ΜΟΣΧΑ (ανταπόκριση ΒΛ. ΜΑΣΙΝ).-

Οι κομμουνιστές της Ουκρανίας έχουν ήδη συγκεντρώσει 3.000.000 υπογραφές για τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος πάνω στις βασικές διατάξεις του νέου Συντάγματος της χώρας. Η ιδέα του δημοψηφίσματος γεννήθηκε και υιοθετήθηκε από Ανώτατο Σοβιέτ της Ουκρανίας ακόμα το 1991. Τότε είχαν καθοριστεί και τα ερωτήματα για την ψηφοφορία: Οφείλει άραγε το κράτος να εγγυηθεί τα δικαιώματα στην εργασία και την ξεκούραση, τη δωρεάν παιδεία και την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, μια προσιτή κατοικία, εξασφαλισμένα γηρατειά, την προστασία της μητρότητας και του παιδιού; Χρειάζεται η Ουκρανία το θεσμό της Προεδρίας; Να διατηρήσει η ρωσική γλώσσα το καθεστώς επίσημης γλώσσας εξίσου με την ουκρανική; Ποια πρέπει να είναι τα κρατικά σύμβολα της Δημοκρατίας (τώρα, όπως και στη Ρωσία, χρησιμοποιούνται τα σύμβολα που χρησιμοποιούσαν οι εθνικιστές που πολέμησαν κατά της σοβιετικής εξουσίας και του Κόκκινου Στρατού μαζί με τους χιτλερικούς). Και, τέλος, το ζήτημα της στάσης απέναντι στην εθελοντική ένωση των ανεξάρτητων κρατών της πρώην Σοβιετικής Ενωσης. Το 1992 - 1993 την ιδέα του δημοψηφίσματος είχε υποστηρίξει και ο Λεονίντ Κούτσμα, που διεκδικούσε την προεδρία της Δημοκρατίας, στην αντιπαράθεσή του με τον τότε πρόεδρο Λεονίντ Κραβτσιούκ. Αφού έγινε πρόεδρος επιδιώκει τώρα μαζί με το περιβάλλον του να περάσει ένα Σύνταγμα, από το σχέδιο του οποίου έχουν αφαιρεθεί τα κοινωνικά δικαιώματα και οι εγγυήσεις, ενώ όλα τα αμφισβητούμενα ζητήματα λύνονται υπέρ της αστικοεθνικιστικής μειοψηφίας, χωρίς να ζητηθεί η γνώμη του λαού.

Οι αρχές απειλούν το ΚΚ Ουκρανίας με κυρώσεις (μέχρι και την απαγόρευση) για τη συγκέντρωση υπογραφών για το δημοψήφισμα. "Στην ουσία πρόκειται για πολιτικό εκβιασμό του τμήματος εκείνου του πληθυσμού που τάσσεται ανοιχτά ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική που ακολουθεί η κυβέρνηση", έτσι χαρακτηρίζουν σε ανακοίνωσή τους η ΚΕ του ΚΚ Ουκρανίας και η Κοινοβουλευτική Ομάδα του, τις πιέσεις κατά του κόμματος και των οπαδών του.

Σε απάντηση στην αντιλαϊκή κοινωνικοοικονομική πολιτική των κυβερνώντων, η χώρα συνταράχτηκε το Γενάρη - Φλεβάρη από τις απεργίες των ανθρακωρύχων και άλλων κατηγοριών εργαζομένων. Το Πανουκρανικό Συνέδριο των ανθρακωρύχων πήρε απόφαση για συγκέντρωση υπογραφών υπέρ της παραίτησης του Προέδρου Λεονίντ Κούτσμα. Σε απεργιακές κινητοποιήσεις βρίσκονται οι εργαζόμενοι των εργοστασίων "Γιουζμάς" του Ντνεπροπετρόφσκ (διατέλεσε παλιότερα διευθυντής ο Κούτσμα), "Μπολσεβίκ" του Κιέβου και "Μάλισεφ" του Χαρκόβου. Κύριο αίτημα του λαού της Ουκρανίας είναι η πραγματοποίηση μεταρρυθμίσεων προς όφελος των εργαζομένων και της πλειονότητας του πληθυσμού.