Σάββατο 15 Μάρτη 1997
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 32
ΡΕΠΟΡΤΑΖ
Από αφορμή μια πρόκληση του Κινέζου Ζεμίν

Λίγο μετά το θάνατο του υπέργηρου ηγέτη της Κίνας, Ντεγκ Χσιάο Πιγκ, ο νέος ηγέτης της απέραντης και πολυάνθρωπης χώρας, Ζιάγκ Ζεμίν, προέβη στην εξής δήλωση, απευθυνόμενος στους καπιταλιστές δυτικούς ηγέτες:

"Εάν κάποιος από σας τους ηγέτες της Δύσης μπορεί να μου πει, πώς ακριβώς θα ντύσει και θα ταϊσει το ένα δισεκατομμύριο Κινέζων πολιτών, τότε εγώ θα είμαι εκείνος, που θα τον καλέσει να κυβερνήσει αυτή τη χώρα".Τι πρόκληση στα αφεντικά του καπιταλιστικού συστήματος! Και τι ξεγύμνωμα της υποκρισίας τους, ότι τάχα υπερασπίζονται την ελευθερία και τα δικαιώματα του ανθρώπου! Ποια ελευθερία, κύριοι; Αυτήν που έχετε εσείς, σαν τάξη, να κυβερνάτε, εξασφαλίζοντας την κυβέρνηση με κάλπικους εκλογικούς νόμους και νοθείες; Και για ποια δικαιώματα μιλάτε; Τα δικά σας ή και των άλλων τάξεων; Τα δικά σας τα ξέρουμε. Είναι, να κατέχετε, να εκμεταλλεύεστε, να πλουτίζετε. Των άλλων τάξεων τα δικαιώματα ποια είναι;

Αυτά τους λέει κατά βάθος και ευσχήμως ο νέος Κινέζος ηγέτης. Κι αν δεν είχε την πατροπαράδοτη κινέζικη ευγένεια, θα μπορούσε να είναι πιο τραχύς και ωμός και να τους έλεγε:

- Θέλετε να κυριαρχήσετε κι εδώ. Φλέγεστε από την επιθυμία να βάλετε χέρι και στη μεγάλη αυτή χώρα, που κατοικείται από ένα δισεκατομμύριο ανθρώπινα πλάσματα. Ω, τι στάδιο πλούτου λαμπρόν για σας! Στάδιο κυριαρχίας και μεγαλείου! Ανυπομονείτε να έρθετε, με τις μαφίες σας, με τους τραπεζίτες σας, με τους σωματοφύλακές σας, και να εξασφαλίσετε την ευμάρεια σ' ένα μικρό ποσοστό του πληθυσμού, στους ομοϊδεάτες και συνεργάτες σας. Και οι άλλοι τι θα γίνουν; Τα εκατοντάδες εκατομμύρια των Κινέζων πώς θα ντυθούν και πώς θα ταϊστούν;

Με την πρόκληση, που απηύθυνε στους καπιταλιστές ο Κινέζος ηγέτης, έθιξε απλώς το σημερινό παγκόσμιο δράμα. Δεν επεξετάθη, ούτε ενεβάθυνε σ' αυτό. Θα μπορούσε να πει πολλά, για να δείξει, πού οδήγησε την ανθρωπότητα ο λεγόμενος νεοφιλελευθερισμός ή αλλιώς το καθεστώς της ελεύθερης αγοράς. Θα μπορούσε ν' αναφερθεί στην απελπισμένη μετανάστευση των φτωχών λαών, που δεν έχουν στον ήλιο μοίρα. Στην αγεφύρωτη ανισότητα μεταξύ πλουσίων και φτωχών στις μεγάλες καπιταλιστικές χώρες.

Σαν επιγραμματική κορωνίδα της σημερινής εφιαλτικής κατάστασης μπορεί να χαρακτηριστεί το ακόλουθο συμπέρασμα μιας παγκόσμιας στατιστικής έρευνας, που δημοσιεύτηκε σε συντηρητική αθηναϊκή εφημερίδα: Από τα πέντε δισεκατομμύρια ατόμων, που ζουν πάνω στον πλανήτη, ο ενεργός πληθυσμός είναι τρία δισεκατομμύρια. Μόνο τα δύο τρίτα έχουν δουλιά. Το ένα δισεκατομμύριο είναι άνεργοι!

Τι να πεις; Δύσκολα βρίσκεις λόγια, για να εκφράσεις την κατάπληξή σου, τη φρίκη σου για την απέραντη αυτή δυστυχία και τον αποτροπιασμό σου για τα εγκληματικά σχέδια, τύπου Μάαστριχτ, των αδίστακτων ιθυνόντων.

Μου έρχεται στο νου ένας θρυλικός υπερασπιστής των φτωχών και δυστυχισμένων. Ο Τσε Γκεβάρα. Και θυμάμαι μια δραματική ρήση του: "Οσο θα υπάρχει έστω και ένας άνθρωπος δυστυχής και αδικημένος σ' αυτόν τον πλανήτη, θα εξακολουθώ ν' αγωνίζομαι". Και αγωνίστηκε ως την τελευταία πνοή του. Επεσε μαχόμενος και υψώθηκε στο στερέωμα της ιστορίας, υπέροχος και ωραίος, σωστός αρχάγγελος.

Μου θυμίζει έναν άλλο τέτοιο αρχάγγελο. Εκείνον της Γαλλικής Επανάστασης. Τον Σεν Ζιστ. Κανείς δεν ανέβηκε στο ικρίωμα της λαιμητόμου τόσο ατάραχος, όσο αυτός, μας λένε οι ιστορικοί. Το ίδιο ατάραχος αντιμετώπισε το θάνατο και ο Γκεβάρα. Στον εκτελεστή του, που τα χέρια του έτρεμαν, καθώς κρατούσε το όπλο, ο Τσε είπε:

- Γιατί φοβάσαι; Ρίξε μου. Τράβηξε τη σκανδάλη... Οποιος προσφέρει τόσα στην ανθρωπότητα, όποιος σπαταλάει τον εαυτό του για το καλό των άλλων, δε διατηρεί πολλά πράγματα, για να του βρει στο τέλος και να του πάρει ο θάνατος. Ο οποίος έτσι αποδυναμώνεται. Σχεδόν εκμηδενίζεται. Και αρχίζει η αθανασία...

Ασημάκης ΓΙΑΛΑΜΑΣ


Κορυφή σελίδας
Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ