Κάτοχος Παγκόσμιου Ρεκόρ: Χάρι "Μπατς" Ρέινολντς(ΗΠΑ) 43.29. Ζυρίχη 1988

Αγώνισμα που τα συνδυάζει όλα τα 400μ, πάντα εντυπωσιάζει τους θεατές. Οι αθλητές θα πρέπει να έχουν καλή βασική ταχύτητα αλλά και ικανότητα να ελέγχουν την κούρσα και το ρυθμό της.

Το 1912 το 400άρι παρουσιάστηκε για πρώτη φορά σε Ολυμπιακούς Αγώνες. Οι μεγάλες βελτιώσεις στο αγώνισμα, εκτός από την εισαγωγή διαδρόμων από συνθετικό υλικό, έγιναν στα τέλη της δεκαετίας του 1960, που επήλθαν κυρίως από την ανάπτυξη προγραμμάτων εντατικής άσκησης και τα οποία συνέβαλαν επιτυχώς στην ανάπτυξη ταχύτητας και δύναμης.

Ο Τζαμαϊκανός Χερμπ Μακ Κένλεϊ ήταν ο πρώτος αθλητής που κατάφερε να τρέξει τα 400μ κάτω από τα 46 κάνοντας το εκπληκτικό 44.6 στους Ολυμπιακούς του 1952.

Αργότερα ο Αμερικανός Λι Εβανς στην Ολυμπιάδα του 1968 σημείωσε χρόνο 43.86 και το ρεκόρ του κράτησε για 19 χρόνια.

Μια "πάπια", ο Αμερικανός Μάικλ Τζόνσον, είναι η μορφή που ξεχωρίζει τα τελευταία χρόνια στους δρόμους των 400μ. Με δικό του στιλ τρεξίματος (για αυτό τον ονόμασαν πάπια) έχει τρέξει τις πιο πολλές φορές (9) κάτω από τα 44.

Στην ιστορία θα μείνει η μεγάλη, άνετη νίκη του στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 1995, όταν άφησε τους αντιπάλους του 7 μέτρα πίσω, απόσταση που αποτελεί τη μεγαλύτερη διαφορά σε παγκόσμιο επίπεδο από το... 1896.