Οι σειρήνες της αποχής | ΡΕΠΟΡΤΑΖ

ΡΕΠΟΡΤΑΖ

Οι σειρήνες της αποχής

Εχει γίνει πλέον συνήθεια στις φοιτητικές εκλογές, πριν ακόμα μιλήσουν οι φοιτητές, οι εφημερίδες να βγάζουν το αποτέλεσμα. Η είδηση είναι η αποχή, η φοιτητική ψήφος περνάει σε δεύτερη μοίρα.

Τ' αστικά μέσα "ενημέρωσης" αναζητούν τους εγγεγραμμένους φοιτητές, χύνουν κροκοδείλια δάκρυα και παριστάνουν τους προβληματισμένους πάνω στο ζήτημα της αποχής. Αδιαφορούν όμως για μια άλλη αποχή. Δεν τους προβληματίζει η καθημερινή πραγματικότητα των άδειων αμφιθεάτρων, δε φαίνεται να ανησυχούν γιατί πολλοί από τους εγγεγραμμένους φοιτητές έχουν προ πολλού εγκαταλείψει τις σπουδές τους. Δεν αγωνιούν για την υποβάθμιση των σπουδών και των όρων ζωής, που αναγκάζει όλο και περισσότερους φοιτητές να δουλεύουν, να απέχουν από τα μαθήματα και με χίλιες δυσκολίες να συμμετέχουν στις εξετάσεις.

Γι' αυτή την αποχή δε μιλάνε γιατί δεν τους βολεύει, δεν ταιριάζει με την καθημερινή τους προπαγάνδα υπέρ της πολιτικής των ταξικών φραγμών, δεν υπηρετεί τη σκοπιμότητα των άρθρων τους.

Αυτές τις μέρες διάφοροι κονδυλοφόροι θυμήθηκαν το φοιτητικό κίνημα. Για να μιλήσουν για τη μικρή συμμετοχή των φοιτητών στις διαδικασίες του, για να προβάλλουν τους φοιτητές που απέχουν και αδιαφορούν. Δεν απασχολούνται με τους φοιτητές που συμμετέχουν στις συνελεύσεις και τις μικρές και μεγάλες κινητοποιήσεις. Τους δεκάδες χιλιάδες, νούμερο διόλου αξιοκαταφρόνητο, που επιμένουν να παίρνουν μέρος στις εκλογές, παρά τα σοβαρά προβλήματα του φοιτητικού κινήματος. Δεν τους ενδιαφέρει να αναζητήσουν τις πραγματικές αιτίες που σπρώχνουν τους φοιτητές σε δυσαρέσκεια, δεν απασχολούνται με τα προβλήματα που γεννά ο σημερινός συσχετισμός δυνάμεων, δεν αναδείχνουν τους υπαίτιους, τις παρατάξεις που συμμετέχουν και κυριαρχούν στα όργανα του φοιτητικού κινήματος, απέχοντας συστηματικά από τις αγωνίες και τους αγώνες των φοιτητών. Αυτή η αποχή δεν ανησυχεί τους αρθρογράφους που κάθε άλλο παρά αγωνιούν για το μέλλον του φοιτητικού κινήματος.

Αυτές οι επισημάνσεις γίνονται λίγο πριν τις φοιτητικές εκλογές. Αύριο, το λόγο θα πάρουν οι ίδιοι οι φοιτητές. Που ζουν την καθημερινή πραγματικότητα των σχολών και των συλλόγων τους. Που αγωνιούν για το μέλλον τους και κρίνουν τις παρατάξεις από τις θέσεις και τη δράση τους όλη την προηγούμενη περίοδο.

Που δεν περιμένουν από κανέναν να τους υπαγορεύσει τι θα κάνουν, που μπορούν να γυρίσουν σελίδα στο φοιτητικό κίνημα και τη ζωή τους. Μένοντας αδιάφοροι στα καλέσματα αποχής, ενισχύοντας με τη συμμετοχή και την ψήφο τους τις Πανσπουδαστικές Κινήσεις Συνεργασίας. Για το δικό τους κίνημα πρόκειται, στο δικό τους χέρι είναι. Εμείς απλώς δεν τους υποτιμούμε.

Β. Λ.