Διακόσιες η "σημαία" για τους ταξιτζήδες. Κάτι ζητούσαν παραπάνω οι άνθρωποι, δεν το πήραν. Ισως το πάρουν αργότερα. Επί τριετίας Σημίτη ή μετά τις εκλογές του... 1999. Η αύξηση της τιμής της "σημαίας" (χρειάζεται δεύτερη σκέψη;) οφείλει να συμβαδίζει με όποιες άλλες αυξήσεις αποφασίζει, όταν συμπτωματικά τις διαψεύδει, ο ασυναγώνιστος λήσταρχος που λέγεται και κυβερνητική πολιτική. Γι' αυτό, το διακοσάρι των ταξιτζήδων ουδόλως με ενοχλεί. Αλλωστε - σας εξομολογούμαι μετά παρρησίας - δε συμπεριλαμβάνεται στα έξοδα του εικοσιτετραώρου μου. Είναι διαφορετικό το διακοσάρι που με πειράζει βαθύτατα, που τρυπά σαν ξεροβόρι τη σάρκα και φτάνει ως το κόκαλο: Το αντίτιμο του ανθρωπισμού της κυβέρνησης προς τους τραγικούς συμπολίτες μας που ξεκληρίστηκαν από τις τελευταίες πλημμύρες.

Ενα καντάρι σκέψεις με φόρτωσε αυτό το διακοσάρι, αν και - για να πω την αμαρτία μου - το περίμενα πριν ακόμα εξαγγελθεί. Ημουν δε απολύτως βέβαιη και για το λόγο της αποστολής του, από τη στιγμή που ο αφρισμένος Ξηριάς ξεχύθηκε μανιασμένα από την οθόνη της τηλεόρασης κι έπνιξε το μικρό μου σαλόνι. "Να δεις, έλεγα στον εαυτό μου, θα μπει πάλι σε... έξοδα το κράτος. Θα υποχρεωθεί να δώσει στους πλημμυροπαθείς τις διακόσιες χιλιάδες για τα "πρώτα έξοδα", όπως τότε με τους σεισμόπληκτους και τους πυροπαθείς. Το διακοσάρι είναι πλέον η "σημαία" των Σημίτηδων και των Λαλιώτηδων. Ούτε ανεβαίνει ούτε κατεβαίνει". Δυστυχώς, επαληθεύτηκε η δυσοίωνη πρόβλεψή μου. Και το πιο άσχημο, που κυριολεκτικά με συνθλίβει, είναι ότι περιμένω αυτό το διακοσάρι από τώρα, σαν Κασσάνδρα, για παρόμοιες συμφορές του μέλλοντος!Αφού, λοιπόν, η κυβέρνηση έθαψε τους Κορίνθιους κάτω από τόνους λάσπης, έκρινε - κατά την ταπεινή μου γνώμη - ότι πρέπει να τους κάμει κι ένα μνημόσυνο, σύμφωνα με τις χριστιανικές παραδόσεις. Αμ' για τι άλλο, εκτός από κόλλυβα, προορίζονται θαρρείτε τα διακόσια χιλιάρικα, που τους ξέκοψε επειδή προφανώς κοστίζουν φθηνότερα από τις χαμένες ζωές και περιουσίες τους; Τα σπιτικά και τα μαγαζιά τους, σου λέει, μπορούν να τα ξαναστήσουν μόνοι τους. Ας είναι καλά τα δάση με την πλούσια ξυλεία τους, τα μεγάλα εργοστάσια ηλεκτρικών ειδών, υαλικών, δέρματος και τροφίμων, οι αλευροβιομηχανίες, οι κλωστοϋφαντουργίες, τα μεγαθήρια που γεμίζουν την αγορά με προϊόντα κάθε λογής, οι κάμποι με τις καλλιέργειες που γλίτωσαν από τον κατακλυσμό και οι στάνες πάνω στις βουνοκορφές... Φτάνουν και περισσεύουν για τις ανάγκες τους!

Ναι, το καταλάβατε... Κλέφτες τους θέλει η κυβέρνηση τους πλημμυροπαθείς για να ξαναγίνουν νοικοκυραίοι. Ν' αρχίσουν το πλιάτσικο για να ορθοποδήσουν. Και τα κόλλυβα τζάμπα. Γι' αυτά ας μη νοιαστούν. Ολα πληρωμένα"εξτρά" με το διαβόητο πλέον διακοσάρι, που εδέησε να τους πετάξει. Απλώστε το χέρι, πιάστε το γρήγορα, φουκαράδες, μην το πάρει κι αυτό το ποτάμι και το πάει στη θάλασσα...

Κυριακή ΧΕΡΟΥΒΕΙΜ