Στη συνέντευξη Τύπου, που έδωσε το προεδρείο της Ενωσης Ελλήνων Εφοπλιστών (ΕΕΕ) στις 17 Απρίλη, πρόβαλε ωμά ο εφοπλιστικός στόχος. Ο διωγμός δηλαδή των Ελλήνων ναυτεργατών, η διάλυση του ΝΑΤ, η μετατροπή της ελληνικής σημαίας σε σημαία ευκαιρίας. Το στόχο αυτό υπηρετούν οι δύο αξιώσεις, για τη μείωση των οργανικών συνθέσεων και την καταβολή εισφορών στο ΝΑΤ μόνο από τους Ελληνες και όχι τους αλλοδαπούς ναυτεργάτες. Οι τυχοδιωκτικές επιλογές των εφοπλιστών προκάλεσαν την οργή των ναυτεργατών και την καταγγελία του συνδικαλιστικού κινήματος. Σε ανακοίνωση της ΠΝΟ αναφέρεται ότι "οι προτάσεις των εφοπλιστών, πέρα από την εξαφάνιση των κατωτέρων πληρωμάτων θα προκαλέσουν τεράστιο πρόβλημα αναπαραγωγής στελεχικού δυναμικού και για τους αξιωματικούς. Και βέβαια θα μείνουν άνεργοι περισσότεροι από έξι χιλιάδες συνάδελφοι". Πραγματικά, τα πράγματα θα εξελιχθούν έτσι και χειρότερα. Ο ρόλος όμως του συνδικαλιστικού κινήματος δεν εξαντλείται στην ανάλυση των συνεπειών. Το βασικό είναι η ανάπτυξη των αγώνων. Γιατί η τακτική της αδράνειας, της συναίνεσης και του συμβιβασμού αποθρασύνει τους εφοπλιστές και την κυβέρνηση και τους επιτρέπει να συζητούν για τον αφανισμό του κλάδου.

Σήμερα πραγματοποιείται συνάντηση της Ενωσης Ελλήνων Εφοπλιστών, του ΥΕΝ και της ΠΝΟ. Προς τι αυτή η σύναξη; Αν τα στελέχη της ΠΑΣΚΕ και της ΔΑΚΕ έχουν αδύνατη μνήμη, να τους θυμίσουμε ότι "διάλογος" έγινε και ξανάγινε και χρησιμοποιήθηκε επανειλημμένα σαν πρόσχημα διευκόλυνσης αντιναυτεργατικών μέτρων. Τα ρόπαλα των ΜΑΤ και των βατραχανθρώπων μίλησαν και ξαναμίλησαν. Αυτή ήταν, βασικά, η γλώσσα της κυβέρνησης και των εφοπλιστών, όταν επρόκειτο για την εξέταση των ναυτεργατικών αιτημάτων. Τα πράγματα δηλαδή είναι ξεκαθαρισμένα. Το ναυτεργατικό κίνημα βρίσκεται απέναντι στη συντονισμένη επίθεση κυβέρνησης - εφοπλιστών, που ενισχύεται από τη ΝΔ, με προσυμφωνημένους στόχους και κινήσεις. Ο "κοινωνικός διάλογος" της απάτης, στον οποίο παρέπεμψε ο κ. Σημίτης, σκοπεύει στη νομιμοποίηση της αντιναυτεργατικής πολιτικής και στην άμβλυνση των αντιδράσεων των ναυτεργατών. Η απάντηση δεν μπορεί να είναι άλλη από την αποκάλυψη, την καταγγελία αυτού του παιχνιδιού και την ανάπτυξη των αγώνων. Αγώνων τόσο για τη ματαίωση των στόχων της επίθεσης, όσο και για την ικανοποίηση των ναυτεργατικών αιτημάτων - που εκκρεμούν από τις πρόσφατες απεργιακές κινητοποιήσεις για την κατοχύρωση του δικαιώματος δουλιάς, της συνταξιοδοτικής ασφαλιστικής αναβάθμισης και την υπογραφή ικανοποιητικών συλλογικών συμβάσεων εργασίας. Εχει σημασία εδώ να σημειωθεί ότι οι έντονες αντιδράσεις των ναυτεργατών στο λιμάνι και τα καράβια αντανακλώνται στις αποφάσεις των Σωματείων ΠΕΜΕΝ, ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ και Ρυμουλκών για μαζική διαμαρτυρία στο Γραφείο Ευρέσεως Ναυτικής Εργασίας (ΓΕΝΕ) στις 14 Μάη, ενάντια στην ανεργία και πανναυτεργατική συγκέντρωση στο λιμάνι στις 15 Μάη. Οι αγώνες θα κλιμακωθούν.

Μόνο τα τελευταία 15 χρόνια, οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ πρόσφεραν στους εφοπλιστές τρεις διαδοχικές μειώσεις των οργανικών συνθέσεων. Οι θέσεις εργασίας συρρικνώθηκαν και οι εφοπλιστές επανέρχονται για τη χαριστική βολή. Το εφοπλιστικό κεφάλαιο δε χορταίνει. Χαιρετίζει προς στιγμή τα αντιναυτεργατικά μέτρα και σε λίγο ζητά κι άλλα. Το Φλεβάρη του 1987, ο τότε πρόεδρος της ΕΕΕ Γουρδομιχάλης έλεγε, μιλώντας στη Γενική Συνέλευση των μελών της: "Η πολιτεία πραγματοποίησε στροφή προς το πλοίο και τα προβλήματά του, με την ανακοίνωση των μέτρων για την ανταγωνιστικότητα στις 27 Νοέμβρη 1986". Η ετήσια έκθεση του ΚΟΜΙΤΙ, το 1993, έγραφε: "Η σταθερή αυτή ανοδική τάση δικαιολογεί, σε συνδυασμό με τη δραστηριότητα στις αγοραπωλησίες, την πρόβλεψη ότι η αύξηση της υπό ελληνική σημαία χωρητικότητας θα συνεχιστεί με αυξανόμενους ρυθμούς. Τούτο θα πρέπει να αποδοθεί πέραν των ευνοϊκότερων προοπτικών της ναυλαγοράς και στα θαρραλέα μέτρα που έλαβε η παρούσα κυβέρνηση (ΝΔ), το 1990", μιλώντας εδώ για τις νέες μειώσεις των συνθέσεων και τη μείωση των φορολογικών συντελεστών στα μεγάλα πλοία. Πανηγυρισμοί προσωρινοί, φτωχή πάντα σοδειά σε εγγραφές πλοίων στο Ελληνικό Νηολόγιο, συρρίκνωση των θέσεων απασχόλησης, νέα προνόμια. Αυτός είναι ο κύκλος της εφοπλιστικής τακτικής. Τον Απρίλη του 1994 ο πρόεδρος του ΚΟΜΙΤΙ, Χατζηπατέρας, δηλώνει: "Η ναυτιλία μας διανύει μια από τις καλύτερες περιόδους της μακρόχρονης ιστορίας της. Ο ελληνικός εφοπλισμός βρίσκεται σε καλές στιγμές, οπλισμένος με σωστό κεφάλαιο και σχετικά μικρές υποχρεώσεις"! Τα εφοπλιστικά κέρδη είναι τεράστια, ενώ η κατάσταση των ναυτεργατών επιδεινώνεται και η ανεργία φουντώνει. Η όξυνση της αντίθεσης κεφαλαίου - εργασίας είναι προφανής. Αυτό σηματοδοτεί την ανάπτυξη και την όξυνση της ταξικής πάλης. Τη μαζική, οργανωμένη αμφισβήτηση του καθεστώτος της εφοπλιστικής ασυδοσίας, την ένταση του αγώνα για μια άλλη, αντιμονοπωλιακή - αναπτυξιακή πολιτική.