Κι αυτή η Πρωτομαγιά βρίσκει τους εργαζόμενους να δέχονται επίθεση από την κυβέρνηση και τον ΣΕΒ. Επίθεση, που αγκαλιάζει το σύνολο των κατακτήσεων και δικαιωμάτων τους.Ιδιαίτερα, μετά τις βουλευτικές εκλογές του Σεπτέμβρη, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ δυνάμωσε την επίθεσή της. Οι προεκλογικές εξαγγελίες της κυβέρνησης, ότι θα στηριχτούν αλλά και θα αυξηθούν οι μισθοί και οι συντάξεις, αποδείχτηκαν απάτη.

Για τους κομμουνιστές αυτό, βέβαια, ήταν αναμενόμενο. Το ΚΚΕ έγκαιρα είχε προειδοποιήσει τους εργαζόμενους ότι ένας λόγος που η κυβέρνηση κάνει σύντομα εκλογές είναι ότι θέλει να πάρει νέα αντεργατικά - αντιλαϊκά μέτρα και θέλει να αποφύγει το πολιτικό κόστος. Μετά, λοιπόν, τις βουλευτικές εκλογές, έχουμε μια καταιγίδα αντεργατικών μέτρων, που, στόχο έχουν τη συνέχιση της λιτότητας για τους εργαζόμενους και τους συνταξιούχους, την ανατροπή των εργασιακών σχέσεων και την κατεδάφιση της κοινωνικής ασφάλισης, την ιδιωτικοποίηση δημοσίων επιχειρήσεων και άλλα. Στόχος της κυβέρνησης, η ένταση της εκμετάλλευσης των εργαζόμενων, η αύξηση των κερδών των καπιταλιστών.

Οι εργαζόμενοι της χώρας μας απάντησαν σε μια σειρά κλάδους και χώρους δουλιάς, με σοβαρές αγωνιστικές κινητοποιήσεις. Απήργησαν οι οικοδόμοι, οι ναυτεργάτες, οι καθηγητές και δάσκαλοι, οι εργαζόμενοι στους ΟΤΑ, οι εργαζόμενοι σε επιχειρήσεις που κινδυνεύουν με κλείσιμο ή ξεπούλημα.Οι δημόσιοι υπάλληλοι,σε μια σειρά χώρους δουλιάς. Οι αγρότες για τα δικά τους προβλήματα. Οι συνταξιούχοι έκαναν μεγάλες κινητοποιήσεις, οι εμποροϋπάλληλοι για το ωράριο και άλλα.

Οι αγώνες αυτοί ξεχώρισαν για τη μεγάλη μαζικότητα που είχαν, ενώθηκαν οι εργαζόμενοι με διάφορη πολιτική τοποθέτηση πάνω στα προβλήματά τους και πάλεψαν. Οι αγώνες των ναυτεργατών, αγροτών και καθηγητών ξεχώρισαν για το κίνημα αλληλεγγύης.Οι αγώνες αυτοί, από τη μια εξέφραζαν την αντίθεση των εργαζόμενων στα αντεργατικά μέτρα της κυβέρνησης και από την άλλη ανέτρεψαν τις διάφορες θεωρίες των συμβιβασμένων συνδικαλιστών ότι οι εργαζόμενοι δεν έχουν διάθεση να παλέψουν, ή ότι τα προβλήματα θα λυθούν μέσα από το διάλογο.

Μέσα κι απ' αυτούς τους αγώνες φάνηκε πιο καθαρά ο αντεργατικός - αντιλαϊκός χαρακτήρας της κυβερνητικής πολιτικής. Φάνηκε, ακόμα πιο καθαρά ηκοινότητα των προβλημάτων ανάμεσα στους εργαζόμενους, αλλά και ανάμεσα σε διάφορες κοινωνικές ομάδες και η ανάγκη κοινής δράσης ενάντια στην κυβερνητική πολιτική, το μεγάλο κεφάλαιο και την Ευρωπαϊκή Ενωση.Με τους αγώνες τους οι εργαζόμενοι στις περισσότερες κινητοποιήσεις ανάγκασαν την κυβέρνηση ή την εργοδοσία να δώσουν λύσεις σε κάποια προβλήματά τους. Αλλά και εκεί που δε λύθηκαν προβλήματα, μπήκαν παρακαταθήκες για το μέλλον.

Η κυβέρνηση απέναντι σ' όλες τις απεργίες έδειξε αδιαλλαξία και σκληρότητα, χρησιμοποιώντας πολλές φορές τους κατασταλτικούς μηχανισμούς. Ποια ήταν η στάση των πλειοψηφιών ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ και ΑΠ (ΣΥΝ) στη ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ απέναντι στα προβλήματα και τους αγώνες; Οι πλειοψηφίες αυτών των οργανώσεων αρνήθηκαν το ταξικό τους χρέος να οργανώσουν την πάλη των εργαζόμενων, να κάνουν τέτοιους αγώνες που να μπαίναν φραγμός στην κυβερνητική επίθεση και θα λύνανε προβλήματα των εργαζομένων. Και όχι μόνο αυτό, με τη γενικότερη στάση τους και τη συμμετοχή τους στα διάφορα Ινστιτούτα και Οργανισμούς, προσπαθούν να πετύχουν το πέρασμα στην εργατική τάξη της αντίληψης της ταξικής συνεργασίας.

Οταν κάτω από την πίεση των προβλημάτων και των ταξικών δυνάμεων κήρυξαν κάποιες απεργίες, αυτές είχαν το χαρακτήρα της "ντουφεκιάς", της εκτόνωσης και του ευνουχισμού των αγωνιστικών διαθέσεων των εργαζομένων. Εκαναν ό,τι μπορούσαν για να μην πετύχουν οι κινητοποιήσεις. Η ακόμα παρακολουθούσαν σαν απλοί θεατές τους αγώνες και το πολύ πολύ να εξέδιδαν και κάποιο ψήφισμα. Με τη στάση τους συνειδητά βοήθησαν την κυβέρνηση να περνά την πολιτική της.

Η πρόσφατη απόφαση της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ να συμφωνήσει για την υπογραφή των Τοπικών Συμφώνων Απασχόλησης,στο όνομα δήθεν της αντιμετώπισης της ανεργίας, δείχνει ότι η ίδια έχει αναλάβει μέρος της προσπάθειας για την ανατροπή των εργασιακών σχέσεων και την κατεδάφιση της κοινωνικής ασφάλισης. Ενώ με τη συμμετοχή τους στο λεγόμενο "κοινωνικό διάλογο", δείχνουν ότι αποδέχονται αυτό που λέει η κυβέρνηση και ο ΣΕΒ, ότι για τα προβλήματα που υπάρχουν φταίνε οι εργαζόμενοι.

Το εργατικό κίνημα την Πρωτομαγιά θα κάνει απολογισμό της δράσης του, αλλά και θα βάλει τους στόχους για το επόμενο διάστημα. Οι κομμουνιστές επωμίζονται ξεχωριστές ευθύνες μια και είναι η μόνη πολιτική δύναμη που αντιστέκεται στα σχέδια κυβέρνησης - ΣΕΒ και Ευρωπαϊκής Ενωσης. Χρειάζεται λοιπόν ενημέρωση των εργαζομένων για τα μέτρα που έρχονται, το χαρακτήρα τους και τις συνέπειές τους, σε συνδυασμό με την ανάδειξη της ανάγκης του αγώνα, της αντίστασης, της αντεπίθεσης.

Πρέπει να επιδιώξουμε να συνειδητοποιήσουν οι εργαζόμενοι πως όλα τα μέτρα που παίρνονται, έχουν ως σκοπό, όχι τη λύση των προβλημάτων, αλλά την αύξηση των κερδών των καπιταλιστών μέσα από την αύξηση της εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης. Το μέσο για την επίτευξη αυτών των στόχων του κεφαλαίου, είναι η μείωση του κόστους εργασίας, η ανατροπή των όρων αγοράς και πώλησης της εργατικής δύναμης. Οι περικοπές κρατικών δαπανών και παροχών για τους εργαζόμενους και οι ιδιωτικοποιήσεις. Με τα μέτρα αυτά θα πλήξουν συνολικά τους όρους ζωής των εργαζομένων, το εισόδημα, αλλά και η κοινωνική ασφάλιση, η δημόσια εκπαίδευση και υγεία.

Η απάντηση, στην επίθεση που δέχεται η εργατική τάξη δε θα είναι οι στημένοι διάλογοι, αλλά οι αγώνες. Αγώνες στον κάθε χώρο δουλιάς, στον κάθε κλάδο γενικότερα. Χρειάζεται να επιμένουμε στην προώθηση συντονισμένων κινητοποιήσεων πάνω σε κοινά αιτήματα ανάμεσα στους εργάτες, τους μικρομεσαίους, τους αγρότες που και αυτοί δέχονται επίθεση. Απαιτείται, πέρα από τα άμεσα αιτήματα, να προχωράμε στην πολιτικοποίηση των διεκδικήσεων, έτσι που να αναδείχνονται οι βαθύτερες αιτίες και οι υπεύθυνοι για τις πολιτικές και τα προβλήματα. Να αναδείχνεται η σημασία και η ανάγκη βαθύτερων αλλαγών σε αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση, σαν υπόθεση της πάλης του ίδιους του μαζικού κινήματος.

* Ο Βαγγέλης ΤΙΡΤΙΡΑΚΗΣ είναι

υπεύθυνος του Εργατικού - Συνδικαλιστικού Τμήματος της ΚΕ του ΚΚΕ

ΣΠΟΤ - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Η απάντηση στην επίθεση που δέχεται η εργατική τάξη, δε θα είναι οι στημένοι διάλογοι, αλλά οι αγώνες και ο συντονισμός τους

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - ΣΠΟΤ