Αποφασισμένοι να ξαναβγούν δυναμικά στους δρόμους του αγώνα είναι οι αγρότες της Θεσσαλίας. Τα προβλήματά τους παραμένουν άλυτα και όλοι τους έχουν συνειδητοποιήσει πια, για τα καλά, πως μόνο με τη συνέχιση του ενωτικού αγώνα και το δυνάμωμα της πάλης τους θα συντριβεί η αδιαλλαξία της κυβέρνησης, θα ανατραπεί η αντιαγροτική πολιτική των Βρυξελλών και θα ικανοποιηθούν τα δίκαια αιτήματά τους.

Ολα στο Θεσσαλικό κάμπο αποπνέουν την ατμόσφαιρα ενός αγώνα ζωής και θανάτου. Η ανάπαυλα φαίνεται προσωρινή, κάτι σαν ένα διάλειμμα, σαν το ημίχρονο ενός αγώνα που πρέπει να είναι νικηφόρος. Η αίσθηση αυτή βγαίνει μετά από ένα τριήμερο οδοιπορικό του "Ρ" σε χωριά των Νομών Λάρισας, Καρδίτσας και Τρικάλων. Ενα οδοιπορικό που ξεκίνησε δυο μέρες μετά τα Χριστούγεννα και ολοκληρώθηκε δύο μέρες πριν την Πρωτοχρονιά.

Στα χωριά της Θεσσαλίας, αυτό το διάστημα, το μόνο θέμα συζήτησης, σε σπίτια και καφενεία, είναι ο αγώνας που έγινε και ο αγώνας που έρχεται. Τα συναισθήματα είναι ανάμεικτα και οι Θεσσαλοί αγρότες, είτε συμμετείχαν στα μπλόκα της οργής είτε όχι, συμφωνούν πως αυτή η κινητοποίηση ήταν πρωτόγνωρη, δεν είχε προηγούμενο. Ανεξάρτητα από πολιτική τοποθέτηση, δηλώνουν οργισμένοι, αγανακτισμένοι και αποφασισμένοι να προχωρήσουν πιο οργανωμένα, πιο μαζικά, πιο μαχητικά, σε νέες κινητοποιήσεις. Προς το παρόν, είναι σε αναμονή και περιμένουν την επόμενη κίνηση της κυβέρνησης και τη συνεδρίαση του Εθνικού Αγροτικού Συμβουλίου που ορίστηκε να γίνει στις 10 και 11 του Γενάρη. Από την άλλη περιμένουν τις διευρυμένες συσκέψεις των Ομοσπονδιών Αγροτικών Συλλόγων των νομών της Θεσσαλίας που θα γίνουν μέσα στις επόμενες μέρες και τις αποφάσεις που θα ληφθούν σ' αυτές, καθώς και στην Πανθεσσαλική Συντονιστική Επιτροπή Αγώνα.

Πάντως τα Χριστούγεννα, γιορτάστηκαν στα καμποχώρια της Θεσσαλίας, με περισσή περηφάνια και περισσότερη φτώχεια. Περηφάνια γιατί προηγήθηκαν 25 μέρες ενωτικού αγώνα και η συντεταγμένη αποχώρησή τους από τα μπλόκα. Φτώχεια για τους λόγους που τόσες μέρες βροντοφώναζαν στα μπλόκα. Και όπως μας είπαν πολλοί αγρότες στα χωριά της Θεσσαλίας, παρότι χιόνισε, αυτοί δεν είδαν "άσπρη μέρα". Και πώς να δουν άσπρη μέρα, όταν είναι οικονομικά κατεστραμμένοι και χρεωμένοι μέχρι το λαιμό; Οταν φτάνουν σε σημείο να περάσουν τις γιορτές με δανεικά, ενώ ψάχνουν δανεικά και για να μπορέσουν να ξανακαλλιεργήσουν.

Κανένας τους όμως δε φαινόταν να το βάζει κάτω, να σκύβει το κεφάλι και, όλοι τους τόνιζαν πως το κέρδος του αγώνα τους ήταν η συσπείρωση και η ενότητα που πέτυχαν μέσα σε 25 μέρες αγώνα, καθώς και η συμπαράσταση του κόσμου από κάθε γωνιά της Ελλάδας. Η αποφασιστικότητά τους να συνεχίσουν το δίκαιο αγώνα τους και η εμπιστοσύνη τους στην Πανθεσσαλική Συντονιστική Επιτροπή, φαινόταν σε κάθε τους κουβέντα, ανεξάρτητα από κάποια παράπονα και ενστάσεις που είχαν για επιμέρους ζητήματα και χειρισμούς κατά τη διάρκεια του αγώνα τους. Σε όσα χωριά πήγαμε, τα λόγια του αποχαιρετισμού ήταν: "Καλή χρονιά, θα σας ξαναδούμε στα μπλόκα".