Σάββατο 21 Ιούνη 1997
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 2
ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ
ΑΠΑΤΗ ΚΑΙ ΕΓΚΛΗΜΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΛΑΟ

Πριν μόλις λίγο καιρό η λαϊκή αγανάκτηση στην Αλβανία στο ξέσπασμά της είχε πάρει "αμπάριζα" τους ανθρώπους, αλλά και τους μηχανισμούς της απάτης και της καταπίεσης. Οταν στα χέρια του λαού βροντούσαν τα "Καλάσνικοφ" οι τύραννοί του έψαχναν να κρυφτούν ή να διαφύγουν. Ο Μπερίσα έστειλε τότε την οικογένειά του εσπευσμένα στην Ιταλία και ο ίδιος είχε στριμωχτεί στο Προεδρικό Μέγαρο φρουρούμενος από λιγοστούς μισθοφόρους και τα τανκς. Ο λαός είχε προχωρήσει στις πρώτες μορφές αυτοοργάνωσης και γινόταν φανερό ότι βήμα το βήμα άνοιγε δρόμους στο αδιέξοδο που είχε περιέλθει η χώρα. Φυσικά και λάθη γίνονταν και αδικαιολόγητες καθυστερήσεις - ταλαντεύσεις υπήρχαν, όμως επρόκειτο για ένα ζωντανό κύμα που σάρωνε δυσκολίες, πολύπλοκους συσχετισμούς, τοπικές ή άλλες διαφορές αληθινές ή σκόπιμα διαμορφωμένες και υπερτονισμένες, κύρια από τους εξωγενείς παράγοντες.

***

Οταν όμως ο λαός βρίσκει "το δρόμο" μόνος του, τότε περισσεύουν οι πολιτικάντηδες που επιβιώνουν με το να "τον πάνε και να τον φέρνουν". Ο λαός στο ξέσπασμά του αναδεικνύει τους αληθινούς εκπροσώπους του, ανακαλύπτει τις δομές και τους θεσμούς που τον εξυπηρετούν και βάζει στόχο την επίλυση των πραγματικών του προβλημάτων. Η λαϊκή εξέγερση στην πράξη κάνει και το γνωστό αυτόματο ξεσκαρτάρισμα εφαρμόζοντας, ακόμα και από ένστικτο μόνο, την αρχή του "ποιος με ποιον" και τοποθετείται "κάθε κατεργάρης στον πάγκο του". Πανικόβλητοι λοιπόν, δεν ήταν μόνο ο Μπερίσα και οι πιστοί του, αλλά και όλοι εκείνοι από τη λεγόμενη αντιπολίτευση, έστω και αν κάποιοι βρίσκονταν ακόμα και στις φυλακές του Μπερίσα, αλλά καιροφυλακτούσαν τη σειρά τους "να κάνουν παιχνίδι" στο όνομα και σε βάρος πάντα του αλβανικού λαού. Η αγωνία αυτή των πολιτικάντηδων, ότι στην πράξη ο εξεγερμένος λαός θα ανακαλύψει ίσως πως του είναι όχι μόνο άχρηστοι, αλλά και επιζήμιοι, ήταν και το "λευκό χαρτί" για να χαράξει ο λεγόμενος διεθνής παράγοντας τα σχέδιά του. Οχι χωρίς την προτροπή των "μεγάλων" ή "μικρών" ιμπεριαλιστών, όπως αποδείχτηκε πρακτικά, οι ηγέτες της λεγόμενης αντιπολίτευσης "πήραν την πρωτοβουλία" να συνδιαλλαγούν με τον Μπερίσα για τη μελλοντική κοινή πολιτική επιβίωση.

***

Αυτή η συμφωνία όχι μόνο νομιμοποίησε τον Μπερίσα και πλέον του έδωσε χώρο να κινηθεί και να αναπτυχθεί, αλλά επίσης είναι υπεύθυνη για το ότι "ξεκλείδωσε τις πόρτες" για να μπαινοβγαίνουν και να κουμαντάρουν τις εξελίξεις στη χώρα όλοι οι διάφοροι απεσταλμένοι των ιμπεριαλιστικών κέντρων και χωρών, από τον Βρανίτσκι και τον Θ. Πάγκαλο, μέχρι και τον Ιταλό πρέσβη Π. Φορέστι, με τη γνωστή "άτεχνη" επιχείρηση επέμβασης στα εσωτερικά της γειτονικής χώρας που έγινε βούκινο... Ολοι αυτοί οι καλοθελητές επιχειρούν, ανάλογα "το βάρος τους", να σύρουν τις εξελίξεις στα "λημέρια" των συμφερόντων των αστικών τάξεων των χωρών τους και η φτωχή Αλβανία μοιάζει σαν το άμοιρο παιδάκι στον "Κύκλο με την Κιμωλία", αλλά με πολλές "μανάδες" που διεκδικούν την κηδεμονία της και την τραβολογούν ανάλογα... Βέβαια, όλοι ταυτόχρονα ήταν ομόφωνα ένοχοι στο να μην αφεθεί ο λαός να τους βγάλει στην αχρηστία και έτσι καλλιεργήθηκε και η ιδέα του "φροντιστηρίου της δημοκρατίας και της τάξης" που θα αναλάμβανε να διδάξει - επιβάλει η πολυεθνική δύναμη επέμβασης, η οποία προέκυψε και αυτή σαν ιδιαίτερος "δάσκαλος κατ' οίκον", κατόπιν της συμφωνίας της λεγόμενης αντιπολίτευσης με τον Μπερίσα. Ταυτόχρονα, η λεγόμενη αντιπολίτευση ανέλαβε, στο βαθμό που μπορούσε, να στρίψει τη ροή της λαϊκής εξέγερσης και να τη φέρει να "ποτίζει τα χωράφια της", έτσι που να δυναμώνει στα παιχνίδια των εσωτερικών συσχετισμών που όπως αποδείχτηκε κανένα καλό δεν μπορούν να φέρουν στον αλβανικό λαό.

****

Τα διαφορετικά "τραβήγματα" των πιο χυδαίων σκοπιμοτήτων από μέσα και από έξω δημιουργούν και αυτή τη χαώδη εικόνα των αδιάκοπων συγκρούσεων - συμβιβασμών, όπου χάνεται το δίκιο ή το άδικο, νομιμοποιούνται οι ένοπλοι τραμπούκοι του Μπερίσα ή των άλλων και επιβάλουν όρους και συνθήκες εκλογών των οποίων το αποτέλεσμα είναι αμφισβητήσιμο πριν ακόμα γίνουν. Ετσι αν τελικά γίνουν εκλογές το όποιο αποτέλεσμα θα είναι "διαθέσιμο" για να υπηρετήσει τα συμφέροντα του ισχυρότερου ιμπεριαλιστικού σχεδίου.

Αν κανένας πάρει υπόψη πως οι πολύ "μεγάλοι" (ΗΠΑ, Γερμανία...) του λεγόμενου διεθνούς παράγοντα καιροφυλακτούν - σχεδιάζουν αφήνοντας για την ώρα τους "μικρότερους" να ανοίγουν το δρόμο και να επέμβουν ανάλογα (π.χ. βλέπε πρόσφατες δηλώσεις της Μ. Ολμπράιτ) δεν είναι δύσκολο να καταλάβει πως τα τωρινά αδιέξοδα είναι αποτέλεσμα της προσπάθειας να φρακάρει η διέξοδος που θα δινόταν έτσι και αλλιώς από το λαό της Αλβανίας. Σε αυτή την επιχείρηση παγίδευσης του αλβανικού λαού και συρσίματός του σε άγνωστες περιπέτειες, πρωταγωνιστικό ρόλο έσπευσε να παίξει και η ελληνική κυβέρνηση σε όλες τις φάσεις του σχεδίου (από την απομόνωση των εξεγερμένων μέχρι την αποστολή και το ρόλο της πολυεθνικής δύναμης). Φέρει μεγάλο μερίδιο ευθύνης για την προσπάθεια ολοκλήρωσης των ιμπεριαλιστικών σχεδίων στην περιοχή, χωρίς να σημαίνει πως θα τους γίνει αναγκαστικά και το χατίρι...

Παύλος ΑΛΕΠΗΣ

Οταν στα χέρια του λαού βροντούσαν τα "Καλάσνικοφ", οι τύραννοί του έψαχναν να κρυφτούν ή να διαφύγουν... Κι όταν ο λαός βρίσκει "το δρόμο" μόνος του, τότε περισσεύουν οι πολιτικάντηδες που επιβιώνουν με το να "τον πάνε και να τον φέρνουν"


Κορυφή σελίδας
Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ