Αγνωστο είναι το μέλλον των εξωνοσοκομειακών δομών στα ψυχιατρικά νοσοκομεία καθώς αναπτύχθηκαν πάνω στα προγράμματα του κανονισμού 815 της ΕΟΚ και το 1999 σταματά η εισροή των κοινοτικών κονδυλίων για αυτό το σκοπό. Ηταν ένα σημαντικό σχέδιο, όσον αφορά την ψυχιατρική μεταρρύθμιση της ασυλικής κατάστασης στα ψυχιατρεία της χώρας μας αλλά φαίνεται να καταλήγει σε ένα μετέωρο βήμα, καθώς το ίδιο το κράτος όχι μόνο δεν έχει σχεδιάσει την περαιτέρω ανάληψη της ευθύνης για τη συντήρηση και διεύρυνση αυτών των δομών, αλλά προχωρά σε δραστικές περικοπές από την ενίσχυση των ψυχιατρείων. Σ' αυτές τις δομές έχουν αναγεννηθεί, στην κυριολεξία, εκατοντάδες ψυχικά άρρωστοι εκ των οποίων πολλοί ήταν καθηλωμένοι.

Την ανησυχία αυτή δεν έκρυψε - την παραδέχτηκε θα λέγαμε - χτες και ο υφυπουργός Πρόνοιας, Θ. Κοτσώνης, κατά τη συνάντησή του με την αντιπροσωπεία της ΠΟΕΔΗΝ με θέμα την παραπάνω κατάσταση. Ο υφυπουργός, σύμφωνα με πληροφορίες, μίλησε για "σκέτη βόμβα" όσον αφορά αυτές τις δομές. Μέχρι το 1999 οι δομές αυτές έχουν ενταχθεί στα προγράμματα του "κοινωνικού αποκλεισμού" και φαίνεται - όπως λέμε - "να τη βγάζουν". Από εκεί και πέρα όμως το κράτος δεν έχει αποφασίσει τι θα κάνει.

Αν το κράτος εγκαταλείψει την υποστήριξη αυτών των δομών τότε εκατοντάδες ψυχικά άρρωστοι, που έχουν ενταχθεί ομαλά στην κοινωνία, θα αναγκαστούν να επιστρέψουν στην ασυλική μορφή και θα ακυρωθεί μια σοβαρή προσπάθεια των ανθρώπων που αγωνίστηκαν για την ψυχιατρική μεταρρύθμιση στη χώρα μας.

Υπάρχει και μια άλλη διάσταση στο θέμα. Λόγω των περικοπών στα ψυχιατρεία θα τεθεί εν κινδύνω η μονάδα απεξάρτησης "18 Ανω", που αναπτύχθηκε και χρηματοδοτείται μέσω του προϋπολογισμού του Ψυχιατρείου Αττικής.