Θα το μεγαλώσουμε το Κόμμα μας

Για το φωτεινό 15ο Συνέδριο του ΚΚΕ, ας γράψω και εγώ λίγα λόγια. Μη με θυμώσετε για την ορθογραφία. Είναι 5η τάξη δημοτικού. Ομως έκανα πολλά χρόνια στο λαϊκό κομμουνιστικό σχολείο και προβίβασα τον εαυτό μου με την πίστη μου στην εμπιστοσύνη στο τιμημένο ΚΚΕ. Ποτέ δεν ήταν σωστό να λέω αυτά που γράφω, δηλαδή το εγώ, αλλά κάτω από δυσκολίες και παραδείγματα από τη δουλιά μου στην ΚΟΒ έρχομαι να εντοπίσω πολλά λάθη, βάζοντας την κασέτα στο μυαλό μου πίσω και βλέπω και άρχισα να ξεκαθαρίζω. Με τους πρώην συντρόφους και συνεργάτες της οργάνωσής μας, όπου ήταν στελέχη του Παν - Γερμανικού και της ΑΕ και εγώ πάνω από 10 χρόνια γραμματέας της ΚΟΒ και τακτικό μέλος της ΑΕ. Τώρα στην πόλη που ζω είμαι μόνος μου. Μέχρι εδώ. Τώρα ας πω τη γνώμη μου μαζί και προτάσεις.

1. Μιλώ με τη δική μου γλώσσα, αυτοί οι παραπάνω που αναφέρω για τα στελέχη που τους είχαμε, αυτοί δουλεύανε από το 1986 για τη διάλυσή μας και τρέχανε για καρέκλες και βολέματα. Αυτοί εξευτελίστηκαν. Εμείς την ξαναφτιάξαμε την ΚΟΒ. Και θα το μεγαλώσουμε το τιμημένο ΚΚΕ και θα το βγάλουμε ενισχυμένο, αρκεί πρώτα να το αγαπάμε και να δουλεύουμε πεισματικά και συλλογικά γι' αυτό που το λέμε ένα καλό αύριο, με κομμουνιστική δημοκρατία για όλους τους λαούς.

2. Γι' αυτό χρειάζεται πολύ περισσότερη επαγρύπνηση, μεγάλη προσοχή στην ανάδειξη στελεχών να μην πέσουμε στο ίδιο λάθος, ο κουμπάρος, η κουμπάρα, ο φίλος και η μακαρονάδα.

Το να είναι ένας κομμουνιστής αυτό δε φτάνει σύντροφοι. Το παν είναι να είναι καλός άνθρωπος και να είναι εργατικός και να αποκτήσει τη φιλοσοφία του κομμουνισμού. Αν έχει το ένα και του λείπει το άλλο, ε, τότε αυτός δεν έχει τίποτα. Εχουμε και σήμερα στελέχη που καθοδηγούν, αλλά για πρακτική δουλιά όχι πολλά πράγματα. Εχουμε Οικονομική Εξόρμηση και βρισκόμαστε το 0/00. Το να έδωσε ένας μόνο δε φτάνει. Φυσικά είναι κακό που τα λέω. Ομως ίσως κάνει και καλό να κάνουμε αυτοκριτική τον ίδιο τον εαυτό μας, δουλεύοντας με πείσμα χωρίς κούραση. Μόνο τότε θα πάμε μπροστά.

3. Ας προσέξουμε τις στρατολογίες και τις διαγραφές, γιατί στην ΚΟΒ τη δική μας ήταν το ανώτερο στέλεχος, μετά το Γαβριηλίδη Τ, ο Χ. Κ... Κάθε φορά για κάθε μικροπαράπτωμα διαγραφή και φάνηκε καθαρά οι σωστοί κομμουνιστές διαγράφηκαν και έμεινα εγώ μ' αυτούς. Τώρα πώς θα τους επαναφέρουμε, εγώ λέω το δικό μου τρόπο. Τους έχω από κοντά. Μιλάμε. Με αγαπάνε, έρχονται και στο σπίτι. Τους ζήτησα Οικονομική Ενίσχυση. Αλλος έδωσε 50 μάρκα, άλλος 100, άλλος 40 και άλλος 50. Και λίγα από τους οπαδούς και από τους τσιγκούνηδες. Και έτσι θα κάνουμε δυνατή την ΚΟΒ. Δουλιά, δουλιά και τρέξιμο. Να δώσετε ιδιαίτερο βάρος και προσοχή να τους ξαναφέρουμε στο σπίτι μας.

4. Ενα άλλο θέμα που δεν αναφέρεται είναι για τους αντάρτες και τους αξιωματικούς του ΔΣΕ. Εχουμε μια μερίδα από αυτούς διαγραμμένους και γενικά ως σήμερα δεν τους δόθηκε καμιά βοήθεια. Δε φτάνει αυτό. Αλλά ούτε λέξη δεν αναφέρεται για αυτούς τους αγωνιστές. Μαζί μ' αυτούς είναι και οι τιμημένοι νεκροί.

Το ζήτημα αυτό το έβαλα στην ΚΟΒ και η απάντηση που πήρα από την καθοδήγηση του Κόμματος ήταν ότι αυτοί είναι εγωιστές. Φυσικά η απάντηση δε με καλύπτει. Αυτό όμως δεν πειράζει. Από την άποψη αυτή όμως όλοι μας έχουμε εγωισμούς και συναισθηματισμούς. Ας τα λέμε χύμα, όπως τα βλέπουμε και τα αντιλαμβανόμαστε. Προτείνω να τους δούμε με αγάπη και στοργή, χωρίς εγωισμούς και προκαταλήψεις, να μοιραστούμε αυτό το κακό και ας περπατήσουμε χέρι χέρι, όπως στα βουνά της Πίνδου, στον Κλέφτη, στα Χάσια, το Γράμμο και το Βίτσι για την τιμή, τη δόξα και τον αγώνα που κάνουμε όλοι μαζί με μπροστάρη το τιμημένο ΚΚΕ.

Εύχομαι με όλη μου την ψυχή δουλιά, δουλιά. Πρώτα εμείς οι 65άρηδες και το ατσάλινο παράδειγμα η Νεολαία. Ας είμαστε εμείς βάση πυρός.

ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ

Ρούσελχάιμ Γερμανίας