Στα πλαίσια της κυβερνητικής πολιτικής της λιτότητας και των ευρωπαϊκών εντολών περιστολής του εργατικού κόστους κινείται και η Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, που προτίθεται να υπογράψει για το 1996 η φιλοκυβερνητική πλειοψηφία της ΟΜΕ - ΟΤΕ. Η σύμβαση αναμένεται να υπογραφεί σήμερα ή το αργότερο μέχρι το τέλος της βδομάδας, αφού από χτες η ΕΕ της Ομοσπονδίας εξασφάλισε την έγκριση της πλειοψηφίας του Διοικητικού Συμβουλίου που ανήκει στην ΠΑΣΚΕ.

Σύμφωνα με όλα τα στοιχεία, οι αυξήσεις για το 1996, θα υπολείπονται κατά πολύ του πληθωρισμού που σήμερα είναι 9,2% και όπως δείχνουν όλα τα δεδομένα μέχρι το τέλος του έτους δε θα πέσει κάτω από το 9%. Πρόθεση της πλειοψηφίας είναι η σύμβαση να έχει διετή διάρκεια, ενώ, όπως προκύπτει από τις διαπραγματεύσεις, οι όποιες αυξήσεις θα δοθούν σε τρεις δόσεις. Και όλα αυτά τη στιγμή που ο επίσημος προϋπολογισμός χρήσης του ΟΤΕ προβλέπει για το 1996 αύξηση των εσόδων κατά 17% περίπου, αύξηση των κερδών κατά 26,92% και αυξήσεις στις αποδοχές του προσωπικού μόλις κατά 7.37%, θα είναι δηλαδή περίπου τέσσερις φορές μικρότερες από τις αυξήσεις των κερδών της επιχείρησης.

Μιλώντας στη συνεδρίαση του ΔΣ, ο Τάσος Κλάδης εκ μέρους της ΕΣΚ - ΟΤΕ, η οποία δεν έδωσε τη συγκατάθεσή της για την υπογραφή μιας τέτοιας σύμβασης, τόνισε ότι οι επιλογές της πλειοψηφίας κινούνται στο πλαίσιο στήριξης της κυβερνητικής πολιτικής της λιτότητας, μιας και η πραγματική μεσοσταθμική αύξηση των μισθών δε θα ξεπεράσει το 5,5%, πράγμα που οδηγεί στη συρρίκνωση του εισοδήματος των εργαζομένων.

Οπως επισήμανε ο εκπρόσωπος της ΕΣΚ - ΟΤΕ, η σύμβαση που προτίθεται να υπογράψει η ΕΕ, στα πιο σημαντικά ζητήματα, δεν αντιστοιχεί στο πλαίσιο διεκδίκησης που είχε τεθεί για τις διαπραγματεύσεις, αφού η αύξηση δεν καλύπτει τον προσδοκώμενο πληθωρισμό, πολύ περισσότερο βέβαια δεν καλύπτει μέρος από τις απώλειες που είχαν οι εργαζόμενοι τα προηγούμενα χρόνια. Επίσης, δεν έθεσε στις διαπραγματεύσεις το φλέγον ζήτημα του 35ωρου, ενώ ακολουθώντας την πάγια τακτική της, και το ζήτημα της συλλογικής σύμβασης το χειρίστηκε χωρίς την ενημέρωση των εργαζομένων, χωρίς να στηριχτεί σ' αυτούς, επιμένοντας έτσι σε διαβουλεύσεις "κορυφών".