ΑΠΟΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΤΙΚΟΣ ΘΟΡΥΒΟΣ | ΕΡΓΑΤΙΚΑ

ΕΡΓΑΤΙΚΑ

ΑΠΟΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΤΙΚΟΣ ΘΟΡΥΒΟΣ

Μια τουλάχιστον αποπροσανατολιστική συζήτηση βρίσκεται στην πρώτη γραμμή τις τελευταίες μέρες, με αφορμή τους χειρισμούς και τις ενέργειες των Ενόπλων Δυνάμεων τα λίγα 24ωρα της έντασης στο Αιγαίο. Ολος ο θόρυβος και τα όποια συμπεράσματα προκύπτουν, περιστρέφονται γύρω από κάποιες επιμέρους - υπαρκτές ή ανύπαρκτες - πλευρές του όλου ζητήματος. Κατασκευάζονται σενάρια, εκδίδονται ανακοινώσεις και ακολουθούν διαψεύσεις, ευθύνες μοιράζονται και υπεύθυνοι καταγγέλλονται, οι διαρροές συναγωνίζονται οι μεν τις δε και όλα συνδέονται με πολύμορφες πολιτικές σκοπιμότητες και ξεκαθαρίσματα λογαριασμών, καθώς - εκτός των άλλων - έχει ξεσπάσει κι ένας κλεφτοπόλεμος μεταξύ διαφόρων φατριών του ΠΑΣΟΚ στους διαδρόμους του υπουργείου Αμυνας. Το μεγάλο θύμα είναι η πραγματική ουσία του προβλήματος. Το γεγονός, πως ήταν εντελώς λαθεμένη και αδιέξοδη η κυβερνητική τακτική της αναμέτρησης, για την αντιμετώπιση της πρόσφατης έντασης. Το γεγονός, πως η πολιτική της υποτέλειας και της εξάρτησης βρίσκεται στην καρδιά του προβλήματος.

Υπάρχουν, όμως, και τα λιγότερα μεγάλα θύματα αυτού του θορύβου. Ενα απ' αυτά είναι και οι Ενοπλες Δυνάμεις της χώρας, των οποίων το κύρος, το ηθικό και το αξιόμαχο, μόνο όφελος δεν έχουν από την προαναφερόμενη συζήτηση και τα "παιχνίδια". Κατά τα άλλα, όλοι τους "πίνουν νερό" στο όνομα της αμυντικής ικανότητας και του αξιόμαχου των Ενόπλων Δυνάμεων. Το αξιόμαχο, όμως, των Ενόπλων Δυνάμεων δεν κρίνεται από λόγια και διακηρύξεις, αλλά αποτελεί συνάρτηση συγκεκριμένων παραγόντων, που σκόπιμα αποκρύπτονται. Και πρώτος, γενικότερος παράγοντας, είναι η ύπαρξη και εφαρμογή μιας πολιτικής πραγματικής υπεράσπισης της εθνικής ανεξαρτησίας της χώρας, αποφασιστικής απόκρουσης των όποιων τάσεων εθνικισμού και σοβινισμού, σε συνδυασμό με μια εξωτερική πολιτική προάσπισης της ειρήνης και της σταθερότητας, προώθησης της ισότιμης συνεργασίας και φιλίας μεταξύ των χωρών και απόκρουσης των ιμπεριαλιστικών πολιτικών του "διαίρει και βασίλευε".

Δεύτερος, σοβαρός παράγοντας είναι ο απεγκλωβισμός των Ενόπλων Δυνάμεων από τις πολιτικές και λογικές της εξάρτησης, και τις πολύμορφες συνέπειές τους. Η λειτουργία των Ενόπλων Δυνάμεων στα πλαίσια των ΝΑΤΟικών σχεδιασμών δημιουργεί ένα άλλο περιβάλλον, ξένο, ουσιαστικά, προς την αποστολή τους, τον πατριωτικό τους ρόλο και την καλλιέργεια του αναγκαίου προσανατολισμού. Εξάλλου, όλες τους οι κινήσεις τελούν υπό έλεγχο και ανά πάσα στιγμή μπορούν να ακυρωθούν, αν κάτι τέτοιο επιθυμούν οι Αμερικανοί, οι οποίοι διαθέτουν και τα μέσα για να το κάνουν. Ποια, άραγε, μπορεί να είναι η αποτελεσματικότητα των Ενόπλων Δυνάμεων, όταν οι αμερικανικές και ΝΑΤΟικές βάσεις στη χώρα μας μπορούν να τις υπονομεύουν; Οταν οι ξένες, μυστικές υπηρεσίες αλωνίζουν και σ' αυτό το χώρο, όπως και στη χώρα συνολικά;

Ο εξοπλισμός και η εκπαίδευση των Ενόπλων Δυνάμεων, καθώς και η ανάδειξη του ρόλου του ανθρώπινου παράγοντα, αποτελούν πλευρές που σκόπιμα αποσιωπώνται. Για ποια αμυντική ικανότητα μπορεί να γίνεται λόγος, όταν το σύνολο σχεδόν των εξοπλισμών προέρχεται από τις ΗΠΑ και μόνο το μονοπώλιο αυτό δημιουργεί αντικειμενικά σοβαρότατες σχέσεις εξάρτησης; Οταν οι σχετικές παραγγελίες διαμορφώνονται με βάση τα ΝΑΤΟικά κριτήρια και ανάγκες και όχι τις αντίστοιχες απαιτήσεις και ανάγκες της άμυνας της χώρας; Οταν η ελληνική αμυντική βιομηχανία σκόπιμα υποβαθμίστηκε σε βιομηχανία "φασόν" των ξένων πολεμικών βιομηχανιών; Οταν στις αποθήκες των Ενόπλων Δυνάμεων συσσωρεύονται υλικά, τα οποία μας τα φορτώνουν οι Αμερικανοί και άλλοι ΝΑΤΟικοί εταίροι, που τα είχαν για πέταμα και τα ακριβοπληρώνουμε, κάνοντας τον αναγκαίο εκσυγχρονισμό τους, χωρίς όμως να ξέρουμε σε τι θα μας χρησιμεύσουν; Από την άλλη, ο ανθρώπινος παράγοντας, είτε πρόκειται για τα μόνιμα στελέχη, είτε για τους στρατευμένους, βρίσκεται στο περιθώριο. Ο εκδημοκρατισμός, η αξιοκρατία και η αντιμετώπιση των οικονομικών προβλημάτων των αξιωματικών πάντα ξεχνιούνται. Οι συνθήκες ζωής και εκπαίδευσης των στρατευμένων νέων παραμένουν πολύ πίσω από τις σύγχρονες συνθήκες και απαιτήσεις.

Δεν μπορεί κανένας από αυτούς, που με τη στάση τους και τις επιλογές τους υπονομεύουν το κύρος των Ενόπλων Δυνάμεων, χρησιμοποιώντας τες στα πολιτικά τους παιχνίδια, να χρησιμοποιεί το αξιόμαχο σαν άλλοθι για τα παιχνίδια του αυτά. Ωστόσο, ο ελληνικός λαούς δικαιούται να απαιτεί, να είναι έτοιμες οι Ενοπλες Δυνάμεις για την εκπλήρωση της πραγματικής τους αποστολής, όταν και εάν αυτό χρειαστεί. Και το δικαιούται για πάρα πολλούς λόγους, και ακόμη, γιατί δαπανά από το υστέρημά του περίπου 1,5 τρισ. το χρόνο. Επειδή η Ελλάδα είναι, δυστυχώς, η πρώτη χώρα στον κόσμο στις κατά κεφαλήν δαπάνες για την άμυνα. Και ας μην επιχειρούν ορισμένοι να προβάλλουν τη δήθεν ανάγκη των μεγαλύτερων ακόμη δαπανών για την άμυνα της χώρας, με αφορμή τον καλλιεργούμενο θόρυβο. Η Ελλάδα ήδη ξοδεύει τεράστια ποσά για την εξασφάλιση της άμυνάς της. Αν αυτό δε γίνεται κατορθωτό, δε φταίνε τα, δήθεν, ανεπαρκή κονδύλια.

Κυριάκος ΖΗΛΑΚΟΣ