Είναι κοινά αποδεκτό από το σύνολο της ελληνικής κοινωνίας πως η παιδεία μας, υποβαθμισμένη και καθυστερημένη, δεν ανταποκρίνεται στις σύγχρονες ανάγκες της εποχής, του τόπου μας, του λαού μας.
Οι κυβερνήσεις, που εναλλάσσονται στην εξουσία στον τόπο μας, την τελευταία πεντηκονταετία, καυχώνται ότι θα βγάλουν από το τέλμα της καθυστέρησης την παιδεία και τον τόπο, με τις "μεταρρυθμίσεις" που κάνουν. Τα διάφορα μέτρα "εκσυγχρονισμού", που διακηρύσσουν και προβάλλουν με μεγάλα λόγια, δεν είναι στην πραγματικότητα τίποτε άλλο παρά ο εξωραϊσμός της ιδιωτικοποίησης της δημόσιας παιδείας σε όλες τις βαθμίδες της.
***
Το πλαίσιο είναι: Η επέκταση της εμπορευματοποίησης της παιδείας ακόμα και με αναθεώρηση του Συντάγματος (άρθρο 16). Οι όποιες προωθούμενες από το υπουργείο Παιδείας ρυθμίσεις έχουν ως στόχο ακριβώς το ξεθεμελίωμα της δημόσιας δωρεάν εκπαίδευσης και το χτύπημα του ενιαίου χαρακτήρα της.
Η ουσία όλων αυτών των φανταχτερών προτάσεων είναι: Ενα εκπαιδευτικό σύστημα που να βγάζει φτηνό και χαμηλού μορφωτικού επιπέδου εξειδικευμένο εργατοϋπαλληλικό δυναμικό, για τις ανάγκες των επιχειρήσεων του πολυεθνικού κεφαλαίου. Για ένα ελάχιστο δε τμήμα, τους "ικανούς" προσφέρειμια τριτοβάθμια εκπαίδευση τέτοια που να έχουν πρόσβαση ακόμα και οι απόφοιτοι των ΙΕΚ, αφού μπαίνουν στην ίδια μοίρα τα ΤΕΙ με τα μονοετή και διετή ιδιωτικά κολέγια, τα μετεξελιγμένα ΙΕΚ.
Το "Εθνικό Απολυτήριο", το "Διεθνές Απολυτήριο", η "Λευκή Βίβλος" για την παιδεία, η κατάργηση της επετηρίδας, η κατάργηση δήθεν των εισαγωγικών εξετάσεων, η "Ελεύθερη πρόσβαση", το "Ανοιχτό Πανεπιστήμιο", οι "Ελεύθεροι Κύκλοι Σπουδών" με επιβολή διδάκτρων στην ουσία ιδιωτικοποιούν τα ΑΕΙ.
Ολο αυτό το πλέγμα των προτάσεων, με την αποσύνδεση των Τίτλων Σπουδών από κάθε εργασιακό δικαίωμα, που τα πτυχία μετατρέπονται στην ουσία σε διαβατήρια ανεργίας, δεν αφήνουν κανένα περιθώριο εφησυχασμού. Σκοπός ο αποπροσανατολισμός των μαθητών και των γονέων τους.
***
Οι πιστώσεις για την παιδεία, γύρω στο 7% φέτος, είναι ασήμαντες για τις τεράστιες ανάγκες που υπάρχουν. Η λιτότητα είναι καθολική.
Τα χρηματοδοτούμενα ΕΟΚικά ερευνητικά προγράμματα αφορούν μόνο στην εκπαίδευση ειδικών και για αντικείμενα που ενδιαφέρουν τις πολυεθνικές. Δηλαδή η όλη προσπάθεια γίνεται έξω από το σχολικό σύστημα εκπαίδευσης, καμιά σχέση με την πνευματική καλλιέργεια και την ολοκλήρωση της προσωπικότητας των νέων.
Μακριά από την πραγματική ανάγκη ανάπτυξης της οικονομίας της χώρας, αλλά μόνο προς όφελος του πολυεθνικού κεφαλαίου και ελάχιστων υπηρετών του.
Η αχαλίνωτη διαφήμιση και προβολή των ποικίλων μορφών και ειδικοτήτων σχολών και ΙΕΚ, των παραρτημάτων των ποικίλων μορφών και ειδικοτήτων και άλλων ξένων χωρών καλλιεργούν και ενισχύουν την ιδιωτική πρωτοβουλία της ιθύνουσας τάξης, των ολίγων, των κρατούντων, των "εχόντων".
Εχεις χρήματα; Αγόρασε γνώσεις. Απόκτησε προσόντα. Η γνώση τιμάται με χρήματα. Και ποιος έχει; Ο μισθωτός και ο συνταξιούχος, ο μεροκαματιάρης, ο αγρότης, ο μικρομεσαίος ή ο άνεργος;
***
Η βιτρίνα των μέτρων "εκσυγχρονισμού" της παιδείας όχι μόνον δε λύνει τα χρόνια προβλήματα της αντιπαιδαγωγικής βάρδιας, της ανακύκλωσης της παρωχημένης γνώσης, τις τεράστιες ελλείψεις σε προσωπικό, εποπτικά μέσα, αίθουσες διδασκαλίας, αλλά προσθέτει - και μάλιστα πολύ έντονα - και τα προβλήματα από τις επιταγές της ΕΕ.
Απέναντι σε αυτή την κατάσταση, ο μαθητικός, ο φοιτητικός, ο σπουδαστικός κόσμος, δάσκαλοι και καθηγητές όλων των βαθμίδων, γονείς και κηδεμόνες, πλατιά στρώματα του λαού συνειδητοποιούν μέρα με τη μέρα ότι χρειαζόμαστε μια παιδεία που να ανταποκρίνεται στις επιμορφωτικές ανάγκες των νέων μας, δηλαδή σύγχρονες γνώσεις και εφόδια, τυπικά και ουσιαστικά προσόντα που θα τους εντάξουν στα προγράμματα και τις διαδικασίες ανάπτυξης της οικονομίας προς όφελος του λαού και όχι των ολίγων, των πολυεθνικών. Απαιτεί: Παιδαγωγικά συστήματα και γενική μόρφωση που θα σκοπεύουν στην ολοκλήρωση της προσωπικότητας των νέων για μια ζωή ποιότητας.
Επιβάλλεται πλέον η συσπείρωση όλων των ενδιαφερομένων σε ένα μέτωπο παιδείας, αγώνα και πάλης, για να αποτραπούν τα προτεινόμενα σχέδια και με την αλλαγή του συσχετισμού των δυνάμεων να επιβληθεί το 15% για την παιδεία, να καθιερωθούν μέτρα προς όφελος του λαού.
Οι δισταγμοί και συναισθηματικοί πολιτικοί δεσμοί ορισμένων συνδικαλιστικών παρατάξεων θα πρέπει να παραμεριστούν και να δώσουν τη θέση τους στο δίκαιο των αιτημάτων του κλάδου, στο συμφέρον των νέων μας, της ολότητας του λαού.
Το μέτωπο για την παιδεία παίρνει παλλαϊκό χαρακτήρα. Δάσκαλοι και καθηγητές όλων των βαθμίδων, γονείς και κηδεμόνες, μαθητές, φοιτητές, σπουδαστές πρέπει όλοι να βρεθούμε στις επάλξεις του αγώνα. Η νίκη θα είναι βέβαιη, γιατί είναι δίκαιος ο αγώνας και αφορά την προκοπή όλου του λαού.
Νίκος ΜΑΛΑΜΟΓΛΟΥ
Εκπαιδευτικός
Εχεις χρήματα; Αγόρασε γνώσεις, απόκτησε προσόντα. Η γνώση τιμάται με χρήματα. Και ποιος έχει; Ο μισθωτός και ο συνταξιούχος, ο μεροκαματιάρης, ο αγρότης, ο μικρομεσαίος ή ο άνεργος;