ΦΩΝΑΖΕΙ Ο ΚΛΕΦΤΗΣ... | ΡΕΠΟΡΤΑΖ

ΡΕΠΟΡΤΑΖ

ΦΩΝΑΖΕΙ Ο ΚΛΕΦΤΗΣ...

Ξαφνικά οι πατενταρισμένοι εχθροί των λαϊκών συμφερόντων και του συνδικαλιστικού κινήματος, άρχισαν να κόπτονται για την ενότητα και τις προοπτικές του! Αυτοί που χρόνια τώρα, με λόγια και έργα, πασχίζουν για το ξεδόντιασμα του λαϊκού κινήματος, την ενσωμάτωσή του και τη μετατροπή του σε "κοινωνικό εταίρο" και βαστάζο των κυβερνητικών επιλογών, άρχισαν να ανησυχούν για το "ενδεχόμενο της διάσπασής" του! Ο "λόγος"; Η σημερινή σύσκεψη σωματείων για τον ταξικό και ενωτικό εορτασμό της Πρωτομαγιάς. "Πίσω" από αυτή την πρωτοβουλία, οι ανησυχούντες για την ενότητα του μαζικού λαϊκού κινήματος, διέκριναν την πρόθεση της ΕΣΑΚ να διασπάσει το συνδικαλιστικό κίνημα!

Ο πραγματικός λόγος; Η αγωνιστική παρουσία και δράση της ΕΣΑΚ, ειδικά η στάση της απέναντι στον "κοινωνικό διάλογο" - απάτη, που τους χαλάει τη σούπα της κοινωνικής συναίνεσης που θέλουν με κάθε μέσο να κατασκευάσουν.

***

Φυσικά, όσοι οδύρονται για την ενότητα του συνδικαλιστικού κινήματος, που δεν είναι άλλοι από την κυβέρνηση και τα φερέφωνά της, στερούνται του ελαφρυντικού του προτέρου εντίμου βίου. Και δε χρειάζεται να ανατρέξει κανείς μακριά για να διαπιστώσει ότι το συνδικαλιστικό κίνημα - όταν βέβαια διεκδίκησε αγωνιστικά και με συνέπεια τα δίκαια αιτήματα των εργαζομένων και αντιστάθηκε στην αντιλαϊκή λαίλαπα - βρέθηκε στο στόχαστρο μιας λυσσασμένης κυβερνητικής επίθεσης. Η συκοφαντία, η κατατρομοκράτηση, ο πρωτοφανής αυταρχισμός και βέβαια η ανοιχτή διασπαστική δράση, αποτέλεσαν τα βασικά χαρακτηριστικά της κυβερνητικής στάσης απέναντι στους αγώνες των ναυτεργατών, των αγροτών, των καθηγητών κοκ.

Από την άλλη, η επίθεση αυτή που εξαπολύθηκε ενάντια στην ΕΣΑΚ - και το ΚΚΕ - συνδέεται ευθέως, και μόνο αφελείς δεν μπορούν να το δουν, με τη στάση των συνεπών ταξικών δυνάμεων απέναντι στον περιβόητο "κοινωνικό διάλογο". Είναι φανερό ότι η ηγεσία του κυβερνώντος κόμματος έχει θορυβηθεί. Δεν μπορεί να προσπεράσει αδιάφορα το γεγονός ότι οι δυνάμεις αυτές αποκαλύπτουν τα αντιλαϊκά σχέδιά της και αγωνίζονται για την οργάνωση της λαϊκής αντίστασης και αντεπίθεσης. Δεν είναι "μικρό πράγμα" η ΕΕ της ΕΣΑΚ να διακηρύσσει ότι "όποιοι από το συνδικαλιστικό κίνημα ετοιμάζονται να πάρουν μέρος, με οποιοδήποτε πρόσχημα στο διάλογο της απάτης, συνειδητά ξεπουλούν και προδίδουν τα συμφέροντα της εργατικής τάξης και γίνονται συμμέτοχοι και συνένοχοι της πολιτικής του μεγάλου κεφαλαίου, των πολυεθνικών και της ΕΕ".

Η κυβέρνηση Σημίτη "καίγεται" αυτό το διάστημα να φανεί αντάξια των προσδοκιών των "μεγάλων αφεντικών", ειδικά στο ξεθεμελίωμα των πολύχρονων κοινωνικών κατακτήσεων στις εργασιακές σχέσεις και το ασφαλιστικό, που συνιστά μια χωρίς προηγούμενο επίθεση ενάντια στα λαϊκά στρώματα. Μήνες τώρα σχεδιάζει τις μεθόδους και τα "μέσα", που θα εξυπηρετήσουν την επιδίωξή της, να δείξει, δηλαδή, ότι η αντιλαϊκή λαίλαπα τυγχάνει της λαϊκής αποδοχής και συναίνεσης. Εστω και με την εξασφάλιση της συναίνεσης της πλειοψηφίας των τριτοβάθμιων συνδικαλιστικών οργανώσεων. Βασική προϋπόθεση βέβαια, είναι η συμμετοχή στον "κοινωνικό διάλογο" - παγίδα, των ηγεσιών των συνδικάτων. Η άρνηση νομιμοποίησης αυτής της στημένης διαδικασίας, με προκαθορισμένο αποτέλεσμα, από την ΕΣΑΚ, έχει προκαλέσει την "οργή" της κυβέρνησης Σημίτη και την υποχρεώνει να καταφύγει στο σκουριασμένο οπλοστάσιό της.

Η κυβέρνηση γνωρίζει πολύ καλά ότι δεν μπορεί να αποφύγει τη λαϊκή αντίδραση απέναντι στην αντιλαϊκή λαίλαπα, όποια μέσα και αν χρησιμοποιήσει. Προσπαθεί όμως να την περιορίσει ώστε να μπορέσει πιο εύκολα να την "αντιμετωπίσει" και ελέγξει. Γνωρίζει πολύ καλά ότι η ενότητα του συνδικαλιστικού κινήματος θα εξασφαλιστεί στη βάση της πάλης για τα οξυμένα προβλήματα που δημιουργεί η νεοφιλελεύθερη πολιτική της. Οι πρόσφατοι λαϊκοί αγώνες αποτέλεσαν μια οδυνηρή έκπληξη γι' αυτή, καθώς σε αυτούς συμμετείχαν και μέλη και στελέχη του κυβερνώντος κόμματος, αγνοώντας επιδεικτικά τις "εκκλήσεις", τις πιέσεις και τους εκβιασμούς για διάσπαση του ενωμένου και μαζικού αγώνα. Οι μνήμες αυτές είναι ακόμα νωπές και το ενδεχόμενο να επαναληφθούν, δημιουργούν εφιάλτες στην κυβέρνηση.

***

Η τακτική του "φωνάζει ο κλέφτης... " που εφαρμόζει η κυβέρνηση για να χτυπήσει τις συνεπείς ταξικές δυνάμεις, που πρωταγωνιστούν στην οργάνωση των λαϊκών αγώνων, επιβεβαιώνει με τον καλύτερο τρόπο τις άγριες διαθέσεις που έχει απέναντι στο συνδικαλιστικό κίνημα, το οποίο θα τολμήσει να "αμφισβητήσει" και να αντιπαλέψει την αντιλαϊκή επέλασή της. Και βέβαια το τελευταίο που την ενδιαφέρει, είναι η ενότητα του συνδικαλιστικού κινήματος. Μάλιστα, αν η ενότητα αυτή δημιουργήσει "ανεπιθύμητες" αντιδράσεις στην αντιλαϊκή πολιτική, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία, ότι θα είναι πρώτη αυτή που θα προχωρήσει αδίστακτα στη διάσπασή του. Ενωμένο θέλει το συνδικαλιστικό κίνημα η κυβέρνηση, μόνο όταν λειτουργεί ως δεκανίκι των αντιλαϊκών σχεδίων της, έχοντας βέβαια ξεπουλήσει και προδώσει τα συμφέροντα των εργαζομένων. Αλλά αυτή η επιθυμία της δεν πρόκειται να πραγματοποιηθεί.

Παναγιώτης ΚΑΚΑΛΗΣ

Την ανησυχία της κυβέρνησης, μην τυχόν και χαλάσει η προετοιμαζόμενη σούπα του περιβόητου "κοινωνικού διαλόγου", κρύβουν οι κραυγές της κινδυνολογίας, περί του "ενδεχόμενου διάσπασης του συνδικαλιστικού κινήματος"