1. Ο «κοινωνικός διάλογος» της απάτης που οργανώνει η κυβέρνηση (ΥΕΝ), με ομοτράπεζους της Ενωσης Ελλήνων εφοπλιστών της ΠΝΟ, άρχισε μέσα σ' ένα μπαράζ θεατρινισμών και κατασκευασμένων «αναλύσεων», με επιδίωξη την εντυπωσιοθηρία, την προβολή των ανιστόρητων θεωριών της «ταξικής συναίνεσης» και την απόκρυψη του βασικού στόχου της αντεργατικής «συνεύρεσης».

Ο στόχος είναι ολοφάνερος. Στα πλαίσια της γενικότερης κυβερνητικής πολιτικής που υπηρετεί τα συμφέροντα της ολιγαρχίας του πλούτου διαμορφώνεται το έδαφος για την εφαρμογή νέων φιλοεφοπλιστικών μέτρων.

Σημείο βάσης αποτελεί η «ανταγωνιστικότητα» του ελληνικού πλοίου, η αύξηση, δηλαδή, των εφοπλιστικών υπερκερδών.

Σ' αυτή την κατεύθυνση αναζητούνται προσχήματα για την εξαγγελία μέτρων που θα ενισχύσουν τα εφοπλιστικά προνόμια (π.χ. φοροαπαλλαγές), θα μειώσουν, ακόμα περισσότερο το λεγόμενο «κόστος εργασίας» (π.χ. μείωση των οργανικών συνθέσεων - αφελληνισμός), θα περικόψουν δικαιώματα και θα αυξήσουν το βαθμό εκμετάλλευσης των ναυτεργατών.

Το σκηνικό του «κοινωνικού διαλόγου» της απάτης στήθηκε πολλές φορές σε «στεριά και θάλασσα». Ο στόχος ήταν, πάντα, προδιαγεγραμμένος και το αποτέλεσμα οδυνηρό για τους εργαζόμενους.

Με ευθύνη των δυνάμεων της υποταγής (ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ, Αυτόνομη Παρέμβαση), μέσα από το «διάλογο» της συναλλαγής με την κυβέρνηση και την εργοδοσία, άνοιξε ο δρόμος για την κατάργηση του 8ωρου και την ανατροπή των εργασιακών σχέσεων. Μέσω της ίδιας διαδικασίας επιχειρείται σήμερα η ολοκλήρωση της ανατροπής των εργασιακών κατακτήσεων και του ασφαλιστικού συστήματος.

Δε χωρά κανείς εφησυχασμός. Μόνο η ανάπτυξη της ταξικής πάλης μπορεί να σπάσει τον αντεργατικό αυτό «φαύλο κύκλο».

2. Ο «κοινωνικός διάλογος» της απάτης στο χώρο της ναυτιλίας, πραγματοποιείται σε περιβάλλον εφοπλιστικής ευφορίας. Οι εφοπλιστές γιορτάζουν τα εντυπωσιακά - προς όφελός τους - αποτελέσματα της κυβερνητικής πολιτικής. Πραγματικά, οι συνεχείς μειώσεις των οργανικών συνθέσεων, ο αφελληνισμός και το «δουλεμπόριο», οι προκλητικότατες φοροαπαλλαγές, η εισφοροκλοπή σε βάρος του ΝΑΤ, η καθήλωση των μισθών, η εντατικοποίηση της δουλιάς, γενικότερα η ένταση της εκμετάλλευσης των ναυτεργατών, απέδωσαν στους εφοπλιστές τεράστια κέρδη.

Τα νέα στοιχεία που καταγράφουν την πορεία της ναυτιλίας, είναι χαρακτηριστικά (βλέπε πίνακα 1).

Ο ελληνόκτητος στόλος κατέχει την πρώτη θέση στην παγκόσμια ναυτιλία.

Το Μάρτη του 2000 αντιπροσωπεύει:

α) το 9,7% του παγκόσμιου στόλου, σε αριθμό πλοίων (9,3% το 1999).

β) το 17,4% σε Τ.D.W (16,3% το 1999)

γ) το 15,34% σε Κ.Ο.Χ. (14,5% το 1999)

Πρέπει να σημειωθεί ότι από τα 3.584 ελληνόκτητα πλοία (άνω των 1.000 ΚΟΧ), τα 909 είναι με ελληνική σημαία. Συνολικά, ο αριθμός των υπό ελληνική σημαία πλοίων (άνω των 100 ΚΟΧ), φτάνει τα 1889 πλοία. Μέσα, όμως, σ' αυτό το «πλήθος» των πλοίων δε χωράνε: Ούτε οι εναπομείναντες Ελληνες ναυτεργάτες. Πρόκειται για μεγάλο «κατόρθωμα» της πολιτικής της κυβέρνησης και των εφοπλιστών.

Οπως διαπιστώνεται, οι άνεργοι που είναι γραμμένοι στο Γραφείο Ευρέσεως Ναυτικής Εργασίας (ΓΕΝΕ) - γιατί στην πραγματικότητα είναι πολύ περισσότεροι - φτάνουν το Μάη αυτού του χρόνου, τους 2.005, ενώ τον αντίστοιχο μήνα του 1999 ήταν 1.789.

Ακόμα, όμως, πιο εξοργιστική απόδειξη του αντιναυτεργατικού χαρακτήρα της πολιτικής των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, αποτελούν τα στοιχεία που καταγράφουν την πορεία της ναυτολόγησης των Ελλήνων ναυτεργατών και την τάση του μαζικού διωγμού από τα πλοία (βλέπε πίνακα 2).

Για να συμπληρωθεί, κατά κάποιο τρόπο, η εικόνα των αποτελεσμάτων της φιλοεφοπλιστικής πολιτικής της κυβέρνησης, να σημειώσουμε ορισμένα στοιχεία που τονίζουν την εφοπλιστική κερδοφορία και κάνουν τους εφοπλιστές «περήφανους» για τα κέρδη τους!

• Το 1998 οι Ελληνες εφοπλιστές αγόρασαν το 45% του αριθμού των μεταχειρισμένων πλοίων που «άλλαξαν χέρια», στην παγκόσμια ναυτιλία. Τα πρωτεία τα διατήρησαν και το 1999.
• Στο τέλος Δεκέμβρη 1999 οι Ελληνες εφοπλιστές έκτιζαν 232 νέα πλοία.

Το μέγεθος αυτό αντιστοιχεί σε ποσοστό 11,5% του παγκόσμιου υπό ναυπήγηση στόλου, σε αριθμό πλοίων και σε 18% σε χωρητικότητα.

Ο ναυτιλιακός τύπος γράφει ότι «το ελληνικό βιβλίο παραγγελιών - ως ποσοστό επί του παγκόσμιου στόλου - την τελευταία δεκαετία έχει πενταπλασιαστεί!».

Σ' αυτό το περιβάλλον της τεράστιας συσσώρευσης κεφαλαίου, αρχίζει ο στημένος «διάλογος» για την παραχώρηση νέων προνομίων στους εφοπλιστές.

Πρόκειται για μια ακόμα αντιναυτεργατική πρόκληση που επιβάλλεται να απαντηθεί με μαζικές αντιδράσεις και αγωνιστικές κινητοποιήσεις.