Το σπουδαιότερο πολιτικό γεγονός μέσα στο 1996 για την Πολωνία υπήρξε η συνεχής, αδιάκοπη, σταθερή έφοδος της κρατικής εξουσίας, όλων των πολιτικών κομμάτων και ομάδων μαζί με την καθολική ιεραρχία για την είσοδο της χώρας στο ΝΑΤΟ και την Ευρωπαϊκή Ενωση. Αυτό το σκοπό εξυπηρέτησαν οι αλλεπάλληλες, πολλές και χωρίς ανάσα επισκέψεις ηγετών ξένων χωρών κύρια της Δύσης και Αμερικής στην Πολωνία καθώς και της πολωνικής κρατικής ηγεσίας σε Δύση - Αμερική αλλά και Ανατολή. Το ΝΑΙ για την είσοδο στο ΝΑΤΟ και την Ευρωπαϊκή Ενωση αποσπάστηκε απ' όλους με εξαίρεση τη Μόσχα.

Σε αυτή τη συνεχή ροή των επίσημων και ανεπίσημων επισκέψεων και αντεπισκέψεων, υπήρξε πάντα σε βελτιούμενη έκδοση η παρουσίαση των επιτεύξεων της Πολωνίας στα πλαίσια του υφιστάμενου καθεστώτος της ΕΕ και ΝΑΤΟ.

Και έχουμε: Συνέχιση της προσαρμογής της πολωνικής νομοθεσίας με τη νομοθεσία της ΕΕ, συνέχιση των ιδιωτικοποιήσεων, της αποκρατικοποίησης σε όλους τους τομείς παραγωγής αγαθών, εμπορευμάτων, επιχειρήσεων κοινωνικής ωφέλειας, εκποίηση ακόμα και της υπόλοιπης γης από τα τέως κρατικά αγροτικά νοικοκυριά, αναδιάρθρωση και αναδιάταξη των ενόπλων δυνάμεων με προσεχή αγορά πολεμικού υλικού από τη Δύση καθώς και πολεμικών αεροσκαφών.

Μέσα σ' αυτή την κίνηση της καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης, ΚΑΝΕΝΑ μέσο μαζικής ενημέρωσης (το 60% του Τύπου βρίσκεται στα χέρια Δυτικών επιχειρηματιών) δεν αναφέρει τι σημαίνει είσοδος της Πολωνίας στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ, τι πριν απ' όλα υποχρεώσεις απορρέουν για την Πολωνία, τις επιπτώσεις στην πολιτική και οικονομία της χώρας.

Το στίγμα για το ΝΑΤΟ, το έδωσε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Α. Κβασνιέβσκι: "Το ΝΑΤΟ δεν είναι το ΝΑΤΟ που ξέραμε, αλλά ο οργανισμός για τη σταθεροποίηση της ειρήνης και της δημοκρατίας στην Ευρώπη".