Ενα μεσημέρι, πριν 53 χρόνια, ο φονικός κρότος των γερμανικών πολυβόλων πλήγωνε τις ψυχές του αγωνιζόμενου λαού και οι σφαίρες τους τα κορμιά των 200 κομμουνιστών που εκτελέστηκαν στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής.Ηταν 1η Μάη 1944.Μια ακόμα Πρωτομαγιά που βάφτηκε από το αίμα αγωνιστών, για να δικαιώσει πικρά την ιδιότητά της και ως μέρα απόδοσης τιμών στους νεκρούς αγωνιστές της εργατικής τάξης.

Λίγες μέρες πριν, στις 27 Απρίλη 1944, "κομμουνιστικαί συμμορίαι" - όπως χαρακτηριστικά αναφερόταν στην ανακοίνωση του Γερμανού στρατιωτικού διοικητή Ελλάδας, στις 30.4 - στήνουν ενέδρα και σκοτώνουν έναν Γερμανό στρατηγό και τρεις συνοδούς του κοντά στους Μολάους της Λακωνίας, ενώ τραυματίζουν και πολλούς Γερμανούς στρατιώτες.

Η εκτέλεση των 200 κομμουνιστών στην Καισαριανή είναι μόνο ένα μέρος των αντιποίνων. Ηδη είχε ανακοινωθεί ότι "Ελληνες εθελονταί" δολοφόνησαν "αυτοβούλως" 100 κομμουνιστές, ενώ οι Γερμανοί θα εκτελούσαν όποιον άνδρα έβρισκαν έξω από τα χωριά κατά μήκος του δρόμου από τους Μολάους προς Σπάρτη.

Το προσκλητήριο θανάτου έγινε το πρωινό της Πρωτομαγιάς στο στρατόπεδο Χαϊδαρίου, εκεί όπου κρατούνταν οι εκτελεσθέντες μαζί με χιλιάδες άλλους αγωνιστές, 3.000 ψυχές συνολικά. Οι 200 ήταν Ακροναυπλιώτες εξόριστοι που το μεταξικό δικτατορικό καθεστώς κράτησε φυλακισμένους για να τους βρουν οι Γερμανοί κατακτητές.

Μεταλλεργάτες, καπνεργάτες, χτίστες, μάγειροι, σερβιτόροι, υπάλληλοι, βάδισαν στο θάνατο δίπλα στους δικηγόρους, τους δασκάλους, τους φοιτητές, τους επιστήμονες, τους μουσικούς.

Πρόεδρος των Εμποροϋπαλλήλων, στο Ηράκλειο Κρήτης, ο Ν. Σουκατζίδης,ο οποίος μάλιστα αγνόησε την ευκαιρία να εξαιρεθεί από την εκτέλεση, επειδή θα έπρεπε να πάρει κάποιος άλλος τη θέση του. Πρόεδρος των Ταχυδρομικών ο Δ. Κωνσταντινίδης.Γραμματέας των Μηχανουργών ο Σ. Σαββόπουλος.Γραμματέας των Τσαγκαράδων ο Ζ. Βεκίδης.Πρόεδρος του Σωματείου Σερβιτόρων και γραμματέας της Ομοσπονδίας Επισιτισμού Ο Δ. Πολύδωρος και τόσοι άλλοι.