Σε "αναμμένα κάρβουνα" βρίσκονται οι αγρότες της Λάρισας. Στα χωριά το πρωταρχικό θέμα συζήτησης είναι ο 25ήμερος αγώνας και η οργάνωση νέων δυναμικών κινητοποιήσεων. Τα προβλήματα παραμένουν άλυτα και η αγανάκτηση από την αδιαλλαξία της κυβέρνησης όλο αυτό το διάστημα, κρατάει ζεστές και ενισχύει τις αγωνιστικές διαθέσεις των αγροτών. Οπως λένε οι ίδιοι οι αγρότες, ο αγώνας που έγινε "άνοιξε τα μάτια" σε όλους και αν δε δοθούν άμεσες λύσεις στα προβλήματα, τότε στο επόμενο συλλαλητήριο που θα οργανωθεί, θα είναι ακόμα πιο δυναμικό και η συμμετοχή της αγροτιάς ακόμα μεγαλύτερη.

Η εικόνα αυτή βγαίνει και από τα χωριά της περιοχής του Πλατύκαμπου, που στο προηγούμενο συλλαλητήριο, έδωσαν μαζικό "παρών" στα μπλόκα των Τεμπών και της οδού Βόλου. Στον Πλατύκαμπο, όπου ζουν περίπου 1.000 οικογένειες, συναντήσαμε αγρότες αποφασισμένους να ξαναβγούν στους δρόμους και να παλέψουν μέχρι την τελική δικαίωση. Οπως μας είπαν, περιμένουν το σύνθημα εκκίνησης για να βάλουν μπρος τα τρακτέρ τους.

"Το καζάνι έσπασε πια, και αυτή τη φορά θα κατεβεί και κόσμος που δεν έβγαλε τρακτέρ στις 28 του Νοέμβρη" μας λέει ο Πάρις Καρατσιβούλης."Ολοι κατάλαβαν ότι δεν πρέπει να μένουν με σταυρωμένα χέρια. Το πρωτόγνωρο συλλαλητήριο που κάναμε, το οποίο κατά τη γνώμη μου ξεπέρασε κάθε προσδοκία, μας δίνει δύναμη να συνεχίσουμε και να δώσουμε ένα καλό μάθημα στην κυβέρνηση, στο ντόπιο και ξένο κεφάλαιο".

Αλλος ένας Πλατυκαμπιώτης ο Κώστας Καρδάρας καταθέτει τις δικές του σκέψεις για τη συμμετοχή του κόσμου στο φετινό συλλαλητήριο και στις προσπάθειες της κυβέρνησης να το χαρακτηρίσει και να το "βαφτίσει" υποκινούμενο: "Το 70% των αγροτών της Λάρισας που βρέθηκε στα μπλόκα ήταν ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ. Ολοι εμείς δηλαδή είμαστε τα "μπάζα" του κόμματος... Οσο το μαχαίρι μπαίνει πιο βαθιά, τα προβλήματα μεγαλώνουν. Πέρσι χάθηκαν 60 δραχμές στο κιλό στο βαμβάκι. Φέτος χάθηκαν 100 δραχμές. Φτάσαμε αυτή τη χρονιά να πουλάμε 180 το κιλό και ένα λίτρο πετρέλαιο να το πληρώνουμε 170 δραχμές. Αν μπούμε μέσα ακόμα μια χρονιά πολλοί από μας θα χρεοκοπήσουν. Σ' αυτή τη φάση εμείς ζητάμε να πάει η τιμή του βαμβακιού στις 320 δραχμές το κιλό και να γίνει μια ρύθμιση με τα χρέη στην τράπεζα, σχεδόν κάθε οικογένεια του χωριού χρωστάει από 4 εκατομμύρια και πάνω και με τους τόκους που βάζει η τράπεζα δεν πρόκειται κανείς να τα ξεπληρώσει ποτέ. Γι' αυτό στέλνουμε το μήνυμα στην κυβέρνηση, ότι αν δε δούμε φως, αν δεν πάρουμε ουσιαστικές δεσμεύσεις θα επανέλθουμε δριμύτεροι".

"Η φιλοσοφία που εφαρμόζει η κυβέρνηση και προωθεί η Ευρωπαϊκή Ενωση είναι να μείνουν λίγοι στον κάμπο και να μοιράσουν την πίτα έτσι όπως θέλουν. Το μέλλον διαγράφεται δυσοίωνο, εγώ προσωπικά βλέπω να κλείνουν πολλά νοικοκυριά", τονίζει ο Νίκος Ζαχαρούλης.Αναφερόμενος στη στάση της ΓΕΣΑΣΕ και της ΠΑΣΕΓΕΣ κατά τη διάρκεια της κινητοποίησης, ο Ν. Ζαχαρούλης μίλησε οργισμένα: "Τα τριτοβάθμια όργανα είναι πουλημένα. Είναι "πουλημένα τομάρια"! Η Πανθεσσαλική Συντονιστική Επιτροπή έγινε για να προσπεράσουμε αυτά τα όργανα και να συντονίσουμε τον αγώνα μας. Μόνο που κατά τη γνώμη μου στην επόμενη κινητοποίηση δεν πρέπει να είμαστε διαλλακτικοί, όπως σε αυτή. Θα πρέπει να μπλοκάρουμε όλους τους δρόμους και στις συνεδριάσεις της Πανθεσσαλικής να συμμετέχουν και εκπρόσωποι από τα μπλόκα, έστω και χωρίς δικαίωμα λόγου, για να αποφεύγονται οι παρεξηγήσεις". "Ο γίγαντας έχει ξύλινα πόδια. Κανείς όμως δε θέλει να τα δει. Ο γίγαντας λοιπόν αυτός ξύπνησε και ο αγώνας που έκανε ήταν ένα σκαλοπάτι για την επόμενη κίνηση". Με αυτή την παρομοίωση ο Γιάννης Κουκούτσης θέλησε να αποδώσει τη σημερινή κατάσταση της αγροτιάς και παράλληλα να δώσει το στίγμα για τη συνέχεια του αγώνα. Ρωτήσαμε τον Γιάννη για το πώς έζησε τις 25 μέρες της κινητοποίησης. "Ξεκινήσαμε με ενθουσιασμό και η μεγάλη συμμετοχή που είδαμε μας έδωσε μια δύναμη που δεν περιγράφεται με λόγια. Η κάθε μέρα που περνούσε ήταν και διαφορετική, λόγω των εξελίξεων που υπήρχαν. Και όταν αποφασίσαμε να αποχωρήσουμε, γυρίσαμε στα χωριά μας με ψηλά το κεφάλι. Εμείς που φύγαμε από τα Τέμπη, σε όλη τη διάρκεια της διαδρομής κορνάραμε όπως και την πρώτη μέρα".

Αγωνιστικό κλίμα επικρατεί και στα χωριά της περιοχής του Αμπελώνα. "Εμείς δεν πτοούμαστε. Ο κόσμος στον Αμπελώνα, στη Φαλάνη και τα γύρω χωριά δηλώνει αποφασισμένος να ξαναβγεί στους δρόμους. Και όχι μόνο αυτοί που είχαν βγει μέχρι τώρα αλλά και αυτοί που για διάφορους λόγους δε συμμετείχαν. Κάτι που άρχισε να φαίνεται αφότου ξεκίνησε η κινητοποίηση. Δεν ήταν τυχαίο ότι λίγες μέρες πριν φύγουμε από τα μπλόκα καινούρια τρακτέρ έμπαιναν στον αγώνα. Στην ανύψωση του ηθικού μας πέρα από τη μαζικότητα και το δυναμισμό της κινητοποίησης βοήθησε και η συντεταγμένη αποχώρηση που κάναμε", μας είπε ο Γιώργος Σακοράφας.Και πρόσθεσε:

"Αυτή η κινητοποίηση είχε δυο πολύ βασικά χαρακτηριστικά. Το πρώτο είναι ότι οι αγρότες είχαν κατανοήσει γιατί πάλευαν, αφού τα αιτήματα ήταν άμεσα και σημαντικά για το μέλλον της αγροτιάς. Και το δεύτερο είναι ότι αυτή η κινητοποίηση ήρθε αντιμέτωπη με μια αδιάλλακτη κυβέρνηση που κατάφερε να δυσαρεστεί ακόμα και τους ίδιους της τους ψηφοφόρους".