Παρά τις υβριστικές δηλώσεις εκπροσώπων της κυβέρνησης, παρά τη διαστρέβλωση των αιτημάτων μας από μερίδα των έντυπων και ηλεκτρονικών ΜΜΕ, παρά την αδιάλλακτη στάση του υπουργού Παιδείας, που αρνείται ακόμη και το διάλογο, παρά τη χρησιμοποίηση των απεργοσπαστικών μηχανισμών και το "χαρτί" της ηγεσίας της ΠΑΣΚ, παρά την ανάλγητη πολιτική της κυβέρνησης, οι καθηγητές αντέχουν.

Αντέχουν γιατί σ' αυτόν τον αγώνα έδωσαν ένα κομμάτι της ζωής τους, έδωσαν και δίνουν το όραμα, που όσο το πλησιάζουν τόσο απομακρύνεται, έδωσαν και δίνουν όλη την ικμάδα, την καρδιά και το αίμα τους για μια παιδεία, χωρίς φραγμούς, για όλα τα παιδιά του λαού μας, για την αναβάθμιση του ρόλου του εκπαιδευτικού.

Αντέχουν γιατί ο αγώνας αυτός στηρίζεται στις μαζικές γενικές συνελεύσεις, στη συλλογικότητα, στην ενότητα, στη συντροφικότητα.

Αντέχουν γιατί αυτός ο αγώνας έχει συμπαραστάτες τους γονείς, τους μαθητές, τους άλλους εργαζόμενους, γιατί αυτός ο αγώνας ξεπέρασε το στενό πλαίσιο των οικονομικών και θεσμικών αιτημάτων ενός κλάδου, και έφερε στην επιφάνεια το βαθύτερο κοινωνικό χαρακτήρα των προβλημάτων της παιδείας.

Κατανοήθηκε από τους γονείς ότι τα θεσμικά μας αιτήματα, άπτονται της οικονομικής πολιτικής της κυβέρνησης. Το αίτημα για 25 μαθητές ανά τμήμα, για κατάργηση της διπλοβάρδιας στα σχολεία, για επιμόρφωση των καθηγητών, για διορισμούς 6.000 μόνιμων εκπαιδευτικών, που θα καλύπτουν τα οργανικά και τα πραγματικά κενά, για κατάργηση των ιδιωτικών ΙΕΚ και των διδάκτρων στα δημόσια ΙΕΚ, σημαίνει περισσότερα χρήματα για την παιδεία, αλλά και μέτρα όπως η κατάργηση του Διεθνούς Απολυτήριου, που δεν έχουν οικονομικό κόστος, σημαίνουν αντίσταση στις κατευθύνσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης για ιδιωτικοποίηση και εμπορευματοποίηση της παιδείας.

Μέσα απ' αυτές τις συναντήσεις βγήκαν ψηφίσματα συμπαράστασης από όλους τους γονείς των μαθητών και έτσι απέτυχε ο κοινωνικός αυτοματισμός, πουεναγωνίως ανέμενε η κυβέρνηση. Αναδείχτηκε η ανάγκη του συντονισμού της δράσης για να αντιμετωπιστούν τα μεγάλα αλλά και τα μικρά προβλήματα της παιδείας.

Γι' αυτό σ' αυτή τη φάση του απεργιακού μας αγώνα, πρέπει πρώτα και κύρια να πλατύνουμε όσο γίνεται το κίνημα παιδείας, να δώσουμε προοπτική και μαζί με το ευρύτερο λαϊκό κίνημα ακόμη περισσότερο, να διακηρύξουμε σε όλους τους τόνους, ότι αυτός ο αγώνας υπεράσπισης και αναβάθμισης του δημόσιου δωρεάν χαρακτήρα της παιδείας, είναι πράγματι διαρκείας, είναι μακροχρόνιος. Να διακηρύξουμε, ότι οι εκπαιδευτικοί και το Μέτωπο Παιδείας θα βρίσκονται εμπόδιο και στο επόμενο διάστημα, που θα επιχειρηθεί να εξαπατήσουν τον λαό και να προωθήσουν ακόμη χειρότερα αντιεκπαιδευτικά και αντιλαϊκά μέτρα.

Οι εκπαιδευτικοί διδάσκουν με τη στάση τους το πιο ωραίο, το πιο μεγάλο μάθημα στους μαθητές και στην κοινωνία. Το μάθημα της αξιοπρέπειας, της τιμής και της περηφάνιας. Το μάθημα της αντίστασης και της ενωμένης πάλης.

Νόπη ΑΜΑΞΟΠΟΥΛΟΥ

εκπαιδευτικός