"Οι εργαζόμενοι έχουν καταλάβει ότι δεν μπορούν να περιμένουν καμία θετική λύση από την υλοποίηση της σημερινής πολιτικής. Είναι όμως βέβαιο ότι θα αγωνιστούν εάν η συνδικαλιστική καθοδήγηση τούς καλέσει να παλέψουν και να συγκρουστούν ενάντια σε συγκεκριμένες επιλογές και πολιτικές".

Τα παραπάνω επισήμανε η Αλ. Παπαρήγα στη σύσκεψη που είχε με τη διοίκηση του Εργατικού Κέντρου Ελευσίνας και το Σωματείο Εργαζομένων στη "Χαλυβουργική".

Απευθυνόμενη στους συνδικαλιστές, η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ τους επισήμανε ότι οι εργαζόμενοι πρέπει να αγωνιστούν και να συγκρουστούν με τη σημερινή πολιτική. Σημείωσε ότι ο αγώνας αυτός θα είναι μακροχρόνιος. Πρόσθεσε όμως ότι το συνδικαλιστικό κίνημα δεν τραβάει τους εργαζόμενους σε μία τέτοια σύγκρουση, γιατί δεν έχει τέτοιο πρόγραμμα.

"Οι εργαζόμενοι, συνέχισε η Αλ. Παπαρήγα, έχουν διάθεση για αγώνα και όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά σε όλη την Ευρώπη και πολλοί από αυτούς τους αγώνες ξεκίνησαν από τα κάτω".

Καταλήγοντας, επισήμανε ότι "δεν υπάρχει πρακτική λύση εάν δε γίνει σύγκρουση με αυτή την πολιτική, πολιτική που αν συνεχιστεί μετά από πέντε χρόνια θα έχουν γίνει τέτοιες αντιδραστικές αλλαγές που μπορεί να χρειαστεί να χυθεί και αίμα για να ανατραπούν. Δεν πρέπει λοιπόν να χαθεί άλλος χρόνος".

Ο πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου, Γ. Τσιγιανάκης, αναφερόμενος στα βασικότερα προβλήματα των εργαζομένων της περιοχής, έριξε ευθύνες στην κυβέρνηση για έλλειψη προγράμματος ανάπτυξης ώστε να ενισχυθούν οι εργαζόμενοι και να αντιμετωπιστεί η ανεργία στην περιοχή. Μιλώντας για τη "Χαλυβουργική", αρκέστηκε απλώς να αναφέρει την απάντηση που δίνει και ο ιδιοκτήτης, ενώ είπε ότι γενικά οι Ελληνες επιχειρηματίες δεν επενδύουν. Οσον αφορά το θέμα νέων αγώνων, το μόνο που είπε ήταν ότι ανακοινώσεις και καταγγελίες δεν αρκούν.

Από την πλευρά του ο Η. Γκότζης, γραμματέας του Εωματείου Εργαζομένων στη "Χαλυβουργική", μιλώντας για την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί, τόνισε ότι από 3.500 εργαζόμενους που υπήρχαν το 1980, σήμερα έμειναν μόνο 400 και ο κατήφορος συνεχίζεται. Ακόμα αναφέρθηκε στις απαιτήσεις του ιδιοκτήτη για να συνεχίσει να λειτουργεί το εργοστάσιο ένα χρόνο ακόμα. Δηλαδή, περικοπές στους μισθούς και ανατροπή των εργασιακών τους σχέσεων.