Ως οραματιστής, ιδεολόγος και θιασώτης του Μάαστριχτ και της ΟΝΕ, αλλά ταυτόχρονα και "ρεαλιστής" εμφανίστηκε ο Κ. Σημίτης, με την ομιλία του στο πανεπιστήμιο της γερμανικής πόλης Μάρμπουργκ, όπου αναγορεύτηκε επίτιμος διδάκτορας. Το απαιτούσε η στιγμή. Ποιες είναι, λοιπόν, οι "αντίπαλες" ιδέες του πρωθυπουργού; "Οι κρατούσες αντιλήψεις που αποτελούν - μαζί με τα χρόνια διαρθρωτικά προβλήματα - τους κύριους λόγους υστέρησης σε οιαδήποτε προσπάθεια ανάπτυξης". Ποιες είναι αυτές οι αντιλήψεις; Αυτές που "αφορούν το ρόλο του κράτους και τη σχέση του με την κοινωνία και την οικονομία, αφορούν στη συντεχνιακή αντίληψη στις εργασιακές σχέσεις, αυτές που αφορούν στις δομές της οικονομίας που εθίστηκε στον προστατευτισμό και, τέλος, αυτές που αφορούν σε αντιλήψεις που αδυνατούν να αντιληφθούν τη σημασία των διεθνών εξελίξεων, σε αντιλήψεις άμυνας και περιχαράκωσης".

Προφανώς αυτές τις ιδέες - του νεοφιλελευθερισμού - εκτίμησαν και οι Γερμανοί και τον τίμησαν δεόντως.