σε θέαμα χωρίς ενοχή και ντροπή, απορρίπτοντας μια κατεστημένη ηθική. Αξίζει να σημειωθεί ότι στη συζήτηση γι' αυτή την"επανάσταση" των ηθών πήραν μέρος ιστορικοί, συγγραφείς, πολιτικοί, μέχρι τον Κάιζερ και τον Πάππα Πίο τον 10ο. Χαρακτηριστική είναι η απόφαση του Κάιζερ: "Το τάνγκο θα είναι απαγορευμένο σε όλους τους αξιωματικούς και στρατιώτες του γερμανικού στρατού και ναυτικού". Η απαγόρευση, μάλιστα, περιλάμβανε και την υποσημείωση ότι οι αξιωματικοί και οι φαντάροι δε θα έπρεπε καν να συναναστρέφονται οικογένειες που θα χόρευαν το νέο χορό!!!

Αν και ο Α Παγκόσμιος Πόλεμος επέφερε πλήγμα στο είδος, μετά το 1921 το τάνγκο ξαναβρήκε τη χαμένη του ζωντάνια, που διατηρεί μέχρι σήμερα.

Ρουμπίνη ΣΟΥΛΗ