Με βάση τη Συνθήκη του Μάαστριχτ - που στελέχη της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ τη θεωρούν "ανώτερη" και από το Σύνταγμα της Ελλάδας - οι χώρες - μέλη της Κοινότητας, θα έπρεπε μέχρι το 1997 (δηλαδή φέτος) και το αργότερο μέχρι το 1999, να εκπληρώνουν τους εξής όρους - στόχους:

1.Το ετήσιο δημοσιονομικό έλλειμμα,να μην υπερβαίνει το 3% του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος (ΑΕΠ).

2.Το δημόσιο χρέος,να μην ξεπερνά σαν ποσοστό το 60% του ΑΕΠ.

3.Ο πληθωρισμός,δεν πρέπει να είναι μεγαλύτερος από 1,5 ποσοστιαία μονάδα, από τις 3 χώρες - μέλη της ΕΟΚ, που εμφανίζουν το χαμηλότερο πληθωρισμό.

4.Τα επιτόκια να μην είναι μεγαλύτερα από 2 ποσοστιαίες μονάδες, από τα επιτόκια των 3 χωρών - μελών της ΕΟΚ που έχουν τα χαμηλότερα επιτόκια.

5.Τα εθνικά νομίσματα, και στην περίπτωση της Ελλάδας η δραχμή,θα πρέπει να συμμετέχουν και να πειθαρχούν - τα 2 τελευταία χρόνια πριν την έναρξη της 3ης και τελικής φάσης για τη δημιουργία της Οικονομικής και Νομισματικής Ενωσης (ΟΝΕ), στο Ευρωπαϊκό Νομισματικό Σύστημα (ΕΝΣ). Αυτό σημαίνει, ότι αποκλείεται αυξομείωση των εθνικών νομισμάτων εφάπαξ ή με τη μέθοδο της διολίσθησης σε ποσοστό μεγαλύτερο από 5% (+2,5% ή -2,5%).

Αυτοί είναι οι 5 στόχοι - όροι, που τέθηκαν πριν από 5 χρόνια από τη Συνθήκη του Μάαστριχτ, για την ονομαστική "σύγκλιση". Το Διευθυντήριο της ΕΟΚ, δεν παρέλειψε να περιλάβει στη Συνθήκη και τη σχετική "ρήτρα", ότι δηλαδή θα τιμωρηθούν οι χώρες - μέλη, που δε θα ανταποκριθούν στις σχετικές δεσμεύσεις...

Ετσι, οι ηγεσίες των πολιτικών κομμάτων που υπερψήφισαν τη Συνθήκη του Μάαστριχτ, παραχωρούσαν το δικαίωμα στο Διευθυντήριο των Βρυξελλών να τιμωρήσει την Ελλάδα. Και οι κυρώσειςγια τις χώρες - μέλη που δε θα εκπληρώσουν τους παραπάνω 5 στόχους, θα αποφασίζονται από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο ως εξής: Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, θα κάνει "συστάσεις" στην Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων, να αναθεωρήσει την πολιτική της (δηλαδή να επιβάλει περιορισμούς στις χρηματοδοτήσεις), για τις χώρες - μέλη της Κοινότητας, που δεν εκπλήρωσαν τους παραπάνω στόχους - όρους.