Σύντροφοι,

Είμαι πολύ ενθουσιασμένος, γιατί λόγω της δουλιάς μου, έρχομαι σ' επαφή με πάρα πολλούς φίλους και οπαδούς του Κόμματός μας, οι οποίοι όχι απλώς μένουν ικανοποιημένοι από τις προετοιμασίες για το 15ο Συνέδριο, που όπως διαπίστωσα, ξεκοκαλίζουν κάθε απόφαση της Κεντρικής Επιτροπής, Σχέδιο Προγράμματος κλπ. ντοκουμέντα, αλλά είναι πλέον και αισιόδοξοι ότι το κόμμα μας επανέρχεται στις αρχές που πρέπει να το διέπουν σαν κόμμα επαναστατικό νέου τύπου που είναι από την ίδρυσή του.

Δεν ξεχνούν όμως, να εκφράσουν το παράπονό τους, που δεν αναφέρεται, έστω και με δύο λέξεις το όνομα του Ζαχαριάδη, που έδωσε και την τελευταία του πνοή, αγωνιζόμενος εναντίον του ρεφορμισμού και συγκεκριμένα εκεί που ζούσε, εναντίον του Κρουτσεφισμού.

Επειδή το τι κόμμα θέλουμε, είναι αδιάρρηκτα δεμένο με τα αίτια της ανατροπής της πρώην Σοβιετικής Ενωσης και των λαϊκοδημοκρατιών της Ανατολικής Ευρώπης, αναφέρομαι στις απόψεις μου που έχω εκφράσει και μέσω του "Ριζοσπάστη" στις 16 Ιούνη 1995: ΣΑΡΑΝΤΑΧΡΟΝΗ ΠΡΟΔΟΤΙΚΗ ΔΡΑΣΗ ΤΟΥ ΡΕΦΟΡΜΙΣΜΟΥ.

Αυτή, ακριβώς, η βρώμικη δράση, προγραμματισμένη και προσχεδιασμένη σε συνεργασία με τον διεθνή ιμπεριαλισμό, έφερε την ανατροπή. Δεν μπόρεσαν, ούτε πρόκειται να πετύχουν τη χρεοκοπία της επιστημονικής κοσμοθεωρίας μας, που ήδη επιδίωκαν.

Οποιαδήποτε λάθη κι αν έγιναν τα 30 πρώτα χρόνια από τη νίκη της Οχτωβριανής Επανάστασης με επικεφαλής τον Λένιν και σε συνέχεια τον Στάλιν, από την εδραίωσή της και την τεράστια ανάπτυξη σε όλους τους τομείς της ζωής τους και με τη νίκη κατά του χιτλερισμού,επιβλήθηκε κι έγινε μια υπερδύναμη, φωτεινός φάρος, ελπίδα των εργαζομένων σε όλο τον κόσμο.

Μπορούσαν, τα πάντα να διορθωθούν, χωρίς κανένα τρανταγμό εάν δεν είχαν εξαπατηθεί από το ρεφορμισμό που πέτυχε νίκη στο 20ό Συνέδριο...

Και σήμερα, θα είχαμε τέτοιες επιτυχίες σ' όλο τον κόσμο που η ύπαρξη του διεθνούς ιμπεριαλισμού θα κρεμόταν από μια αδύναμη κλωστή. Ο,τι λοιπόν πέτυχε ο διεθνής ιμπεριαλισμός, το πέτυχε χρησιμοποιώντας τον ρεφορμισμό και γενικά τον οπορτουνισμό που με τη φραξιονιστική τους πάλη αχρήστευαν βασικές μας αρχές και πέρναγαν τη λασπολογία τους και την κατασυκοφάντηση...

Με την επικράτησή τους στο 20ό Συνέδριο, γκρέμισαν τα πάντα. Να γιατί πρέπει στα σοβαρά να λάβουμε υπόψη μας και τις μελέτες που είχε κάνει ο Στάλιν για την περιφρούρηση της τεράστιας ανάπτυξης του Σοσιαλισμού γενικά για την περίοδο του ιμπεριαλισμού.

Τι άλλο θέλουμε σύντροφοι! Εχουμε τις απόλυτα δοκιμασμένες αρχές που πρέπει να διέπουν κάθε επαναστατικό κομμουνιστικό κόμμα νέου τύπου. Αυτές ακριβώς οι αρχές πρέπει να διέπουν και το δικό μας κόμμα που από την ίδρυσή του ήταν επαναστατικό κομμουνιστικό κόμμα νέου τύπου. Μονάχα έτσι θα προχωρήσουμε μπροστά δίχως κανένα τρανταγμό.

Και δε μετράμε τις επιτυχίες μόνο με τα ποσοστά στις βουλευτικές εκλογές, κάνοντας οποιεσδήποτε συμμαχίες. Ούτε εμείς θα γίνουμε διαχειριστές του καπιταλιστικού συστήματος.

Την άνοδό μας και σε ποσοστά, να την πετύχουμε με τους καθημερινούς ταξικούς αγώνες μας πλάι στους αγώνες όλων των εργαζομένων, ακόμα και των μικρομεσαίων. Και κει, μέσα απ' τους σκληρούς αυτούς αγώνες θα πετύχουμε από τα κάτω, τις καλύτερες συνεργασίες και μέτωπα.

Το 15ο Συνέδριο γίνεται τώρα! Και δεν μπορούμε να μιλάμε αν θα υπάρξει κάποια πολιτική δύναμη και μάλιστα να δεσμευτούμε. Και να φτιαχτεί κάποιο μαγείρεμα. Οχι τέτοια μέτωπα από τα πάνω.

Από τα κάτω να φτιάξουμε και το αντιιμπεριαλιστικό αντιμονοπωλιακό μέτωπο. Δύσκολο, αλλά θα το πετύχουμε με την αμέριστη βοήθεια σ' όλους τους αγώνες των εργαζομένων, που μέσα απ' αυτούς τους αγώνες θα διδαχτούν πολλά.Θα δουν, πως ό,τι κερδίζουν, με έντεχνο τρόπο τους τα ξαναπαίρνουν. Σιγά σιγά θα πειστούν ότι χρειάζεται και κάτι άλλο πιο αποφασιστικό. Δίπλα στους καθημερινούς αγώνες τους για τα οικονομικά τους προβλήματα, θα αγωνιστούν να γκρεμίσουν αυτούς που τους καταπιέζουν και τους καταληστεύουν. Και από μόνοι τους ανάμεσά μας θα νιώσουν την ανάγκη της αλλαγής του καθεστώτος που υποφέρουν, με το σοσιαλιστικό. Θα πειστούν, πως μόνο στο σοσιαλισμό τα όνειρά τους θα γίνουν πραγματικότητα.

Φυσικά, το Κόμμα μας πάντα θα διαπαιδαγωγεί και τα μέλη του και όλους τους εργαζόμενους στον επαναστατικό δρόμο. Να μην τρέφουν αυταπάτες. Ο ιμπεριαλισμός τίποτα δε μας χαρίζει. Και τα πάντα παίρνει πίσω, εφόσον μπορεί. Γι' αυτό πρέπει να γίνεται ανάλυση και εκλαϊκευση της πιο ιδανικής δημοκρατίας, αλλά και του πιο ισχυρού όπλου της εργατικής τάξης που είναι: η Δικτατορία του προλεταριάτου.

Πάντα θα πρέπει να ζητάμε την αποδέσμευσή μας από την " Ενωμένη Ευρώπη", που στην πραγματικότητα είναι το Γενικό Επιτελείο του Διεθνούς Ιμπεριαλισμού με επικεφαλής τον αμερικάνικο. Να αγωνιστούμε ακούραστα, να πετύχουμε μια Ενωμένη Ευρώπη των εργαζομένων, που να διευκολύνει τους σκληρούς αγώνες κατά του ιμπεριαλισμού και το πέρασμα στο σοσιαλισμό που είναι ο βασικός στόχος για τους εργαζόμενους όλου του κόσμου.

Πληρώσαμε όλοι τόσο ακριβά την καινούρια εμπειρία. Δε θα σκύψουμε το κεφάλι, αλλά αντίθετα με ψηλά το κεφάλι θα αγωνιστούμε για τη νίκη του σοσιαλισμού που θα δημιουργήσει τις απαραίτητες προϋποθέσεις για την ιδανική αταξική κοινωνία, που δεν είναι άλλη από την κομμουνιστική.

ΑΡΙΣΤΟΣ ΖΟΥΠΙΝΑΣ

Μεταμόρφωση Αττικής