Ολες οι φοιτητικές παρατάξεις μιλάνε για την ανάγκη ενότητας και ενιαίας δράσης. Αραγε, ειλικρινά όλες οι δυνάμεις παλεύουν για την πραγματική ενότητα του φοιτητικού κινήματος; Την απάντηση σ' αυτό το ερώτημα τη δίνει η ίδια η ζωή. Δεν υπάρχουν πολλών ειδών ενωτικές τακτικές και θέσεις, υπάρχουν όμως δυνάμεις στο φοιτητικό κίνημα, που χρησιμοποιούν τον όρο "ενότητα","ενιαίος" κλπ. σαν ψωμοτύρι μόνο και μόνο για να δημαγωγήσουν, να αποπροσανατολίσουν τους φοιτητές. Και πραγματικά, πώς είναι δυνατό να μιλάνε για ενότητα δυνάμεις, που με όλη τη δράση τους αποπροσανατολίζουν, αδρανοποιούν, υποβαθμίζουν τους φοιτητικούς συλλόγους, μπλοκάρουν τις μαζικές διαδικασίες, ξεφτιλίζουν τα όργανα του φοιτητικού κινήματος; Πόσο μάλλον αυτές οι δυνάμεις να γίνονται τιμητές της ενότητας και να κατηγορούν μάλιστα τις Πανσπουδαστικές Κινήσεις Συνεργασίας ότι διασπούν το φοιτητικό κίνημα, ότι κομματικοποιούν τις φοιτητικές εκλογές, ότι δε συνεργάζονται κλπ.

Για μας, λοιπόν, η ενότητα του φοιτητικού κινήματος δε σημαίνει κεντρικές συνεργασίες μεταξύ φοιτητικών παρατάξεων, δε σημαίνει στα κοινά πλαίσια "σούπες", που κατεβαίνουν στις ΓΣ, που δεν αντιπαρατίθενται ουσιαστικά στην πολιτική, στην παιδεία, δεν υπάρχει στο υποκριτικό παραμέρισμα των διαφορών μας στη λογική τού "να τα βρούμε" και καλά για το καλό όλων, δεν υπάρχει στις... ψευτοανεξάρτητες αντιλήψεις και λογικές, στα ενιαία ψηφοδέλτια ούτε βέβαια ενότητα του φοιτητικού κινήματος είναι η χρησιμοποίηση των μαζικών διαδικασιών για "παραταξιακά" οφέλη, που έχει σαν αποτέλεσμα βέβαια την υποβάθμισή τους.

Και πάνω από όλα, ενότητα δεν είναι ο αποπροσανατολισμός των φοιτητών απ' τα πραγματικά τους προβλήματα, η απόκρυψη των βαθύτερων αιτιών της πολιτικής που εφαρμόζεται στην παιδεία, η αποκοπή τους από το κοινωνικό τους πλαίσιο. Ολες αυτές οι λογικές όχι μόνο δε βοηθούν την ενότητα του φοιτητικού κινήματος, αλλά δρουν και λειτουργούν διασπαστικά. Γιατί είναι διασπαστικό να κρύβεις τις αιτίες των προβλημάτων της παιδείας, να αποπροσανατολίζεις από την πολιτική της ΕΕ, να προπαγανδίζεις δημαγωγικά ή και συνειδητά την "ελεύθερη πρόσβαση" και να κρύβεις τις επιπτώσεις της στην παιδεία, στο χτύπημα του δημόσιου δωρεάν χαρακτήρα της. Είναι διασπαστικό να θέλουν να εκπροσωπούν οι παρατάξεις τους φοιτητές και όχι οι μαζικοί τους φορείς, να καλούν τους φοιτητές κάποιες δυνάμεις σε διάλογο με μια πολιτική αδιάλλακτης εφαρμογής των εντολών της ΕΕ.

Είναι διασπαστικό να χρησιμοποιείς τους συλλόγους σαν παραταξιακό μαγαζάκι, να καπελώνεις τις μαζικές διαδικασίες στο όνομα της ανεξαρτησίας και της αυτονομίας, να βάζει φραγμούς στη συμπόρευση του φοιτητικού κινήματος με το εργατικό λαϊκό. Είναι διασπαστικό να μεθοδεύεις την ουσιαστική διάλυση των οργάνων του φοιτητικού κινήματος και της πανελλαδικής του συγκρότησης, που εκφράζει η ΕΦΕΕ (είτε βάζοντας ζήτημα αλλαγής του καταστατικού είτε θεωρώντας ότι η ΕΦΕΕ είναι γραφειοκρατικό όργανο).

Ο κατάλογος με τους πολύχρωμους και πολύμορφους διασπαστές είναι μακρύς. Περιλαμβάνει τους γαλαζοπράσινους υποστηρικτές της κυβερνητικής πολιτικής και τους "ψευτοαριστερούς", στην ουσία απολογητές αυτής της πολιτικής, μέχρι τους "άχρωμους" ψευτοανεξάρτητους τυχοδιώκτες. Το ίδιο μεγάλος είναι και ο κατάλογος με τα παραδείγματα διασπαστικών ενεργειών και τακτικών.

Η ενότητα των φοιτητών χτίζεται στη βάση του αγώνα για τα κοινά τους προβλήματα, στην κατεύθυνση της διεκδίκησης αιτημάτων που θα συγκρούονται με αυτή την πολιτική, που γεννά τα προβλήματα, που εντείνει τα αδιέξοδα την πολιτική της ΕΕ και των μονοπωλίων. Την ενότητα των φοιτητών την εξασφαλίζει η ύπαρξη ενιαίων συλλόγων, μαζικών διαδικασιών, η συσπείρωση φοιτητών γύρω από αυτούς. Την ενότητα των φοιτητών την εξασφαλίζει η ενιαία σε πανελλαδικό επίπεδο λειτουργία και εκπροσώπηση από την ΕΦΕΕ (μοναδική κατάκτηση σε πανευρωπαϊκό επίπεδο). Την ενότητα των φοιτητών πάνω απ' όλα τη δυναμώνει η κοινή δράση, ο συντονισμός και η ενότητα με το εργατικό λαϊκό κίνημα, η διεκδίκηση και από τους φοιτητές των αιτημάτων που διεκδικεί το λαϊκό κίνημα.

Αυτή είναι η τακτική, η θέση, η δράση των Πανσπουδαστικών Κινήσεων Συνεργασίας. Γι' αυτά παλεύουν και θα παλεύουν σε κάθε Σχολή, σε κάθε τμήμα ακόμα και στο έτος σε κάθε Πανεπιστήμιο στην Ελλάδα. Οι ΠΚΣ είναι αδιάλλακτες στην υπεράσπιση των συμφερόντων των φοιτητών, δεν παζαρεύουν τα αιτήματα που θεωρούμε ότι πρέπει να έχει το φοιτητικό κίνημα, ώστε να μπορέσει να αντεπιτεθεί στο όνομα καμιάς ψευτοενότητας. Δεν παζαρεύουν την ύπαρξη των συλλόγων και της ΕΦΕΕ, την ύπαρξη μαζικών διαδικασιών.

Στις εκλογές λοιπόν στις 9 του Απρίλη οι φοιτητές καλούνται να δώσουν μήνυμα ενότητας, συμμετέχοντας και στηρίζοντας μαζικά τις ΠΚΣ, καταψηφίζοντας τους πολύχρωμους διασπαστές του φοιτητικού κινήματος.

Κύριλλος ΠΑΠΑΣΤΑΥΡΟΥ

Πανσπουδαστικές Κινήσεις Συνεργασίας