Ταυτόχρονα, ο Κ. Σημίτης έκανε για άλλη μια φορά λόγο για τον "κοινωνικό διάλογο", ο οποίος αποτελεί τη μεγάλη προσφορά της κυβέρνησης στην υποταγή της εργατικής τάξης στα τεκταινόμενα αντιδραστικά σχέδια για την αφαίμαξή της και την άγρια εκμετάλλευσή της, επαναλαμβάνοντας - με άλλα λόγια - όσα είχε επισημάνει στην ομιλία του προς τους συνδικαλιστές του ΠΑΣΟΚ μόλις πριν λίγο καιρό. Αυτή η άκρως επικίνδυνη τακτική παροπλισμού της εργατικής τάξης, αυτός ο "κοινωνικός διάλογος" - ενέδρα, ορθά βρίσκεται στο στόχαστρο του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος, ως συστατικό στοιχείο της πάλης για τις διεκδικήσεις της.

Κάνοντας απολογισμό των αγώνων της, η εργατική τάξη προσπαθεί να ανοίξει το δρόμο της προοπτικής, μέσα από μαζικές ενωτικές ταξικές εκδηλώσεις, για τη λύση των καυτών της προβλημάτων. Η φετινή Πρωτομαγιά βρίσκει την παγκόσμια εργατική τάξη, αλλά και της πατρίδας μας, σε ενωτικούς μαζικούς αγώνες ενάντια στα μονοπώλια και τους πολιτικούς τους εκπροσώπους, για την υπεράσπιση των εργασιακών και κοινωνικών κατακτήσεών της. Οι αγώνες που αναπτύχθηκαν στη χώρα μας, αλλά και στη Γαλλία, στη Γερμανία, στην Ισπανία, στην Ιταλία, στο Βέλγιο, δείχνουν ότι η αστική τάξη έχει ισχυρό αντίπαλο.

Οι ανατροπές στη Σοβιετική Ενωση και στις χώρες του υπαρκτού σοσιαλισμού έφεραν την αλλαγή του συσχετισμού δυνάμεων σε βάρος των λαών, δίνοντας την ευκαιρία στο κεφάλαιο, τις πολυεθνικές να αναπτύξουν τη στρατηγική της "νέας τάξης πραγμάτων". Οι καπιταλιστές έχουν εξαπολύσει σφοδρότατη επίθεση και αφαιρούν καθημερινά κατακτήσεις και δικαιώματα από τους εργαζόμενους.

Η εργατική τάξη στην πατρίδα μας καταγράφει θετικό αγωνιστικό απολογισμό την περίοδο που πέρασε.

Οι αγώνες που αναπτύχθηκαν από τους ναυτεργάτες, καθηγητές, οικοδόμους και άλλους εργαζόμενους, τους συνταξιούχους, τους αγρότες, έδωσαν την αγωνιστική απάντηση του λαϊκού κινήματος στην κυβερνητική αδιαλλαξία και τον αυταρχισμό, και ανοίγουν το δρόμο για ακόμα πιο ενωτικούς και μαζικούς αγώνες, που θα βάλουν φραγμό στα σχέδια του μεγάλου κεφαλαίου και των πολυεθνικών.

Η κυβέρνηση αντιμετώπισε τους αγώνες με πρωτοφανή αδιαλλαξία, καταστολή και τρομοκρατία, με συκοφαντίες, δίκες και καταδίκες, που συνεχίζονται μέχρι σήμερα στους αγρότες αγωνιστές, δίνοντας δείγμα γραφής στα αφεντικά που την έφεραν στην κυβερνητική εξουσία.

Ο πρωθυπουργός, πρόσφατα, στο ξενοδοχείο "Κάραβελ", μέσα από την ομιλία του έδωσε το ιδεολογικό πολιτικό περιεχόμενο της στρατηγικής του μεγάλου κεφαλαίου, καλώντας τους συνδικαλιστές του ΠΑΣΟΚ να συστρατευτούν ώστε να περάσει η πολιτική της κυβέρνησης και των πολυεθνικών.

Με πρωτοφανή αστυνομοκρατία, ρόπαλα και δακρυγόνα, γνώρισαν οι οικοδόμοι τον "κοινωνικό διάλογο" που θα εφαρμόσει η κυβέρνηση την ημέρα της έναρξής του, για να δώσει στους επιχειρηματίες τη δυνατότητα της άκρατης εκμετάλλευσης.

Η εργατική τάξη της πατρίδας μας αυτό το διάστημα γνώρισε στους αγώνες της τους πραγματικούς "εχθρούς και φίλους".

Ετσι, από τις πλειοψηφίες των ηγεσιών της ΠΑΣΚΕ, της ΔΑΚΕ, της "Ανανεωτικής Κίνησης", στις κορυφαίες συνδικαλιστικές οργανώσεις ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, γνώρισαν αδιαφορία, εμπαιγμό και εχθρική στάση. Οσες φορές, τόσο η ΓΣΕΕ, όσο και η ΑΔΕΔΥ, προχώρησαν σε αγωνιστικές κινητοποιήσεις, αυτές πραγματοποιήθηκαν μόνο κάτω από την πίεση των ίδιων των εργαζομένων και των ταξικών συνδικαλιστικών δυνάμεων. Αυτή η στάση, που ουσιαστικά οδηγεί στον εκφυλισμό των αγώνων και του ίδιου του συνδικαλιστικού κινήματος, εκφράστηκε και στην τελευταία συνεδρίαση της ΓΣΕΕ, όταν απέρριψαν την πρόταση των εκλεγμένων συνδικαλιστών της ΕΣΑΚ για ενωτικό αγωνιστικό γιορτασμό της Πρωτομαγιάς. Συγκεκριμένα, απέρριψαν το αγωνιστικό πλαίσιο, θέλοντας να μετατρέψουν την κορυφαία εκδήλωση της Πρωτομαγιάς σε φιλοκυβερνητική φιέστα στη λογική που χάραξαν στο "Κάραβελ". Δηλαδή, "ενότητα" για να θαφτούν τα προβλήματα της εργατικής τάξης.

Οι ίδιοι μιλάνε για "διάσπαση" του συνδικαλιστικού κινήματος της εργατικής τάξης, όταν γνωρίζουν ότι η τακτική του συμβιβασμού και της αποδοχής των πολιτικών της κυβέρνησης, της ΕΕ και των πολυεθνικών, που ακολουθούν στο συνδικαλιστικό κίνημα, είναι αυτή που οδηγεί τους εργαζόμενους σε αποστράτευση και απογοήτευση και το συνδικαλιστικό τους κίνημα σε εκφυλιστικά φαινόμενα και σε πραγματική διάλυση, μέσα από τον παροπλισμό του.

Η εργατική τάξη και τα ταξικά συνδικάτα δεν έχουν άλλη επιλογή στην Αθήνα, από την πλατιά ενωτική ταξική παρέμβαση με τις δικές τους πρωτομαγιάτικες εκδηλώσεις, ενάντια στις αντιλαϊκές αντεργατικές πολιτικές της κυβέρνησης των βιομηχάνων και της ΕΕ του μεγάλου κεφαλαίου, αλλά και ενάντια στους εξαγορασμένους από την αστική τάξη συνδικαλιστές ηγέτες. Για να αρχίσει η αντιστροφή της κατάστασης που θέλει το συνδικαλιστικό κίνημα και την εργατική τάξη "συνεταίρους" του συστήματος.

Για το δυνάμωμα της ενότητας, για νέους μαζικούς αγώνες, που θα πλαταίνουν το μέτωπο με τα άλλα κοινωνικά στρώματα και κινήματα στο δρόμο αμφισβήτησης της κυριαρχίας των μονοπωλίων, των πολυεθνικών και της "νέας τάξης πραγμάτων", ως την οριστική τους ανατροπή.

Ο περίφημος κοινωνικός διάλογος είναι μια διαδικασία απάτης και έχει στόχο να παγιδεύσει το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα και να κάνει τους εργαζόμενους συμμέτοχους και συνένοχους των αντιλαϊκών πολιτικών. Οσοι ετοιμάζονται να πάρουν μέρος από το συνδικαλιστικό κίνημα σ' αυτή τη διαδικασία, συνειδητά ξεπουλούν τα συμφέροντα της εργατικής τάξης