Η Αριστερά, το μέλλον

Εντονος προβληματισμός για την πορεία και το μέλλον της Αριστεράς

Ενα επίκαιρο, καυτό πρόβλημα, που βασανίζει ιδιαίτερα εδώ και χρόνια τον ανώνυμο, ανένταχτο αριστερό. Αυτόν τον απλό πικραμένο αγωνιστή, που βρίσκεται εκτός κομματικών σχηματισμών, αλλά που καθημερινά ενεργοποιείται, δίνοντας τη δική του μάχη για μια άλλη καλύτερη ποιότητα ζωής.

Ελπίζω και πρέπει το θέμα αυτό να απασχολήσει σοβαρά και σε βάθος το 15ο Συνέδριο του Κόμματος, που άλλωστε αποτελεί μέρος από τη δράση του.

Ο εικοστός αιώνας βρίσκει την Αριστερά στη χώρα μας διασπασμένη σε δύο κυρίως στρατόπεδα. Στην Αριστερά που έχει ως ιδεολογικοπολιτικό μπούσουλα το μαρξισμό - λενινισμό και την Αριστερά της λεγόμενης σοσιαλδημοκρατίας, δημιούργημα του καπιταλιστικού συστήματος, που δυστυχώς κυριαρχεί σήμερα στην Ευρώπη, μετά τη διάλυση της ΕΣΣΔ και την ανατροπή του υπαρκτού σοσιαλισμού.

Οπως λέει και ο λαός "οι καιροί έχουν γυρίσματα". Τα μηνύματα που έρχονται από τις πρώην σοσιαλιστικές χώρες είναι ελπιδοφόρα. Τα αποτελέσματα των εκλογικών αναμετρήσεων καταδικάζουν τα σημερινά αντιλαϊκά καθεστώτα.

Παρόλο το βαθύ χάσμα που υπάρχει στην ελληνική Αριστερά, υπάρχουν και θετικά σημεία επαφής που μπορούν να τη συσπειρώσουν στη βάση και πάνω στα καθημερινά προβλήματα που ταλανίζουν τους εργαζόμενους και ειδικότερα στην αντιμετώπιση της ανεργίας, που επίσημα ξεπερνά το 11%, συνθλίβοντας τη νεολαία.

Τα αρνητικά σημεία της ΕΕ, που καθημερινά αυξάνουν, δημιούργησαν μια βαθιά ηθική - εθνική - πολιτική - οικονομική - κοινωνική και πολιτιστική κρίση. Απομονωμένη η χώρα από τους "δήθεν συμμάχους" αντιμετωπίζει χρόνια εθνικά προβλήματα. Η εθνική μας ανεξαρτησία και η ελληνική μας αξιοπρέπεια βρίσκονται στο στόχαστρο της "νέας τάξης πραγμάτων". Την εδαφική μας ακεραιότητα την αποθέσαμε στους στρατοκράτες του ΝΑΤΟ. Η εθνική μας ταυτότητα στο συρτάρι του πλανητάρχη.

Η οικονομία μας προσαρμοσμένη στη γραμμή της μαύρης "Βίβλου" κατρακυλά απ' το κακό στο χειρότερο. Κερδοφόρες κρατικές επιχειρήσεις, που το δικομματικό κράτος τις έκανε προβληματικές, παραδίνονται στις πολυεθνικές. Μικρομεσαίες επιχειρήσεις καθημερινά βάζουν λουκέτο. Τα περήφανα "γηρατειά" ξυλοφορτώνονται, γιατί ζητούν ανθρώπινη σύνταξη και κοινωνική δικαιοσύνη.

Μονιμοποιήθηκε η μονόπλευρη λιτότητα. Καλπάζει η ανεργία με τις ομαδικές απολύσεις. Οι αγρότες με τις μαζικές τους συντονισμένες κινητοποιήσεις αντισκέκονται στην πολιτική της ΓΚΑΤΤ. Η νεολαία χωρίς προγραμματισμό ατενίζει ένα αβέβαιο μέλλον.

Αυτοί που με τυμπανοκρουσίες ψήφισαν τη Συνθήκη του Μάαστριχτ, σήμερα λουφάζουν. Καμιά υπεύθυνη θέση, κανένα θετικό επιχείρημα, καμιά προοπτική, κανένα πρόγραμμα δράσης και αντίστασης δεν τολμούν να κατεβάσουν στο λαό. Κανένα όραμα για το μέλλον μας μέσα σ' αυτή τη λυκοφωλιά που μας μάντρωσαν χωρίς να μας ρωτήσουν. Το αυστηρό πρωτόκολλο των Βρυξελλών απαγορεύει κάθε αντίδραση.

Αυτή την πολιτική στήριξαν, στηρίζουν και υπηρετούν υποτακτικά η κυβέρνηση, η ΝΔ, η Πολιτική Ανοιξη και ο "ΣΥΝ". Οι κρυφοφιλίες ΠΑΣΟΚ - "ΣΥΝ" δε θα παγιδεύσουν την Αριστερά. Με ευχολόγια και αόριστα ιδεολογήματα προσπαθούν να κατευνάσουν τη λαϊκή οργή που σήμερα έγινε χείμαρρος.

Η ώρα της Αριστεράς ήρθε. Είναι η μόνη διέξοδος στο αδιέξοδο. Είναι η δύναμη που μπορεί να δώσει εφικτές λύσεις.

Οι μέχρι τώρα συσπειρώσεις σαλονιών αποδείχτηκαν στείρες και επιζήμιες. Δημιουργήθηκαν από καρεκλοκένταυρους πίσω απ' την κουρτίνα χωρίς τη σύμφωνη γνώμη της βάσης. Ηταν συσπειρώσεις χωρίς πολιτικό περιεχόμενο, που πισωγύρισαν το λαϊκό κίνημα. Θα πρέπει κάποτε η βάση της Αριστεράς να ενεργοποιηθεί. Να πάρει υπεύθυνα την υπόθεση της ενότητας στα δικά της χέρια και να την επιβάλει στην κορυφή. Αρκετά λάθη πλήρωσε. Ηρθε η ώρα να σταθεί στα δικά της πόδια.

Ο κλήρος πέφτει και πάλι στο ΚΚΕ, που αναμφισβήτητα είναι ο κύριος κορμός της Αριστεράς και ο μόνος εκφραστής του υπαρκτού σοσιαλισμού.

Η Αριστερά, φορτωμένη με όλες τις τραυματικές εμπειρίες του παρελθόντος, ατενίζει με αισιοδοξία το 15ο Συνέδριο, ελπίζοντας ότι με τις ιστορικές του αποφάσεις θα οδηγηθεί σε μια πολιτική συσπείρωση.

Τα συνεπή κόμματα και ομάδες της Αριστεράς θα συμπαρασταθούν με όλες τους τις δυνάμεις. Οι ανένταχτοι θα δώσουν το "παρών" σ' αυτό το προσκλητήριο. Ο λαός θα τη στηρίξει, γιατί είναι το μέλλον του.

ΜΠΑΜΠΗΣ ΠΑΠΑΓΙΑΛΙΑΣ

Μέλος της ΕΕ της ΕΔΑ