Ο Ιταλός μαραθωνοδρόμος Ντοράντο Πιέτρι, αν και δεν κατέκτησε κανένα μετάλλιο, ανακηρύχτηκε κορυφαίος ήρωας των 4ων Ολυμπιακών Αγώνων. Η απόσταση από το παλάτι του Ουίντζορσκ μέχρι το "Ουάιτ Σίτι", την οποία θα κάλυπταν οι 56 αθλητές από 16 χώρες που δήλωσαν συμμετοχή στο αγώνισμα του μαραθωνίου, ήταν 42 χιλιόμετρα και 260 μέτρα. Ανάμεσα στους μαραθωνοδρόμους ο Ιταλός Πιέτρι, που λίγες βδομάδες νωρίτερα είχε κατακτήσει την 1η θέση σε αγώνα 30 χιλ. στο Παρίσι.

Ο Τύπος θεωρεί φαβορί για το χρυσό μετάλλιο τον Νοτιοαφρικανό Τσαρλ Χέφερσον. Αυτός δεν τους διαψεύδει μέχρι το 35ο χιλιόμετρο, όπου εξαντλημένος πέφτει καταμεσής του δρόμου. Σε απόσταση ενός χιλιομέτρου ακολουθεί δεύτερος ο Πιέτρι, που τον ξεπερνάει στο 41ο χιλιόμετρο. Με δυσκολία στο βάδισμα, ο Ιταλός πλησιάζει στην είσοδο του σταδίου. Εξαντλημένος, αντί να τρέξει αριστερά βαδίζει στην αντίθετη κατεύθυνση κι οι κριτές με δυσκολία τον επαναφέρουν στη σωστή κατεύθυνση. Εβδομήντα μέτρα πριν το τέλος ο Πιέτρι πέφτει εξαντλημένος στο κάρβουνο. Σηκώνεται όπως ο μποξέρ μετά το νοκ ντάουν και βρίσκει δυνάμεις να συνεχίσει. Πλησιάζει στα 20 μέτρα... ξαναπέφτει. Εστω και ακατόρθωτα σηκώνεται στα πόδια του, αλλά εκείνη την ώρα κάνει την εμφάνισή του στο γήπεδο ο Αμερικανός Τζον Χέις. Ο Ιταλός κάνει μερικά βήματα και διαισθανόμενος από το θόρυβο της εξέδρας ότι κάτι συμβαίνει, χάνει και την τελευταία ικμάδα των δυνάμεών του. Προς βοήθειά του τρέχουν ένας κριτής και ένας δημοσιογράφος (οι χρονογράφοι της εποχής λένε ότι ήταν ο "πατέρας" του Σέρλοκ Χολμς, Αρτουρ Κόναν Ντόιλ), οι οποίοι τον στηρίζουν από τις μασχάλες βοηθώντας τον να κόψει πρώτος το νήμα. Λίγο αργότερα οι κριτές τον ακυρώνουν επειδή βοηθήθηκε να φτάσει στο τέρμα και Ολυμπιονίκης αναδεικνύεται ο Τζον Χέις. Αν η απόσταση δεν ήταν 65 μέτρα επιπλέον από την κλασική διαδρομή, ίσως ο Πιέτρι να ήταν πιο τυχερός. Για την ανδρεία του η βασίλισσα Αλεξάνδρα τον τίμησε με χρυσό κύπελλο. Την ίδια μέρα ο επίσκοπος της Πενσυλβανίας από τον άμβωνα του Αγ. Πέτρου είπε το περίφημο: Στους Ολυμπιακούς Αγώνες το βασικό είναι η συμμετοχή κι όχι η νίκη,το οποίο κακώς μέχρι και σήμερα αποδίδεται στον Πιερ Ντε Κουμπερτέν. Η περιπέτεια του Πιέτρι έγινε η αιτία να δημιουργηθεί ένας μύθος γύρω από τον μαραθώνιο που συνεχίζεται μέχρι τις μέρες μας. Ο ίδιος έγινε επαγγελματίας αθλητής, κερδίζοντας μάλιστα πολλούς μαραθώνιους στην καριέρα του.