Οι καταναλωτές και οι πρατηριούχοι είναι τα μεγάλα θύματα της απελευθέρωσης των τιμών στο χώρο των υγρών καυσίμων που ισχύει από το 1992 με τη βούλα της τότε κυβέρνησης της ΝΔ, ενώ τα κέρδη του ολιγοπωλίου των εταιριών εμπορίας πετρελαιοειδών και των διυλιστηρίων συνέχεια αυξάνονται. Αυτό αποκαλύφθηκε για άλλη μια φορά το τελευταίο διάστημα με αφορμή και τις αλυσιδωτές ανατιμήσεις στα καύσιμα που έβαλαν φωτιά στις τσέπες των ΙΧήδων και τους χειρισμούς της κυβέρνησης στο θέμα αυτό. Η κυβέρνηση όμως, προκειμένου να συγκαλύψει τις ευθύνες της και αποφεύγοντας να έρθει αντιμέτωπη με τα συμφέροντα των εταιριών και των διυλιστηρίων, επιχείρησε με προσωρινά και πυροσβεστικά μέτρα να ρίξει στάχτη στα μάτια όλων όσοι δίκαια αγανακτούν από τις συνέπειες της "απελευθερωμένης" αγοράς και να συγκρατήσει προσωρινά τις επιπτώσεις των ανατιμήσεων στον τιμάριθμο. Την έλλειψη πολιτικής βούλησης από τη μεριά της κυβέρνησης να θίξει τα συμφέροντα των εταιριών εμπορίας, αποδεικνύει η εμμονή της να επεκτείνει έστω κι αυτό το προσωρινό μέτρο του πλαφόν στις τιμές λιανικής πώλησης των καυσίμων και του καθορισμού των περιθωρίων κέρδους των εταιριών και στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη όπου διακινείται το 60% των καυσίμων στο σύνολο της χώρας. Στην πραγματικότητα, δηλαδή, αφήνει τις εταιρίες να δρουν ασύδοτες και ανενόχλητες στο όνομα της ελεύθερης αγοράς, ενώ την ίδια στιγμή οι πρατηριούχοι είναι δεμένοι "χειροπόδαρα" με αποκλειστικά συμβόλαια με αυτές, με αποτέλεσμα ο "ανταγωνισμός" να λειτουργεί "με δύο μέτρα και δύο σταθμά" προς όφελος των εταιριών.

Αυτό κατήγγειλε ο γενικός γραμματέας της Ομοσπονδίας Βενζινοπωλών Ελλάδας, Αγγ. Τούντας,ο οποίος μιλώντας στο "Ρ" τόνισε ότι δεν είναι στο χέρι των πρατηριούχων να συγκρατήσουν τις τιμές, τη στιγμή που είναι αναγκασμένοι να προμηθεύονται καύσιμα από συγκεκριμένες εταιρίες με τις οποίες έχουν υπογράψει συμβόλαια αποκλειστικής συνεργασίας και τους πουλάνε τα καύσιμα σε ό,τι τιμή θέλουν. Τα συμβόλαια αυτά που έχουν διάρκεια από πέντε μέχρι δέκα χρόνια, υπογράφτηκαν πριν από το 1992 που ισχύει το καθεστώς της απελευθέρωσης στο χώρο των υγρών καυσίμων, με αποτέλεσμα σήμερα το 70% περίπου των πρατηριούχων όλης της χώρας να μην έχουν δυνατότητα επιλογής της εταιρίας εμπορίας από την οποία προμηθεύονται. Παράλληλα, οι πρατηριούχοι δεν μπορούν να "σπάσουν" τα συμβόλαιά τους με τις εταιρίες καθώς εκβιάζονται ότι θα τους καταγγείλουν ως υπεύθυνους για διαφυγόντα κέρδη, σημείο το οποίο ούτε οι νομοθέτες της κυβέρνησης της ΝΔ, που έβαλε τη "βούλα" της στην πολιτική της απελευθέρωσης, ούτε η σημερινή κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ φρόντισε να αποκαταστήσει.

Μπορεί κανείς να φανταστεί τι σημαίνουν για τα ταμεία των ολιγοπωλίων των εταιριών τα αποκλειστικά αυτά συμβόλαια που ισχύουν ακόμη για τη συντριπτική πλειοψηφία των πρατηρίων, όταν στην Αττική το 80% από αυτά ελέγχονται από πέντε μεγάλες εταιρίες. Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι στις πλάτες των πρατηριούχων και των καταναλωτών οι εταιρίες εμπορίας πετρελαιοειδών αύξησαν μόλις μέσα σε ένα χρόνο, από το τέλος του 1994 μέχρι τις αρχές του 1996 τα κέρδη τους κατά 40%!

Μελίνα ΖΙΑΓΚΟΥ