"... και ξαφνικά/ πιάσαν οι ζέστες το Νοέμβρη/ καλοκαιριά/ στην καρδιά του χειμώνα.

...και ξαφνικά πιάσαν τα κρύα την πρώτη μέρα της Ανοιξης. Ο Δημήτρης Ραβάνης - Ρεντής έφυγε από κοντά μας. Ενα βιβλίο του μπορεί να τον ξαναφέρει κοντά μας. Ας θυμηθούμε το τελευταίο του.

Και ξαφνικά/ πιάσαν οι ζέστες το Νοέμβρη/ κατακαλόκαιρο/ στη μέση του χειμώνα".

Ενα ποίημα, το τρίτο στη σειρά των τριάντα έξι ποιημάτων του "Ρεπορτάζ για ένα ζεστό Νοέμβρη" του Δημήτρη Ραβάνη - Ρεντή.Ενα ποίημα, κι άλλο, κι άλλο. Να τα διαβάζεις. Να τα ξαναδιαβάζεις. Να μη θέλεις και να μην μπορείς να ξεφύγεις απ' αυτά. Σαν "μαγνήτης" να σου αρπάζουν την ψυχή και συ να χαίρεσαι γι' αυτή την "αρπαγή" της. Ομορφο διπλά, καθώς το άγγιγμα του χαρτιού δίνει την αίσθηση του νεανικού δέρματος της μαχόμενης νιότης του Πολυτεχνείου, τις ζεστές μέρες εκείνου του Νοέμβρη. Να το διαβάζεις και να φλογίζεται από τους στίχους και τα αδρά μαυρόασπρα σχέδια του Γιώργη Βαρλάμου η μνήμη. "Ρεπορτάζ για ένα ζεστό Νοέμβρη" από τη"Σύγχρονη Εποχή".Η εξέγερση του Πολυτεχνείου συνεπήρε και ποιητικά τον Δ. Ραβάνη - Ρεντή. Δημιούργημά της είναι το "Ρεπορτάζ" του οποίου τα τριάντα έξι ποιήματα γράφτηκαν στη διάρκειά της. Ποίηση μιας μαχόμενης, από τη νιότη της, καρδιάς, που πρωτόμαθε το ρυθμό των τραγουδιών του αγώνα "Στην πλατεία Κυριακού, το '36...". Ποίηση μιας αισθαντικής καρδιάς, που προτρέπει με την"Ανανέωση", το πρώτο ποίημα του "Ρεπορτάζ", την παραλαβή της αγωνιστικής σκυτάλης από γενιά σε γενιά για να μπορέσει να αλλάξει ο κόσμος...