Χτες, λίγες ώρες μετά την "πανηγυρική" επιστροφή του Κ. Σημίτη από την περιοδεία - περιφορά της κυβερνητικής υποτέλειας απέναντι στους ισχυρούς της Κομισιόν, το Συμβούλιο Υπουργών της ΕΕ απεφάνθη: Τα συμφέροντα των πολυεθνικών τίθενται υπεράνω κάθε αρχής του Διεθνούς Δικαίου και, εν πάση περιπτώσει, η αμφισβήτηση των συνόρων μιας χώρας - μέλους της ΕΕ, εκ μέρους τρίτης χώρας, δεν είναι δα και τόσο σπουδαίο ζήτημα, ώστε οι πολυεθνικές να αναθεωρήσουν το "αγκυροβόλιό τους" στην Τουρκία. Την ίδια ώρα, σε μια άνευ προηγουμένου παραποίηση της αλήθειας, ο υπουργός Εξωτερικών και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, σε ρόλο τελάληδων της ευρω-δουλείας, εμφανίζουν ως"πρόοδο", "ικανοποιητική" και "σπουδαία εξέλιξη" (!) την ανακοίνωση της ιταλικής προεδρίας - που δεν πήρε, μετά το βρετανικό "βέτο", χαρακτήρα απόφασης των "15" - και η οποία, στην καλύτερη περίπτωση, θέτει στην ίδια μοίρα τον θύτη και το θύμα! Σε αυτή, τη ραγδαία επιδείνωση της επίδειξης ραγιαδισμού, η κυβέρνηση αποδεικνύεται ασυναγώνιστη. Η τελευταία μπορεί να "περηφανεύεται", διότι:
Πρώτον,ασκεί "πολυδιάστατη" εξωτερική πολιτική... Αυτό, στη γλώσσα της οσφυοκαμψίας, σημαίνει ότι, μετά την αποδοχή της τακτικής του αμερικανικού "διαίρει και βασίλευε" στην περιοχή, το ΠΑΣΟΚ, διά του πρωθυπουργού του, επέδωσε ανοιχτή πρόσκληση επέμβασης στο Αιγαίο και προς το έτερο ιμπεριαλιστικό κέντρο. Ο Κ. Σημίτης δήλωσε κατενθουσιασμένος, που οι Κολ και Σιράκ θα "επιληφθούν" των ελληνοτουρκικών διαφορών... Ποιοι θα "επιληφθούν"; Εκείνοι, που δε χάνουν ευκαιρία να δηλώνουν και να πολιτεύονται με γνώμονα ότι η Τουρκία αποτελεί χώρα "πρώτης προτεραιότητας" για τα συμφέροντά τους. Αυτοί, που δε δίστασαν, αμέσως μετά τις συναντήσεις τους με τον Ελληνα πρωθυπουργό, να επιδείξουν πρωτοφανή κυνισμό, λέγοντας ότι είναι πρόθυμοι να "βοηθήσουν" την Ελλάδα, εφόσον η τελευταία δε δημιουργεί προβλήματα στις σχέσεις ΕΕ - Τουρκίας...
***
Δεύτερον,η κυβέρνηση κάνει τα πάντα, ώστε να "αθωώσει" τους "εταίρους" της για τη στάση τους. Στάση ανοχής, αν όχι υπόθαλψης και καλλιέργειας της τουρκικής προκλητικότητας. "Εξαιρετικά ικανοποιημένος", δηλώνει ο πρωθυπουργός που οι συνομιλητές του τάχθηκαν υπέρ της εφαρμογής του Διεθνούς Δικαίου! Δηλαδή, είναι "εξαιρετικά ικανοποιημένος" από την υποκρισία εκείνων, που τροφοδοτούν με όπλα τους Τούρκους στρατοκράτες, για να φέρουν σε πέρας τη γενοκτονία των Κούρδων. Εκείνων, που επί 21 χρόνια έχουν το δικό τους μερίδιο ευθύνης για την κατοχή της Κύπρου. Εκείνων, που αποτυπώνουν τον "ανθρωπισμό" τους μέσω των πυρηνικών δοκιμών τους. Εκείνων, που η σιωπή τους, τις μέρες της ελληνοτουρκικής κρίσης, ήταν το εκκωφαντικό "παρασύνθημα" των κομάντος, που αποβιβάστηκαν στη δυτική Ιμια.
Τρίτον,η ελληνική κυβέρνηση εμφανίζει ως επίτευγμα το ότι η Γερμανία και η Γαλλία τάχθηκαν - φραστικά - υπέρ του Διεθνούς Δικαίου και της παραπομπής στο Δικαστήριο της Χάγης. Λες και επρόκειτο ποτέ να πουν ότι είναι ενάντια στο Διεθνές Δίκαιο. Λες και τα ιμπεριαλιστικά τους παιχνίδια δεν παίζονται πάντα στο όνομα του Διεθνούς Δικαίου. Λες και η πρακτική τους είναι άγνωστη, ώστε να δικαιούνται οι εγχώριοι βαστάζοι τους να εμφανίζουν το γαλλογερμανικό άξονα ως "μάρτυρα" της ειρήνης και της δίκαιης επίλυσης των διαφορών. Η κυβέρνηση κάνει λόγο για μετατόπιση του ελληνοτουρκικού προβλήματος από το "πολιτικό" στο "νομικό" επίπεδο, ωσάν τα νομικά επίπεδα να είναι ...απολίτικα. Ομως, η ελληνική πλευρά δε μας εξηγεί πώς έφτασε, από το να προωθεί υπογείως τη Χάγη, στο να δηλώνει επισήμως ότι "θα δει τι θα κάνει", αν προσφύγει η Τουρκία, για να καταλήξει να παρακαλάει να πάει το θέμα στο Διεθνές Δικαστήριο. Εχει, τελικά, τόσο ανάγκη από "άλλοθι" για να προωθεί τον επιδιαιτητικό ρόλο των ιμπεριαλιστών και να "δικαιολογεί" τις από εδώ και πέρα υποκλίσεις της;
***
Τέταρτον,οι κυβερνώντες επιδόθηκαν σε μια απροκάλυπτη επιχείρηση δημιουργίας αυταπατών για το ρόλο της ΕΕ απέναντι στη χώρα μας. Μέθοδός τους, η διαγραφή της ιστορικής μνήμης και της πραγματικότητας. Επιχειρούν να παρουσιάσουν την ΕΕ ως "εγγυήτρια" των συνόρων της Ελλάδας! Κι όμως, η συντριπτική πλειοψηφία των κρατών - μελών της ΕΕ είναι και κράτη - μέλη του ΝΑΤΟ, όπως και της ΔΕΕ. Στους δυο, δηλαδή, οργανισμούς, που έχουν ήδη και από καιρό ξεκαθαρίσει ότι δεν έχουν καμία διάθεση να προστατεύσουν την Ελλάδα απέναντι στην Τουρκία. Γιατί οι ίδιες χώρες θα αλλάξουν τακτική στα πλαίσια της ΕΕ; Μήπως έχουν άλλα συμφέροντα στο ΝΑΤΟ και τη ΔΕΕ και άλλα στην ΕΕ; Η κυβέρνηση κάνει ότι "δεν καταλαβαίνει" το παραπάνω απλό ερώτημα. Διατυμπανίζει ότι, στα πλαίσια της Διακυβερνητικής, θα επιδιώξει να καταστούν τα "σύνορα της Ελλάδας σύνορα της Ευρώπης"!! Δηλαδή, πέρα από το ότι στρώνει το έδαφος για να εμφανίσει το "ναι" της στη θεσμοποίηση της ΕΕ των "πολλών ταχυτήτων" και την κατάργηση της αρχής της ομοφωνίας στη λήψη των αποφάσεων της ΕΕ, ως "συμφέρουσα αντιπαροχή" προς το Διευθυντήριο, υποτάσσει ουσιαστικά την εξωτερική και αμυντική πολιτική της χώρας στο άρμα της Κοινής Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Αμυνας (ΚΕΠΠΑ) και "βάζει πλάτη" για την περαιτέρω αντιδραστικοποίηση και στρατιωτικοποίηση των Βρυξελλών. Οσο για τα σύνορα, δεν είναι μακριά η Διακυβερνητική και η επανάληψη, όπως, ήδη, έχει πει ο Κολ, της τακτικής των ειδικών "ρητρών" - αλά ΔΕΕ - που θα καθιστούν σαφές ότι η ΕΕ δεν μπορεί να επέμβει στις σχέσεις των κρατών - μελών με τα συνδεδεμένα μέλη της...
***
Ολα τα παραπάνω είναι, δυστυχώς, αναμενόμενα. Είναι αναμενόμενα, όταν έχεις μια κυβέρνηση και έναν αστικό πολιτικό κόσμο, που διαλαλεί ότι δεν ευθύνεται η ΕΕ για τη στάση της απέναντι στην Ελλάδα, αλλά ευθύνεται η Ελλάδα και ο λαός της, επειδή, κατά τον Κ. Σημίτη, οι Ελληνες αντιλαμβάνονται τη σχέση τους με τους "εταίρους" από τη σκοπιά του "έχει λαμβάνειν"! Εκείνο που απαιτείται είναι ο ελληνικός λαός να βάλει φρένο σε αυτό τον κατήφορο των πραγματικών "ζητιάνων" της ευρω-δουλείας.
Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ
"Σπουδαία εξέλιξη", είναι, σύμφωνα με τους κυβερνώντες, η ανοιχτή υπόθαλψη, εκ μέρους της ΕΕ, της τουρκικής προκλητικότητας. Τέτοια "σπουδαία" επίδειξη ραγιαδισμού χρόνια είχε να ζήσει ο τόπος!
Feeds
Χτυπά εκείνους που δε φταίνε 
