ΑΠΟΣΤΟΛΗ: Κώστας ΔΕΤΣΙΚΑΣ, Παναγιώτης ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: Μανώλης ΠΑΚΙΑΣ

Σε αγωνιστική ετοιμότητα βρίσκονται οι αγρότες της Θεσσαλίας, αναμένοντας το σύνθημα της Πανθεσσαλικής Συντονιστικής Επιτροπής, για να ξεκινήσουν νέες δυναμικές κινητοποιήσεις. Το αγωνιστικό κλίμα που επικρατεί στις επαρχίες και τα χωριά της περιοχής προδικάζει την επιτυχία κι αυτής της κινητοποίησης, που αναμένεται στο αμέσως επόμενο διάστημα. Σε ενημερωτικές συσκέψεις και συγκεντρώσεις που πραγματοποιούνται με πρωτοβουλίες της Πανθεσσαλικής, Νομαρχιακών Συντονιστικών Επιτροπών και αγροτικών οργανώσεων, η συμμετοχή των αγροτών είναι πρωτοφανής και ομόθυμη η απόφαση για συνέχιση και ένταση της πάλης, μέχρι να ικανοποιηθούν τα επείγοντα και δίκαια αιτήματα του αγροτικού κόσμου.

Αυτή η ενότητα και αποφασιστικότητα των αγροτών έχει τρομοκρατήσει την κυβέρνηση, η οποία επιχειρεί, χρησιμοποιώντας όλα τα μέσα και τους μηχανισμούς που διαθέτει - κυβερνητικά και κομματικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ, ΜΜΕ, δικαιοσύνη κ.ά. - να προλάβει μια νέα "αγροτική αναταραχή", που βρίσκεται "προ των πυλών".

Μάταιος κόπος. Οι αγρότες δεν "παίρνουν χαμπάρι" ούτε από υποσχέσεις, ούτε από απειλές, ούτε από τρομοκρατικές δικαστικές καταδίκες και είναι αποφασισμένοι όλοι - ανεξαρτήτως πολιτικών πεποιθήσεων και κομματικών προτιμήσεων - να συμμετάσχουν δυναμικά στον αγώνα. Για μια ακόμα φορά, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ θα "τα βρει σκούρα" με τους αγρότες, που παλεύουν, όχι μόνο για την ικανοποίηση κάποιων αιτημάτων τους, αλλά και για την ανατροπή της αντιαγροτικής πολιτικής της ΕΕ, που εφαρμόζουν οι ελληνικές κυβερνήσεις και με την οποία ουσιαστικά συμφωνούν - εκτός του ΚΚΕ - όλα τ' άλλα κόμματα.

Στη διάρκεια του οδοιπορικού μας στα χωριά της Θεσσαλίας, μιλήσαμε με πολλούς αγρότες για τις εμπειρίες που αποκόμισαν κατά την πρόσφατη αγροτική κινητοποίηση και για το μέλλον. Το βασικό συμπέρασμα συνοψίζεται στις φράσεις: "Τα οξυμένα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο αγροτικός κόσμος θα κάνουν καθολική τη συμμετοχή του στην καινούρια κινητοποίηση που δε θ' αργήσει να έρθει" και "ο χρόνος έχει αρχίσει να μετράει αντίστροφα, η νέα κινητοποίησή μας θα φέρει αποτελέσματα".Αλλοτε αισιόδοξοι, άλλοτε απαισιόδοξοι οι αγρότες συμφωνούν στο εξής: Μόνο ο ενωμένος αγώνας τους μπορεί να λύσει τα προβλήματά τους.

O Στέφος Κολοβός από το χωριό Σωτήρας Τρικάλων, για 25 μερόνυχτα βρέθηκε στο μπλόκο του Συκουρίου. "Οταν ξεκινήσαμε για Λάρισα με πήρε το κλάμα. Υπήρχαν αγρότες από τα Τρίκαλα και τα γύρω χωριά, που κατέβηκαν στην Εθνική οδό και συγκεκριμένα στο μπλόκο του Συκουρίου και δεν είχαν λεφτά να βάλουν πετρέλαιο στο τρακτέρ, δεν είχαν να πάρουν ένα πακέτο τσιγάρα...". Ο Στέφος σ' αυτό το σημείο της κουβέντας μας σταμάτησε, σαν να ξαναζωντάνεψαν μπροστά του οι εικόνες εκείνης, της πρώτης μέρας. "Πήγαμε εκεί με ενθουσιασμό, με την ελπίδα ότι η κυβέρνηση θα μας δικαιώσει. Η στάση της, όμως, μας εξαγρίωσε. Στα καφενεία, σήμερα, υπάρχει η υπόσχεση ότι θα ξαναβγούμε, ότι θα κάνουμε τα μπλόκα πιο ισχυρά. Δεν υπάρχει κανένας αγρότης στο χωριό, που να είναι ενάντια στις κινητοποιήσεις. Η αυτοί θα πέσουν ή εμείς θα πάψουμε να είμαστε αγρότες". Τρεις προτάσεις του ήταν αρκετές. Ηταν ικανές να δώσουν το κλίμα και να σκιαγραφήσουν την αγωνιστική εικόνα που εμφανίζει ο αγροτικός κόσμος στο θεσσαλικό κάμπο.

Στη συνέχεια της συνομιλίας μας του ζητήσαμε να μας πει, γιατί βγήκε στο δρόμο και αν είναι διατεθειμένος να ξαναβγεί. "Βγήκα, γιατί βλέπω χρόνο με το χρόνο το εισόδημά μου να πέφτει. Κάτω η τιμή στο βαμβάκι, κάτω και στο καλαμπόκι. Πέρσι 60 δραχμές το κιλό το καλαμπόκι, φέτος 39, τα ίδια και στο βαμβάκι. Φέτος μπήκα μέσα πολλά εκατομμύρια, νοικιάζω και 60 στρέμματα, βάλτα κάτω να δεις αν βγαίνω. Θέλω να είμαι αγρότης, αλλά δεν ξέρω για πόσο θα αντέξω ακόμα. Παλεύουμε για να μείνουμε όρθιοι".

"Και με τα δικαστήρια τι θα γίνει;", ρωτήσαμε και πριν προλάβουμε να υπενθυμίσουμε τις απειλές του ΟΣΕ για όσους ήταν στο μπλόκο του Συκούριου, μας διέκοψε, λέγοντάς μας: "Πήγαμε πολλές φορές στα δικαστήρια. Ο βρεγμένος δε φοβάται τη βροχή. Ετσι κι αλλιώς θα πάμε φυλακή από τα χρέη. Ο αγώνας είναι ο μόνος δρόμος τούτη τη στιγμή και πρέπει να το καταλάβουμε όλοι".

"Από εργάτης στην Αθήνα, αγρότης στο Γλυνό. Δε βγαίναμε οικονομικά στην πόλη και γυρίσαμε πίσω στο χωριό". Ο Νίκος Γρατσάνης,έφυγε από την πόλη, με το όνειρο μιας καλύτερης τύχης. Γύρισε πίσω στο χωριό του, στο Γλυνό, στα Τρίκαλα, για να καλλιεργήσει τη γη του. Εμείς τον συναντήσαμε στο καφενείο του χωριού, όπου και μιλήσαμε μαζί του. "Εχω 20 στρέμματα δικά μου και νοικιάζω άλλα 50, για να καλλιεργήσω βαμβάκι. Φέτος μπήκα μέσα τέσσερα εκατομμύρια και του χρόνου θα μπω οκτώ. Κάθε νέα χρονιά είμαστε αναγκασμένοι να νοικιάζουμε 20 στρέμματα παραπάνω, με την ελπίδα να σβήσουμε το χρέος των προηγούμενων χρόνων και πάμε από το κακό στο χειρότερο. Και να φανταστείς ότι ήρθα στο χωριό για να ζήσω καλύτερα... ". Ο Νίκος είναι από τους αγρότες που πίστεψε στα κίνητρα και τις παροχές και σήμερα βλέπει ότι θα χάσει κι αυτά τα λίγα που έχει.

Τα λόγια του χείμαρρος, η αγανάκτησή του είναι πολύ μεγάλη. "Κοίταξε να δεις, μας έχουν βάλει στο λούκι. Βάλανε την αγροτιά και αγόρασε μηχανήματα, χρεώθηκε, πήρε δάνεια και τώρα μας δίνουν τη χαριστική βολή. Κάνε μια γύρα στα χωριά και θα δεις στοιβαγμένα μηχανήματα. Φέτος οι συλλεκτικές μηχανές του βαμβακιού γίνηκαν κοτέτσια! Τα τελευταία πέντε χρόνια, η ζωή έχει γίνει πολύ δύσκολη. Φάγαμε και ό,τι έτοιμα είχαμε, τώρα όλα είναι αβέβαια. Είμαι 47 χρονών και δεν έχω αξιωθεί ούτε σπίτι να αποκτήσω. Στα παιδιά μου δίνω μια συμβουλή "μακριά από τα χωράφια"".

Ο Νίκος Γρατσάνης κατέβηκε με το τρακτέρ του στο Συκούριο. Εμείς θελήσαμε να μάθουμε ποιο ήταν το κέρδος αυτής της κινητοποίησης και ο ίδιος μας απάντησε μονολεκτικά: "Ενότητα". "Οι σχέσεις μας, συνέχισε, έγιναν αδερφικές. Ορκιστήκαμε πάνω στα τρακτέρ ότι δε θα κάνουμε πίσω. Αυτός ο όρκος στην επόμενη κινητοποίηση θα κατεβάσει τον διπλάσιο κόσμο".

"Στο δρόμο με κατέβασαν τα χρέη. Μόνο για το '96 χρωστάω στην Αγροτική Τράπεζα 15 εκατομμύρια. Εχω μόνο 30 στρέμματα δικά μου και νοικιάζω άλλα 270, για να καλλιεργήσω βαμβάκι. Με τις φετινές τιμές που πήραμε δεν μπορώ να καλύψω ούτε το κόστος παραγωγής". Ο Βασίλης Κυρτσόπουλος μένει στο Γραμματικό Καρδίτσας και είναι ένας από τους πολλούς αγρότες, που κατέβηκαν στα μπλόκα του αγώνα, γιατί όπως μας είπε χαρακτηριστικά: "Ο χρόνος έχει αρχίσει να μετράει αντίστροφα. Η νέα κινητοποίησή μας θα φέρει αποτελέσματα". Ο Β. Κυρτσόπουλος τόνισε ότι αυτή η κινητοποίηση ήταν πρωτόγνωρη, όχι μόνο για τον όγκο της, αλλά, κυρίως, γιατί ο αγροτικός κόσμος ήταν συνειδητοποιημένος, ήξερε γιατί πάλευε. "Ολοι οι αγρότες, συνέχισε, έχουν καταλάβει ότι αυτή η πολιτική που ακολουθεί η κυβέρνηση εξυπηρετεί ντόπια και ξένα μεγαλοσυμφέροντα. Αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση, σε λίγα χρόνια όλη η γη θα περάσει σε λίγα χέρια. Δε θέλουν αγρότες, σαν και μένα, με 30 στρέμματα γης. Και στην Καρδίτσα ο μέσος κλήρος κάπου εκεί είναι. Γι' αυτό και τούτος ο ξεσηκωμός. Παλεύουμε για να μην ξεκληριστούμε".

Στο χωριό Μαραθέα στο νομό Καρδίτσας συναντήσαμε τον Στέφο Μπεκιάρη.Ο ίδιος βρέθηκε για 25 μέρες στο μπλόκο της "Βιοκαρπέτ". "Σπίτι πήγαινα κάθε τέσσερις μέρες, για να κάνω ένα μπάνιο, να αλλάξω ρούχα, το ίδιο έκαναν και οι περισσότεροι, κανείς δεν ήθελε να λείψει ούτε λεπτό από τα μπλόκα". Οταν τον ρωτήσαμε για τα συναισθήματα των αγροτών κατά τη διάρκεια της αποχώρησης από την Εθνική οδό μάς είπε: "Η συντεταγμένη αποχώρηση των τρακτέρ από τα μπλόκα δημιούργησε ένα πολύ θετικό κλίμα ανάμεσα στους αγρότες. Φύγαμε ενωμένοι, όπως ακριβώς ήρθαμε. Να 'στε, όμως, σίγουροι ότι τα οξυμένα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο αγροτικός κόσμος θα κάνουν καθολική τη συμμετοχή του και σε μια νέα κινητοποίηση. Η διάθεση για αγώνα είναι ανεβασμένη". Ο Στέφος, όμως, θέλησε να σταθεί και στη στάση της κυβέρνησης: "Αντιμετώπισε ένα μεγάλο κομμάτι του ελληνικού πληθυσμού με παιδιάστικο πείσμα. Δε θέλησε, ούτε για μια στιγμή, να δει τα μεγάλα προβλήματα της αγροτιάς. Η αδιάλλακτη, όμως, αυτή στάση σύντομα θα πάρει απάντηση...".