"Εφτασφράγιστο μυστικό" - γιατί, άραγε; - κρατάει η κυβέρνηση την περιβόητη εισήγηση Ροζάκη - Κρανιδιώτη, που θα αποτελέσει τη βάση της αυριανής συζήτησης στη σύσκεψη, υπό τον Κ. Σημίτη. Και μπορεί, βέβαια, η κυριακάτικη του συγκροτήματος Λαμπράκη - λόγω, ίσως, της "υπαλληλικής" σχέσης, που έχει με τον επικεφαλής του ΥΠΕΞ και λόγω του διορισμού του Στ. Ψυχάρη στο Αγιο Ορος - να μη δημοσίευσε ολόκληρη την έκθεση, αλλά και η ουσία της είναι αρκετή. Ποια είναι, λοιπόν, αυτή;

"Η ελληνική κυβέρνηση να συμβάλει ενεργά στην ανάπτυξη των σχέσεων της Ευρωπαϊκής Ενωσης με την Τουρκία".

Μήπως είναι ελληνικής έμπνευσης αυτή η γραμμή πλεύσης; Κάθε άλλο. Αυτή είναι η αμερικανική επιλογή, όπως προκύπτει και από τις τοποθετήσεις των υπεύθυνων αξιωματούχων της αμερικανικής κυβέρνησης. Οπως χαρακτηριστικά έγραφε χτες η "Ελευθεροτυπία", η αμερικανική κυβέρνηση θέλει "η Αθήνα, προς όφελός της, πρέπει να κάνει την Τουρκία να αισθανθεί άνετα στην Ευρώπη".

Αυτή είναι η νέα ιδέα της κυβέρνησης Σημίτη. Απόρροια αυτής είναι οι κινήσεις καλής θέλησης και η τροποποίηση της τακτικής "δεν κάνουμε διάλογο", σε τακτική "κάνουμε διάλογο, αλλά όχι διαπραγματεύσεις".

Είναι φανερό ότι η κυβέρνηση Σημίτη το μόνο που επιχειρεί να κάνει είναι να εμφανίσει την πλήρη ευθυγράμμιση με τις ΗΠΑ και την πολιτική της υποτέλειας, ως "δική της" πολιτική και μάλιστα ως τη μόνη "συμφέρουσα τα εθνικά συμφέροντα".