ΠΡΟΔΙΑΓΕΓΡΑΜΜΕΝΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ | ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

ΠΡΟΔΙΑΓΕΓΡΑΜΜΕΝΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ

Ε, λοιπόν, δεν έφταιγε ο καιρός! Ούτε ο καπετάνιος! Ούτε ο βαρδιάνος ναύτης! Και κάποια στιγμή πρέπει να μπει ένα τέλος σ' αυτό το παραμύθι της αναζήτησης, δήθεν, προσωποποιημένων ευθυνών για αυτό ή εκείνο το ναυάγιο, σ' αυτό ή το άλλο μέλος του πληρώματος κάποιου πλοίου. Πρέπει, επιτέλους, να πάψει η αναζήτηση ευθυνών ανάμεσα στα θύματα ενός διαρκούς εγκλήματος! Ενός εγκλήματος, που έχει ένοχο ορατό πολύ πριν συντελεστεί - με αστυνομικούς όρους - το έγκλημα.

***

Δεκαπέντε χρόνια πριν από σήμερα, ενώ κορυφωνόταν η ναυτιλιακή κρίση του '80 κι ενώ πλησίαζε το τέλος του 20ού αιώνα, είχε καταδειχτεί ο ένοχος των εγκλημάτων, που τότε στήνονταν και σήμερα συντελούνται. Είχε με αυστηρή ακρίβεια καταδειχτεί ότι μια σειρά μέτρα "ενίσχυσης" των εφοπλιστών, ώστε αυτοί να κρατήσουν τα πλοία τους στην ελληνική σημαία, δεν ήταν τίποτα άλλο παρά οι προϋποθέσεις για τα ναυάγια του σήμερα.

Η μείωση της σύνθεσης των πληρωμάτων, η κατάργηση της θέσης του ραδιοτηλεγραφητή, το δικαίωμα ναυτολόγησης ανειδίκευτων αλλοδαπών και επαναυτολόγησης συνταξιούχων ναυτικών, η επί της ουσίας δίωξη των 100.000 Ελλήνων ναυτεργατών από τα πλοία, ώστε να μείνουν μόνο 25.000 τρομοκρατημένοι για το αύριο της δουλιάς τους, οι "διακριτικές" συστάσεις προς τα Λιμεναρχεία να "διευκολύνουν" τη λειτουργία της ελληνόκτητης ναυτιλιακής επιχείρησης, η ανοιχτή δίωξη της συνδικαλιστικής δράσης, το όργιο της "μαύρης λίστας", σε βάρος όσων αντιστέκονταν, το ελεύθερο να νηολογούνται υπό την ελληνική σημαία "σαπάκια", με ανοιχτό το χρόνο εξόδου από το νηολόγιο, είναι ορισμένα μόνο από τα μέτρα που από τότε, από το 1980, έκαναν καθαρό πως το "ελληνόκτητο" πλοίο νομιμοποιείται πλέον ως πλωτό φέρετρο. Οχι πως και πριν δεν υπήρχαν τέτοια πλοία. Με αφορμή τη ναυτιλιακή κρίση, όμως, τις μαζικές απολύσεις που συνεπάγεται, σε συνδυασμό με ένα όργιο διώξεων κάθε συνδικαλισμένου ναυτεργάτη, τα πλωτά φέρετρα αποκτούν τη νομιμοποίηση που μέχρι τότε δεν είχαν, ακριβώς γιατί τα συνδικαλισμένα πληρώματα - αρχής γενομένης από την ιστορική σύμβαση του 1943 - δεν επέτρεπαν, ακόμα και σε μαύρες εποχές, στο μέτρο των δυνάμεών τους - με πρωτεργάτες τους κομμουνιστές - την καταστρατήγηση κανόνων ασφαλείας που κατοχυρώθηκαν μέσα από διεθνείς συμβάσεις μετά από σκληρή πάλη. Αρκεί να αναφέρουμε χαρακτηριστικά την περίπτωση της θέσπισης της θέσης του ραδιοτηλεγραφητή στα πλοία. Θεσπίστηκε, κατ' αρχήν, για να εξυπηρετηθεί μόνο το θέμα της ασφάλειας. Δηλαδή, η ανάγκη σε μια και μόνη συγκεκριμένη στιγμή να εκπεμφθεί το SOS. Στη συνέχεια οι εφοπλιστές αξιοποίησαν την "άχρηστη" κατ' αρχήν θέση για τα δικά τους συμφέροντα (επικοινωνία πλοίου με στεριά για οδηγίες που αφορούσαν τις ναυλώσεις κ.ά.), και όταν πλέον μια σειρά σύγχρονες τηλεπικοινωνιακές συσκευές εξάλειψαν την ανάγκη ύπαρξης ανθρώπου για την υπηρέτηση αυτών των αναγκών, προώθησαν την κατάργηση της θέσης. Μόνο που η ανάγκη να υπάρχει σε 24ωρη βάση άνθρωπος που θα εκπέμψει έγκαιρα το SOS δεν εξαλείφθηκε. Το έδειξε και το ΔΥΣΤΟΣ κι ας μη βιαστούν ορισμένοι να αναφέρουν ότι το πλοίο είχε ασυρματιστή, γιατί παραμένει αναπάντητο ακόμα το με ποιες χρεώσεις ήταν στο πλοίο ο μαρκόνης, σε μια εποχή που όλοι οι περί τη θάλασσα ασχολούμενοι γνωρίζουν πως οι ασυρματιστές χρεώνονται με κάθε είδους αλλότρια καθήκοντα εκτός από το βασικό τους.

***

Το ίδιο πράγμα, σε ό,τι αφορά την ασφάλεια, συνέβη και με τον αριθμό των μελών του πληρώματος, που είναι αναγκαίος για έναν ασφαλή πλουν. Με δόγμα το "νόμος είναι το κέρδος του εφοπλιστή", οι ελληνικές κυβερνήσεις με μια σειρά νομοθετικές πράξεις μείωσαν τη σύνθεση των πληρωμάτων. Το ΔΥΣΤΟΣ είχε μόνο έναν ανθυποπλοίαρχο, όταν χρειαζόταν τουλάχιστον δύο, είχε μόνο 3 ναύτες όταν χρειάζονταν τουλάχιστον 5! Την ίδια περίοδο έγιναν σημαντικά "σκόντα" ως προς την αξιοπλοϊα. Το πρόβλημα που υπήρχε με τη λειτουργία της Επιθεώρησης Εμπορικών Πλοίων μιας κρατικής υπηρεσίας, που λειτουργούσε με αποκλειστικό γνώμονα το να μην ενοχληθούν οι εφοπλιστές, έγινε μεγαλύτερο με την ιδιωτικοποίηση και του Ελληνικού Νηογνώμονα, μιας υπηρεσίας που εξέδιδε πιστοποιητικά αξιοπλοϊας. Οι συνεχείς καταγγελίες για πλοία που εκδιώκονται από Νηογνώμονες άλλων χωρών ως αναξιόπλοα - τέτοια είναι και τα πλοία της ΑΓΕΤ - και βρίσκουν καταφύγιο στον Ελληνικό Νηογνώμονα, δεν πτοούν την κυβέρνηση. Η οποία και τώρα, με το κουφάρι του ΔΥΣΤΟΣ στο βυθό, επικαλείται το πιστοποιητικό του Ελληνικού Νηογνώμονα ως στοιχείο που αποδεικνύει, δήθεν, ότι το σαπάκι ήταν αξιόπλοο. Μόνο που αυτή η επίκληση δεν είναι ικανή να απαντήσει στους συγγενείς των 20 νεκρών για το πώς χάθηκαν δίπλα στη στεριά οι άνθρωποί τους, αφού το πλοίο ήταν αξιόπλοο!

***

Εν κατακλείδι, το σύστημα μπάζει από παντού! Δεν είναι μόνο τα διπύθμενα των πλοίων σάπια, δεν είναι μόνο οι σωληνώσεις. Σάπιο είναι όλο αυτό το σύστημα που υπάρχει, για να βγαίνει κέρδος ακόμα και όταν υπάρχουν νεκροί. Για να είμαστε ακριβείς, το σύστημα βγάζει περισσότερο κέρδος όταν υπάρχουν νεκροί. Και αυτό είναι το πρόβλημα που έχει να αντιμετωπίσει πριν απ' όλους το ίδιο το ναυτεργατικό κίνημα.

Θανάσης ΛΕΚΑΤΗΣ

ΣΠΟΤ

Οι συνεχείς καταγγελίες για πλοία που εκδιώκονται από Νηογνώμονες άλλων χωρών ως αναξιόπλοα - τέτοια είναι και τα πλοία της ΑΓΕΤ - και βρίσκουν καταφύγιο στον Ελληνικό Νηογνώμονα δεν πτοούν την κυβέρνηση. Η οποία και τώρα, με το κουφάρι του ΔΥΣΤΟΣ στο βυθό, επικαλείται το πιστοποιητικό του Ελληνικού Νηογνώμονα, ως στοιχείο που αποδεικνύει δήθεν ότι το σαπάκι ήταν αξιόπλοο..!