«Θρίαμβος» της «μεταρρύθμισης» και στο Ηράκλειο Κρήτης. Χαράς ευαγγέλια για τους υπέρμαχούς της. Ποσοστό «επιτυχόντων» στη Γ` λυκείου του νομού 97,64 % και αύξηση του ποσοστού «επιτυχόντων» της Β` σε σχέση με το περσινό.

Είναι, όμως, η κατάσταση έτσι ευχάριστη όπως φαίνεται από μια πρώτη ματιά;

Για να δει κανείς και μερικές άλλες πλευρές -που αρκετοί προσπαθούν να κρύψουν- ας προσπαθήσει να απαντήσει σε μερικά ερωτήματα όπως τα παρακάτω:

1. Είναι πράγματι, το ποσοστό επιτυχίας στο νομό 97,64 % στη Γ` και 78 % στη Β`; Μπορούν, άραγε, να θεωρηθούν επιτυχόντες όσοι πήραν απολυτήριο, με βαθμό κοντά στο 10 ή ακόμη και όσοι έκαναν χρήση της διάταξης για τις 5 μονάδες διαφορά μεταξύ γραπτού και προφορικού βαθμού;

2. Είναι προς πανηγυρισμό το ότι το ποσοστό απορριφθέντων της Β` μειώθηκε φέτος στο 22 % όταν σε 20 σχολεία έχουμε ποσοστά από 23 % μέχρι και 58 %; Κι ας μη βιαστεί κανείς να συμπεράνει πως φταίνε οι καθηγητές τους γιατί σ' αυτά τα σχολεία περιλαμβάνονται και σχολεία που είχαν 100 % επιτυχία στη Γ` αλλά και το «Παγκρήτιο».

3. Πόσο ήταν το κόστος στις οικογένειες των 1.780 μαθητών, που κατάφεραν να πάρουν το απολυτήριο, αλλά και των 43 που δεν το πήραν; (Στο κόστος, εκτός από το χρηματικό πρέπει υπολογιστεί και το ψυχολογικό).

4. Εστω και με αυτό το κόστος, τα παιδιά μορφώθηκαν ή απλώς απόκτησαν την ικανότητα να περνούν τέτοιου είδους εξετάσεις μέσα από μια δίχρονη εντατική προπόνηση σε σχολείο και φροντιστήριο που δεν τους επέτρεψε ούτε το να ζήσουν την εφηβεία τους;

5. Ξεχώρισαν πράγματι όλα τα «καλά μυαλά» ή κάποια έμειναν στη μέση, είτε γιατί δεν είχαν να πληρώνουν είτε γιατί δεν τα κατάφερναν π.χ. στα θρησκευτικά όπως τα κατάφερναν στα μαθηματικά που έχουν την ίδια βαθμολογική βαρύτητα;

6. Ποιος θα βοηθήσει τους μαθητές που θα δουν την άλλη μέρα να μπαίνουν σε σχολή άλλη απ' αυτή που επιθυμούσαν, να απαντήσουν στο δίλημμα «να γραφτώ εκεί που πέρασα, ξεχνώντας οριστικά την επιθυμία μου ή να ρισκάρω -μη εγγραφόμενος και χάνοντας τη θέση- ελπίζοντας σε πιθανή επιτυχία του χρόνου, ξαναδίνοντας όλα τα μαθήματα με ό,τι αυτό συνεπάγεται»;

7. Τι θα πούμε στους μαθητές που απορρίφθηκαν στη Β` τάξη και αποφασίσουν να πάνε σε ΤΕΕ, όταν ανακαλύψουν ότι αυτό σημαίνει -εκτός των άλλων- χάσιμο δυο χρόνων, αφού θα εγγραφούν -υποχρεωτικά- στην Α` τάξη;

8. Οι φετινοί 1.823 που έδωσαν απολυτήριες εξετάσεις (ανεξάρτητα του αν πήραν ή όχι απολυτήριο) προήλθαν από τους 2.496 που έδωσαν πέρυσι, για να προαχθούν από τη Β` στη Γ` τάξη. Οι υπόλοιποι 673 (27 %) τι απέγιναν; Κι οι άλλοι που εγκατέλειψαν στη μέση της Β` Λυκείου; Κι αυτοί που εγκατέλειψαν στην πρώτη ή δεν τόλμησαν καν να πάνε στο λύκειο; Ολοι ανίκανοι για γενική εκπαίδευση; Κι αν δεχτούμε κάτι τέτοιο σε τι συμπεράσματα οδηγούμαστε; Μπορούμε να σκεφτούμε πόσος θα είναι σε λίγα χρόνια ο μαθητικός πληθυσμός των λυκείων και ποια θα είναι η κοινωνική του σύνθεση; Κι ας μην πει κανείς πως όλοι οι παραπάνω βρίσκουν διέξοδο στα ΤΕΕ, γιατί η κατάσταση σ' αυτά είναι γνωστή και κανείς δεν μπορεί να βαφτίσει την αναγκαστική εκδίωξη από το λύκειο επιθυμία.

Τελικά - χωρίς να παραθέσω άλλα ερωτήματα από το πλήθος που δημιουργούνται - έχουν δίκιο να πανηγυρίζουν οι οπαδοί της «μεταρρύθμισης» ή δικαιώνονται -δυστυχώς- όσοι μιλούσαν για ταξικούς φραγμούς στη μόρφωση και παραγωγή ρομποτοποιημένων «απασχολήσιμων» πολιτών;